Wszystkie twoje kłamstwa

Myślę, że czytając thriller psychologiczny oczekujecie tego co ja, czyli napięcia, które trzyma nas od początku do końca. Tym bardziej, gdy na okładce można przeczytać zdanie: „czy zostawiła dziecko pod opieką seryjnej morderczyni?”. Podbite jeszcze zapewnieniem, że jest to szokująco mroczna i uzależniająca powieść.

Niestety jak dla mnie te zapewnienia odbiegają od rzeczywistości. Przez większość czasu nie czuć jak dla mnie nic co mogłoby uchodzić za mroczną czy szokującą fabułę. Na dodatek historia po większej połowie nie sprawia, że nie mogę się od niej oderwać. Bardziej przychylam się do tego, że jest powolna i nie wnosi jak dla mnie elementu zaskoczenia, bo autorka niby chciała zamieszać fabułą, a dała kilka takich wskazówek w zachowaniu postaci, że od razu wiedziałam kto będzie tą prawdziwą morderczynią. Możemy to zwalić na moją spostrzegawczość, więc ogólnie to zamieszanie nie jest złe, bo dla kogoś może być to najmocniejszy element książki.

Szkoda, że jak dla mnie za mało autorka gra tu na emocjach, a przynajmniej ja nie potrafiłam ich odczuć, bo sam pomysł na mamuśki z piekła rodem, dla których liczy się tylko wynik dziecka na egzaminie był dobrym podłożem. Na tyle, że to właśnie te „mamuśki” wzbudzały we mnie największe emocje, w tym dominującą irytację i złość na tak postępujące kobiety. Momentami z ich powodu współczułam naszej bohaterce. Tym bardziej, że również w życiu prywatnym i zawodowym źle się działo.

Nie ma co się tu z resztą dziwić, bo jak sugeruje tytuł wszyscy kłamią i tu nie mogę odmówić konsekwencji autorce, bo tak poprowadziła fabułę, że każdy jej element to w jakimś stopniu było kłamstwo. Co do samego zakończenia to muszę przyznać, że nie podobało mi się jego za szybkie tempo, bo odebrało szczątkowe napięcie, które mogło we mnie wskrzesać.