Zamrożona

Natasza Socha w powieści Zamrożona porusza temat niezwykle delikatny, ale jednocześnie ważny i aktualny — kobiecej seksualności, jej wyparcia, zagubienia i budzenia się na nowo. Główna bohaterka, Julia, to czterdziestodwuletnia kobieta, matka trójki dzieci, która z pozoru wiedzie spokojne, stabilne życie. Jednak za fasadą codziennych obowiązków i rodzinnych rytuałów kryje się coś, co trudno uchwycić — poczucie pustki, zamrożenia, wyciszenia pragnień.
Zwykłe, przypadkowe podsłuchanie rozmowy dwóch kobiet na temat pozamałżeńskiego seksu staje się dla Julii momentem przełomowym. To impuls, który popycha ją do konfrontacji z własnymi uczuciami i potrzebami — tymi, które przez lata były tłumione, lekceważone lub po prostu niezrozumiane. Socha bardzo subtelnie i bez moralizatorstwa pokazuje, że kobieca zdrada nie zawsze bierze się z chęci „przygody”, lecz z głęboko zakorzenionej potrzeby bycia zauważoną, pożądaną, zrozumianą.
Narracja prowadzona jest z dużą empatią, a język — miejscami zmysłowy, miejscami gorzki — idealnie oddaje przemianę wewnętrzną bohaterki. Julia nie staje się nagle inną kobietą, lecz zaczyna lepiej rozumieć siebie. Autorka zmusza czytelnika do zadania sobie pytań: ile kobiet żyje w podobnym zamrożeniu? Ilu związków nie rozsadza zdrada, lecz brak emocjonalnej i cielesnej bliskości?
Zamrożona to książka odważna, ale nie prowokacyjna. Wzruszająca, ale nie sentymentalna. Skłaniająca do refleksji, lecz nie dająca łatwych odpowiedzi. To opowieść o kobiecie, która budzi się z długiego snu i zaczyna żyć bardziej świadomie.