A gwiazdy wciąż są takie same

Instagram ksiazki_moja_chwila🍁Kiedy zobaczyłam tę książkę po raz pierwszy, od razu przyciągnął mnie tytuł, pełen melancholii i obietnicy emocji. Byłam bardzo ciekawa co skrywa ta historia i jakie uczucia we mnie wywoła.

🍁„A gwiazdy wciąż są takie same” autorstwa Piotra Turka to niezwykle poruszająca opowieść o miłości, stracie i nieuchronnym upływie czasu. O tym, że nawet w obliczu choroby i śmierci można odnaleźć spokój i sens.

🍁Autor zabiera nas w podróż nie tylko po świecie, ale i w głąb ludzkich emocji. Oskar i Lena to para, którą łączy piękna, romantyczna miłość. Ich wspólne życie jest pełne zakrętów, bólu, ale też nadziei i poszukiwania sensu. Ich relacja dojrzewa wraz z nimi, a Lena wprowadza do ich życia magię nocnego nieba, potrafi godzinami wpatrywać się w gwiazdy, szukając w nich sensu i ukojenia.

🍁Po dramatycznym przeżyciu Oskar wyrusza już sam w samotną podróż – nie tylko przez świat, ale też w głąb siebie. To właśnie ta część powieści poruszyła mnie najbardziej. Widać w niej dojrzałość bohatera, który nauczył się patrzeć na życie z dystansem, akceptacją i wdzięcznością.

🍁To, co najbardziej przyciągnęło moją uwagę, to sposób, w jaki autor opisuje świat z wrażliwością, z czułością wobec natury. Widać w tych opisach zachwyt nad światem, ale też smutek i świadomość jego przemijania.

🍁Mimo że książka jest piękna, refleksyjna, momentami brakowało mi w niej czegoś więcej, może mocniejszego emocjonalnego uderzenia. Czasami czułam, że historia toczy się zbyt spokojnie, jakby celowo tonowała emocje.

🍁To powieść o chorobie, przemijaniu, o miłości, która trwa mimo śmierci. Ta książka zostawiła we mnie ciszę i refleksję – przypomnienie, że nawet gdy wszystko wokół się zmienia, są rzeczy, które pozostają niezmienne. Jak gwiazdy.Jest to dobra, wzruszająca książka o życiu i jego nieuchronności, choć chwilami brakowało mi większego poruszenia emocji.

🍁Dziękuję wydawnictwu Waspos za egzemplarz do recenzji.