Zawodowa dziewczyna

Kajetan Wolski to dziennikarz marzący o opisywaniu spraw kryminalnych. Niestety, w pracy traktowany jest niemal jak piąte koło u wozu, a przypisywane mu zadania bywają często najniższymi w hierarchii zawodowej. Cóż, z czegoś żyć trzeba, dlatego bohater powieści Anny Sakowicz nie poddaje się i dalej pisze niezbyt obiecujące teksty. Życie zawodowe dziennikarza to jedno, natomiast prywatne sprawy są jeszcze bardziej pogmatwane. Kajetan właśnie rozstał się z kobietą, o której trudno będzie mu zapomnieć. Bardzo władczy i nieco ekscentryczny charakter Bożeny przypomina mu się w dosłownie każdej sytuacji- może ona dotyczyć jedzenia, sposobu wysławiania się czy zainteresowań. Dzięki autorce widzimy, że mężczyźni także mają uczucia, a rozstania nie zawsze bywają błahe…

Wszystko zmienia się w dość banalnej chwili- znaleziony na śmietniku zeszyt z hasłem JA rozkręca całą fabułę do czerwoności i tym samym przenosi nas do czasów PRL-U. Lata 70 XX wieku to już dość odległy czas, na dodatek tak odmienny, jak kolor czarny od białego. Wówczas wstydem był rozwód w rodzinie., a co dopiero… praca jako luksusowa prostytutka. Dlaczego autorka zapisków znalezionych przez Kajetana, wybrała tak poniżającą ścieżkę zawodową? Co ją do tego zmusiło? W jaki też sposób dziennikarz będzie szukać autorki zapisków? Warto się tego dowiedzieć, tym bardziej, że treść książki nie jest tylko zbiorem wulgarnych opisów. Wręcz przeciwnie- mimo kontrowersyjnego tematu to bardzo dobra lektura, zwłaszcza pod kątem psychologicznym. Z usług luksusowych pań korzystali nie tylko bogaci i znani ludzie, ale też mężczyźni pragnący zwyczajnej rozmowy. Czy to dziwne? Może początkowo tak, ale dalsze rozdziały książki pomogą czytelnikom lepiej zrozumieć opisany temat.
Charakter uniwersalny ma przede wszystkim postawa sąsiadów. Oni zawsze wszystko wiedzą najlepiej, uwielbiają plotkować, a już najbardziej piętnować złe wybory. Tak było dawniej, jest teraz i zapewne będzie do ostatnich dni naszego życia. W jaki sposób krzywdzona była autorka zapisków? Jak znosiła szykany, opluwanie, totalne niezrozumienie? Zapraszam do lektury.

Bardzo podobał mi się także inny wątek, mianowicie ten dotyczący samego pisarstwa. Łukasz, przyjaciel Kajetana, jest autorem jedynie kilku książek, ale poprzez swoje wypowiedzi świetnie przybliżył zjawisko ghostwritingu. Co więc można zrobić, by kariera człowieka pióra wciąż się rozwijała? To trochę jak z pracami magisterskimi czy innymi ważnymi tekstami studenckimi- czy każdy potrafi napisać coś dobrze, sensownie? A może prawdziwy jest tylko podpis studenta, zaś wszystkie rozdziały skrzętnie ułożył ktoś inny? Tak samo można myśleć i o książkach, które szumnie nazywa się bestsellerami lub pozycjami nieodkładalnymi. Widać, że tak naprawdę liczy się tekst, a nie jego twórca.

Książkę czyta się szybko, a postawa głównych bohaterów zapewne zainteresuje odbiorców. Myśli na temat prostytucji zawsze są naganne, ale autorka zadbała o to, by nieco zmienić nasz punkt widzenia. Czy jej się to udało? Sami odpowiedzcie sobie na to pytanie.

Polecam.