Zaręczona z nazistą

Przed wami już trzeci tom Sagi Estery, który jest równie ujmujący jak dwa poprzednie. Autorka pisze wspaniałe książki nie tylko pod względem stylistycznym, ale i delikatnymi opisami czasu historycznego a w nim wspomina władzę, rządy oraz Żydów, których się uważa za ludzi niższej kategorii. Robi to w sposób kulturalny. Postacie podkreślają tutaj swój status społeczny oraz narodowość. Wiedzą, że mając korzenie żydowskie mogą być gorzej traktowane, a nawet Niemcy mogą zabronić im udziału w balach. Kiedy rozmawiają między sobą, a dialogów jest tu średnia ilość, to poznajemy ich zdania w temacie tego, co się w ich czasach wyprawia oraz bije od nich jakiś wewnętrzny smutek, gdyż pomimo tego, co posiadają, wcale nie czują się wolni. Cudownym dodatkiem jest tutaj wielka miłość, która sama w sobie jest przeciwieństwem, gdyż jej ojciec jest pochodzenia żydowskiego, a jej miłość jest nazistą, czyli kimś, kto potępia ludzi jej pochodzenia. Autorka zastosowała tutaj dwa czasy w którym kobieta wielbi swojego wybranka i drugi, kiedy po wielu latach wciąż coś do niego czuje, ale bardzo rzadko się widują. W tym obecnym czasie Estera wciąż chodzi poddenerwowana, gdyż ich los jest niepewny, a na dodatek zostaje poinformowana, że w jej domu ma zamieszkać niemiecki oficer. Mamy tu zbudowane duże napięcie, gdyż ona już widzi kto do niej przyszedł, a my wskakujemy w czas dawniejszy, by odwlec to, co chcielibyśmy już teraz poznać. W dalszych losach dowiadujemy się kim jest ten mężczyzna i ponownie wchodzimy w wydarzenia pełne niedowierzania i napięcia, gdyż to miłość jej życia, zakazany mężczyzna, staje w jej progu. Ale czy tym razem ona da mu szansę? Czy w końcu pozwoli otoczyć się miłością, choćby w objęciach wroga?
Wspaniała historia, która wciąga od pierwszej strony. Mamy tutaj sporo wątków pobocznych, rozterek oraz czasu, kiedy kobieta opisuje nam swoje uczucie. Z pewnością Estera to bardzo romantyczna osoba ale i rozważna na tyle, by w czasach trudnych dla dobra kogoś bliskiego była w stanie zrezygnować z własnego szczęścia. Charakterem bardziej przypominała swojego ojca, gdyż matka bardzo szybko poddała się złym myślom. Według niej była krucha niczym porcelana, więc to kim jest, mogła zawdzięczać jedynie swojemu ojcu.
Saga Estery to opowieść o czasach wojennych, kiedy własne zdanie miało się tylko podczas snu, bo rzeczywistość opanował chaos i nienawiść. Na ludzi patrzono jak na niższe kategorie, które albo potrafiły się podporządkować, albo znikali rozstrzelani niczym kaczki. Jedynie miłość sprawiała, że byli w stanie przetrwać ten zły okres czasu. Naprawdę niesamowita historia, bardzo ją polecam:-)