Zemsta rodziny Omletów

Jeżeli traficie gdzieś na opis tej książki i przeczytacie w pierwszym zdaniu: „10-letni Miłoszek Omlet podczas drogi powrotnej ze szkoły zostaje poturbowany przez swojego rozwydrzonego rówieśnika, Patryka Czujkę.” to niech was to nie zwiedzie, że jest to książka dla dzieci, bo jest to zdecydowanie książka dla dorosłych.

Język, którym operuje autor też mimo swojego humorystycznego wydźwięku kieruję się w bardziej wyszukaną stronę i zdarza się, by zrozumieć jakiś żart, dobrze mieć pojęcie o realiach, które panowały w latach 90 ubiegłego wieku w naszym kraju. Myślałam, że dobrze się orientuję w tamtym okresie i po części tak było, ale autor tak mocno wchodzi w popkulturę tamtych czasów, że miejscami słyszałam o czymś pierwszy raz, ale co się dziwić jak ja to rocznik 94.

Dostajemy tu historię można powiedzieć jednej nocy, podczas której dwie rodziny Omletów i Czujków „walczą” ze sobą o swoje racje, w tym kto kogo oszukał i czyj honor będzie na wierzchu. W międzyczasie otrzymujemy też wstawki z innych miejsc, które dopełniają nam historię tej nocy. Wspomniałam już, że humor autora nie jest taki prosty i jest również podszyty ironią, więc nie wiem czy spodoba się każdemu odbiorcy.

Były momenty, w których się uśmiałam. Opisy szkoły, a już szczególnie szkolnej szatni były dla mnie takim żywym wspomnieniem, że nie wiem czy to dobrze świadczy o mojej szkole. 😂 Natomiast są sprawy, z których przynajmiej dla mnie nie mogłam się śmiać nawet, gdy napisane są w humorystyczny i sarkastyczny sposób. Jak jeszcze opis picia i zachowań patologicznej rodziny były dla mnie do przejścia, tak robienie sobie żartów z przemocy, której się dopuszcza ojciec Patryka nie leżało mi kompletnie. Wiem, że to taka koncepcja książki, ale dla mnie na nie. 😒

Jeżeli lubicie specyficzny i nieoczywisty humor, i macie ochotę przenieść się w czasie do lat 90 to ta książka jest dla was. U mnie pozostawiła dość mieszane uczucia, więc zostawię ją z oceną 5/10.