Za zasłoną milczenia

Czasami wybierając jakąś drogę w naszym życiu, po jakimś czasie stwierdzamy, że to nie jest dla nas. I tak naprawdę nie ma w tym nic złego. Zazwyczaj młodzież ma problem z wybraniem dla siebie odpowiedniej drogi. Znając się z uczniami z pobliskich szkół, zaledwie pięć procent wie, co chce w życiu robić. Reszta wciąż czegoś szuka, waha się, a nauczyciele niewiele robią, by im ten krok w przyszłość zapewnić. Tytułowa bohaterka aż dziesięć lat potrzebowała, by zdać sobie sprawę, że zakon niekoniecznie jest tym, co pragnęła. Co ciekawe pomocy udzieli jej ktoś z kim nie utrzymywała dobrych stosunków i to w sytuacji, która bynajmniej nie należała do przyjemnych.
W opowieści poznajemy również kobietę, która odsiadywała wyrok w więzieniu. Gdy wychodzi na wolność, jedyną jej myślą jest opieka nad własnym dzieckiem. Chciałaby odzyskać jego miłość i czas, który zabrała odsiadka, ale nie jest to łatwa sytuacja. Małe dzieci zbyt szybko przywiązują się do innych ludzi i tak jest w przypadku jej synka. Czy zatem można tą sprawę rozwiązać w jakikolwiek pozytywny sposób?
Autorka splotła dwóch kobiet pokazując nam z jakimi demonami się mierzą. Jak bardzo wiedzą ile błędów w życiu popełniły i jak pragnął wszystko poukładać w całość. Najgorsze jest to, że ludzie posiadający własne problemy, wytykają je innym, a w tym wypadku tym kobietom. Według nich nie popełnia się takich błędów. Łatwo wydają osądy i zamiast pomóc, kładą kłody pod nogi. Nie myślą o tym, że będąc same wiele przeszły, że były samotne i nikt im w niczym nie pomagał. W momencie, kiedy postanowiły wziąć się za siebie, odbić od samotności i dna, zamiast być lepiej, bywa tylko gorzej. Autorka pokazała losy zwyczajnych ludzi, którym los dał drugą szansę. Cała opowieść jest bardzo spokojnie napisana, nie czułam żadnych głośnych emocji, jedynie te przytłumione przez wyrzuty sumienia. Myślę, że opowieść jest dobra dla każdego z nas. Zwróci nasza uwagę na obecne życie i naprowadzi tych, którzy czują się w nim obco. Należy pamiętać, że to nie ludzi nas ograniczają, a jedynie własne myśli i przekonania. Z pewnością się przy niej wzruszycie:-)