Zatrzymane w kadrze

To moje drugie spotkanie z parą autorów Danielem Koziarskim i Wojciechem Obremskim. Jakiś czas temu z ogromnym zainteresowaniem przeczytałem ich pozycję zatytułowaną Od Nerwosolka do Yansa. 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią. Tym razem w moje ręce trafiła książka Zatrzymane w kadrze. Komiksowi twórcy z czasów PRL — rozmowy i wspomnienia.

Nie powiem nic nowego, gdy stwierdzę, że autorzy to wybitni znawcy realiów związanych z tego typu literaturą. Daniel Koziarski jest prawnikiem i prozaikiem, ale tworzy również serie komiksowe Kapitan Szpic czy Piraci z Wysp Szczęśliwych. Wojciech Obremski jest dziennikarzem, rzecznikiem prasowym starosty słubickiego, publicystą. Razem z panem Koziarskim stworzyli dwie bardzo istotne książki dotyczące komiksu w Polsce, które przeczytałem z ogromną przyjemnością.

Książka pięknie wydana w twardej oprawie, szyta, to ogromna zaleta, ponieważ, po pierwsze: nie zaginają się rogi okładki przy czytaniu, po drugie: żywotność lektury jest spora, można ją kartkować wiele razy i wracać do tekstu, nie przejmując się, że wolumin się rozklei, czy rozpadnie. Na okładce wydanej w zielonej tonacji widzimy zatrzymane w kadrze przedruki z komiksów.

Tym razem autorzy skupili się na rozmowach z Mistrzami Komiksu. Są to rysownicy, scenarzyści, ale też najbliżsi powyższych, ponieważ część twórców komiksów już niestety nie żyje. Wywiady te przeprowadzili na potrzeby niniejszej lektury bądź we wcześniejszych latach.

Na ponad 300 stronach poznacie najważniejszych twórców komiksu w Polsce w epoce, która wielu młodym czytelnikom jest obca, nieznana, ewentualnie wspominana przez rodziców czy dziadków. Właśnie wtedy powstawały pierwsze komiksy. Z kim rozmawiają autorzy? No właśnie, to jest bardzo ciekawe pytanie, bo laicy znają zapewne sporo tytułów, serii komiksowych, ale jak to jest z rysownikami i ze scenarzystami? Jak się nazywają? Kto z kim współpracował? Czy jesteście w stanie ich wymienić? Pewnie tylko fani komiksów szybko odpowiedzą na to pytanie. Książkę polecam jednak wszystkim. To kawał znakomitej pracy panów Koziarskiego i Obremskiego, którą mogę ocenić bardzo wysoko. Ciekawie zadawane pytania podczas wywiadów, czasem zaskakujące odpowiedzi.

Nie lada gratka dla fanów, ale też znakomita lektura dla wszystkich tych, którzy uwielbiają literaturę polską z każdej dziedziny. Ja jestem zachwycony. Ba! Wyczytałem, że jeden z autorów, rysowników chodził do tej samej szkoły, co ja! Do Zespołu Szkół Poligraficznych (na pewno chodzi o szkołę w Warszawie?). Oczywiście tylko to nas łączy, ponieważ nigdy nie umiałem rysować...