Zapisane w bliznach

Zakochać się jest prosto, trudniej to uczucie utrzymać lub się odkochać. Elin w liceum przepadła dla jednego sportowca, myślała, że to jest uczucie na całe życie. Jednak małżeństwo to nie przelewki. Po jednej z kłótni, kiedy kobieta każe Ty’owi wyjść. on znika na jakiś czas. Gdy wraca z postanowieniem naprawienia wszystkiego, kobieta nie wie czy może mu zaufać. Blizny, które po tym wydarzeniu powstały, mogą ich wzmocnić lub rozdzielić. Co skłoniło Ty’a do takiej decyzji? Co zrobi Elin? Czy licealna miłość przetrwa?

Adriana Locke pisze niezwykle poruszające powieści. Po przeczytaniu “Poświęcenie” wiedziałam, że ta także złamie mi serce. I wcale się nie myliłam. Małżeństwo to nie jest prosta sprawa i na drodze może się pojawić mnóstwo problemów. Bohaterowie muszą zmierzyć się z wieloma i zdecydować czy chcą spróbować ponownie czy budować swoje życie od nowa.

Książka od samego początku rzuca w czytelnika bombą emocjonalną, która utrzymuje się przez cały czas podczas czytania. Bardzo łatwo utożsamić się z bohaterami i razem z nimi przeżywać ich osobistą tragedię. Już podczas pisania recenzji mam gulę w gardle, jak przypominam się wydarzenia z niej! To powieść, która nieraz wzruszy, zdenerwuję i zasmuci. Totalny wyciskacz łez!

Bohaterowie zostali dobrze wykreowani, są wyraziści i jak wcześniej wspominałam, łatwo się z nimi utożsamić i wejść w ich skórę. I choć ich polubiłam to momentami denerwowało mnie, że pomimo tylu lat znajomości, nie potrafili ze sobą szczerze porozmawiać i wszystkiego wyjaśnić od razu. Tylko odpychali się i przyciągali, wiedzieli co czują, ale robili coś kompletnie przeciwnego. To było drażniące, wystarczyła jedna szczera rozmowa i nie mieliby takich problemów, a nie oni kawałek po kawałku wyjawiali swoje sekrety. Chociaż patrząc na to z drugiej strony też potrafię ich zrozumieć, może nie miałam takiej samej sytuacji jak bohaterowie, jednak też przez jakiś czas ukrywałam przed partnerem kilka spraw.

Książka przez to, że wywołuje całą masę emocji, sprawia że trudno się od niej oderwać i czyta się ją z zapartym tchem. Styl autorka ma lekki i przyjemny, choć opisane wydarzenia do takich nie należą. Adriana Locke pisze o emocjach w niesamowity sposób, stają się one wręcz namacalne i podczas lektury odczuwamy dokładnie to, co przeżywają bohaterowie. Zakończenie mnie osobiście rozwaliło psychicznie. Liczyłam na inne rozwiązanie, a tu mamy cios prosto w serducho. Miałam przez to kilkudniowego kaca książkowego, bo trudno było mi się pozbierać.

Zapisane w bliznach to przepiękna opowieść o prawdziwej miłości, okraszoną przez ból, kłótnie i niedopowiedzenia. To także historia o walce o lepsze jutro. Blizny, które nosimy, powinny być dowodem, że pomimo trudności, poradziliśmy sobie i jesteśmy silniejsi. Książka przepełniona emocjami od której trudno się oderwać. Gorąco polecam!

