Wojna lat 1806-1807 T.2

Eduard von Hpfner urodzil sie w 1797 roku w Berlinie w rodzinie wojskowej, po ukonczeniu gimnazjum wstapil do korpusu kadetow, jednak w 1813 roku przerwal nauke i wstapil na ochotnika do pulku dragonow, z ktorym wzial udzial w kampaniach lat 1813-1814. Po powrocie w 1816 roku w stopniu podporucznika do Prus rozpoczal sluzbe garnizonowa, ktora w 1820 roku przerwalo wstapienie do Szkoly Wojskowej, w tym czasie przejawial zainteresowanie nie tylko wojskowoscia, ale rowniez filozofia i muzyka, po krotkiej sluzbie w biurze topograficznym dywizji w Glogowie, w 1833 roku zostal przeniesiony do Sztabu Generalnego armii w Berlinie. W tym okresie rozpoczal wydawanie rozpraw poswieconych zagadnieniom wojen napoleonskich, skupiajac sie przede wszystkim na kampanii 1813 roku. W 1848 roku, ze wzgledow zdrowotnych, zakonczyl czynna sluzbe wojskowa i zostal przeniesiony na stanowisko dyrektora Szkoly Wojskowej w Berlinie. Ostatnie lata swego zycia poswiecil spisaniu historii wojny lat 1806-1807. Zmarl w 1858 roku w Berlinie.