Wybór sióstr

,,Wyjął z kieszeni trzy łodyżki szarotki, które zerwał nad ranem w drodze na Monchsberg (...)Teraz nie jesteście już siostrami Eder, tylko Siostrami Szarotkowymi! (...) I wtedy na scenę wyszły ich córki- trzy urocze, młode damy w tyrolskich spódnicach i kraciastych fartuchach, z jasnymi włosami i zaróżowionymi policzkami. Hedwig odniosła wrażenie, że patrzy na nie w zupełnie nowy sposób. Johanna, wysoka i silna, dwudziestoletnia i ciężko pracująca. Birgit, która wyglądała tak przyjaźnie, kiedy stała wyprostowana i patrzyła ludziom w oczy. I Lottie, kochana Lottie, dopiero szesnastoletnia, o skórze jak rosa i oczach błękitnych jak niebo w górze, gotowa dawać radość i rozrywkę, jakby pochodziła z zupełnie innego świata. Któż nie pokochałby Lottie?"

Jak piękna to była historia wie tylko ten, kto poznał pióro pani Kate Hewitt. Napisała również książkę ,,Dziewczyna z Berlina" i to właśnie wtedy oczarowała mnie po raz pierwszy. Tutaj jak widzicie po cytacie, poznamy trzy siostry, które jak ogień, woda i powietrze są różne poprzez swoje charakterki. Najbardziej twarda i władcza jest tutaj Johanna. Bardzo chce się wyrwać z domu, by móc poznać przystojnego kawalera. Zanim jednak to się stanie, będzie z uporem przekonywała swoją matkę, by pozwoliła jej się uczyć. Pragnie zostać sekretarką i zarabiać własne pieniądze. Z cechami i zachowaniem bardzo przypomina swojego ojca. Birgita bardzo szybko zakochała się w Wernerze i nic nie stało wyżej niż miłość do niego. Z kolei Lotta była słodką istotką i nikt nie przypuszczał, że jej marzeniem będzie zakon. Czy jednak zdołała je spełnić?
W momencie, kiedy wybucha wojna świat całkiem staje na głowie. Kobietom ciężko jest żyć w tym świecie, gdzie co rusz spotyka ich cierpienie. Johanna najbardziej narazi swoją rodzinę na niebezpieczeństwo, gdyż miłość, która w niej się zrodzi nie będzie mile widziana. Czy zatem będzie mogła liczyć na pozostałe siostry?
Cudowna książka, która wyryje wam się w pamięci. Jest piękna jak uśmiech noworodka i smutna jak jego płacz. Historia opowiedziana przez narratora oczami postaci. Skok czasowy, który w pierwszej stronie ukaże ból rodzica. Szarotka, która stała się czegoś symbolem i pióro piękniejsze niż pierwszy wiosenny kwiat. Musicie poznać tę historię. Bardzo bardzo wam ją polecam!