Przygoda z książką "Zapisane w bliznach" to moje drugie spotkanie z twórczością Adriany Locke. Niezawodnie, autorka naładowała swoją powieść całą gamą emocji, które czytelnika miażdżą i jednocześnie unoszą metr nad ziemię.
Czasem lubię książki, które wprawią mnie w melancholijny stan. "Zapisane w bliznach" to historia o, jak sam tytuł wskazuje" samym życiu, pokiereszowanym, bolesnym, pełnym ran i blizn, takim które nikogo nie oszczędza. To niesamowite jak Adriana Locke manipuluje losami swoich bohaterów, w sposób brutalny, a jednocześnie pełen uczuć. W powieści "Zapisane w bliznach" Locke daje nam obraz osób, czy to znajomych, przyjaciół, czy też kogoś z rodziny, które są dla nas wszystkim, są z nami na dobre i złe. Poznajemy w niej Elin i Tyler'a, on szkolna gwiazda koszykówki, a ona skromna dziewczyna, która walczy sama z sobą. Kiedy pewnego dnia ich ścieżki krzyżują się, wszystko nabiera tempa. Zakochani licealiści, którzy wierzyli we własną, niezniszczalną miłość. Biorą ślub, wszystko się układa. Kochają się. Jednak do czasu. Ich więź pozornie nierozerwalna trwa jednak jak to w życiu bywa nawet najsilniejsze relacje mogą się skończyć. A co się wtedy z nimi stanie, gdy bolesne doświadczenia nie pozwalają zapomnieć? Przez całą książkę, a może nawet na każdej stronie można wyczuć emocjonalne cierpienie, pełno bólu i psychicznego obciążenia. Pokochałam Elin i Tylera, z resztą ich nie da się nie lubić. Są tak prawdziwi, realni, jakby żyli obok nas. Autorka sprawiła, że żaden z bohaterów nie jest doskonały, każdy ma wady i zalety, jak każdy z nas. Dlatego tak łatwo jest nam utożsamić się z tymi bohaterami. W ich turbulencjach życiowych widzimy własne przeciwieństwa losu. Z tej powieści można wyciągnąć naukę tego, jak wybaczać, jak widzieć człowieka w człowieku i jak nie oceniać. Wiele się tu dzieje, napięta akcja, bolesne chwile i sporo łez. Ostrzegam was, ból i bezradność to uczucia, które nie odpuszczają nam ani na sekundę powodując, że "Zapisane w bliznach" to istna emocjonalna kolejka górska. Wiele łez, wzruszeń i momentów szczęścia zostanie ze mną na dłużej. Adriana Locke jest mistrzynią ukazywania, że życie to nie jest łatwa sprawa, ale kiedy w grę wchodzi miłość to warto o nie walczyć. Cudowna życiowa historia, która przenosi nas w całkowicie inny świat i niech nie zgubi Was wiek bohaterów, są oni bardziej doświadczeni przez los niż niejeden dorosły. Pamiętajmy, jako ludzie jesteśmy w stanie wiele przeżyć, przetrwać i wybaczyć. Ważne jest żeby otaczać się wartościowymi ludźmi.
Piękna, może czasem zbyt słodka opowieść o nowym życiu, nadziei i drugiej szansie, a wszystkie zdarzenia, które się nam przytrafiają prowadzą do tego byśmy byli jak najlepszą wersją samego siebie.

Małżeństwo z problemami? To chyba niezbyt trafne określenie na to, co dzieje się w tej książce. Główna bohaterka, Elin, przeżywa trudne chwile związane z odejściem jej męża, Tylera. Okazuje się jednak, że Ty z pełną determinacją i świadomością wraca, aby odzyskać Elin i znowu żyć wspólnie - tym razem w szczęściu... Jednak Elin została zraniona bardzo głęboko i nie zamierza wybaczyć swojemu mężowi.



Ze względu na to, że nadal zachwycam się Poświęceniem, czyli poprzednią książką Adriany Locke, nawet nie przeczytałam opisu tej książki. Gdy tylko zobaczyłam, kto jest autorem, od razu ją zamówiłam - w ciemno. Nie opublikowałam tutaj opisu, ponieważ uważam, że jest zbyt rozwleczony, a przy tym nudny. Jak fabuła wygląda w rzeczywistości?



Oprócz Elin i Tylera poznajemy sporo intrygujących postaci, bez których ta książka z pewnością nie byłaby tak dobra. Cieszę się, że kolejny raz Adriana Locke barwi wykreowany przez siebie świat innymi postaciami, a nie skupia się tylko na wątku miłosnym. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że jest to romans, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wprowadzić kilka dodatkowych smaczków, które ulepszą całość. W tym przypadku daję duży plus za bohaterów, których naprawdę polubiłam.



A jak wygląda treść? Zaczyna się dość typowo, niepozornie. Szczerze przyznam, że na początku pomyślałam sobie, że tym razem autorka pisała chyba na siłę, bo nic ciekawego się tutaj nie dzieje. Ale po jakimś czasie, niestety dość długim, wszystko zaczyna się komplikować. Już przy Poświęceniu dostrzegłam, że Adriana Locke świetnie stopniuje napięcie, a w romansach jest to trudna sztuka. Osoby, które naprawdę zaczną przeżywać tę historię, mogą się spodziewać sporej dawki silnych emocji...



Niestety, są i minusy. Sceny seksu, moim zdaniem, są zbyt wyuzdane. Znowu podkreślam - wiem, że jest to romans. Jednak musimy postawić granicę między romansem a erotykiem. Wolałabym łagodniejsze sceny erotyczne, a już na pewno mniej wulgaryzmów, którymi ta książka po prostu ocieka. To było zupełnie niepotrzebne, a jeśli już to na pewno nie tak licznie.



Podsumowując, serdecznie polecam najnowszą książkę Adriany Locke! To jedno zdanie powinno być najlepszą recenzją, ponieważ pisze to osoba, która za romansami nie przepada... Doceniam Adrianę Locke za dobrze wykreowanych bohaterów, przemyślane i zaskakujące zwroty akcji oraz piękne przesłanie. Każdy, kto sięga po romanse, powinien zainteresować się zarówno Poświęceniem, jak i nowością Zapisane w bliznach. Serdecznie polecam! :)