Związek Żydowskich Policjantów

"Związek Żydowskich Policjantów" jest kryminałem. Zdziwieni? Ja bardzo. Po tytule i opisie spodziewałam się czegoś innego, jednak nie ma za bardzo na co narzekać. To, co mogę powiedzieć z całą pewnością to fakt, że książka ta zdecydowanie odstaje od "Poświaty". Wiem, że mówię w tej chwili o dwóch zupełnie różnych książkach, z inną tematyką i z dwóch różnych gatunków, jednak niesmak pozostaje. Spodziewałam się troszkę więcej, ale też nie mam powodu do ubolewania nad straconym czasem, bo taki nie był...

Zaczęłam dość zawile, więc teraz postaram się mówić wprost i bez ogródek. Chabon posłużył się bardzo przyjemnym językiem, stworzył intrygującą linię fabularną, pełną zawiłości i zaskoczeń, wykreował barwne postacie i okrasił całość masą humoru. Więc co poszło nie tak? Odniosłam wrażenie, że nastąpiło przykre zjawisko przerostu formy nad treścią. Gdyby ta książka była prostsza, mniej wulgarna i osadzona w czasach, które faktycznie miały swoje umiejscowienie gdzieś w historii, to wszystko wyglądałoby zupełnie inaczej. Chabon rozpaczliwie próbuje wyrwać się z więzi wszelkich norm i schematów, ale w tym przypadku nie odnalazł odpowiedniej granicy.

Wspomniałam, że w książce jest dużo humoru - czarnego humoru. Nie jestem wielbicielką tego typu rozwiązań, więc zapewne wpłynęło to w dużej mierze na odbiór całości. Ale czy "Związek Żydowskich Policjantów" jest czystym złem? Absolutnie nie! Przecież na początku chwaliłam fabułę, bohaterów i nietuzinkową formę. Myślę, że osobom, które poszukują w kryminałach czegoś nowego, świeżego spojrzenia na ten gatunek literacki, ta książka może się spodobać. Ja jednak pozostanę przy swoim - nie mam jednoznacznej opinii o tej książce. To leży w kwestiach indywidualności. Kwestię wyboru "czytać czy nie czytać" pozostawiam Wam. :)