Zaginione dziecko

Jeżeli lubicie podprogowe napięcie wyczuwalne od samego początku, rodzinną tajemnicę, której brzemie przeszłości odbija się na teraźniejszości i lekką psychozę to ta pozycja powinna wam się spodobać.

Konstrukcja książki jest naprawdę dobrze pomyślana, bo przenosząc się w daleką i bliższą przeszłość łącząc to z dramatycznymi wydarzeniami obecnie, nie ma tu mowy o tym, by nie wkręcić się w tę rodzinną historię.

Trzynastoletnia Rebecca widzi śmierć swojej matki z rąk ojca i o tym co się naprawdę tam stało nie mówi nikomu. Mija prawie sześćdziesiąt lat i Rebecca zostaje babcią, ale jej córka ucieka ze szpitala z chorym noworodkiem. Zaczynają się gorączkowe poszukiwania, które mają na celu jak najszybsze znalezienie matki z dzieckiem, by uratować ich życie. W śledztwie dokąd mogła udać się Jessie pomaga powrót do przeszłości, który sięga jeszcze czasów przed narodzinami jej matki Rebekki.

Jeden z thrillerów, który swoją dynamicznością i krótkimi rozdziałami podbija cały czas klimat niepokoju, który dopełnia się jeszcze przez ukazanie postaci zmagającymi się z chorobami psychicznymi. Całość czyta się naprawdę dobrze, ale przyznaję, że gdzieś w połowie wszystkie elementy wskoczyły mi na miejsce i już wiedziałam dokąd ta historia zmierza. Stąd moje spostrzeżenie, że dla kogoś kto przeczytał niejedną taką historię z tego gatunku nie będzie to, aż takim zaskoczeniem jak dla osób, które rzadko sięgają po tego typu książki lub dopiero startują z ich czytaniem.

Bardzo podobał mi się jej klimat, pomysł i styl pisania i taka nieoczywistość w ocenie postaci kto jest zły, a kto dobry i na ile traumy wojenne czy wrodzone choroby psychiczne usprawiedliwiają nasze czyny w oczach innych. Może po przewróceniu ostatniej strony nie byłam wgnieciona w fotel, ale nie umniejsza to temu, że to bardzo dobrze napisana i przedstawiona książka, przy której emocjonująco spędza się czas.