Akuszer Bogów

"Akuszer Bogów" autorstwa Pani Anety Jadowskiej jest drugim tomem z Cyklu o Nikicie. Tak, jak pierwszy tom zrobił na mnie pozytywne wrażenie, tak ten bezsprzecznie mu dorównuje. Nordycka mitologia, surowy, mroźny klimat, humor, wulgaryzmy... wszystko to ma swój niepowtarzalny smaczek, ma swoje miejsce, jest ważne. Elementem łączącym te dwie części są na pewno przemiany głównej bohaterki, to jak próbuje odkryć siebie.
Ja, jako osoba nieprzepadająca za fantastyką, te dwa tomy przeczytałam w mgnieniu oka! Ciekawy styl Pani Anety wciągnął mnie bez reszty! Na pewno sięgnę po więcej pozycji tej autorki. 😊

"Sześć naprawdę wkurzonych bogiń wzięło się za ręce - tak mogłaby się zaczynać historia o końcu świata"

To już drugi tom serii o Nikicie i co najważniejsze choć to się rzadko zdarza lepszy. O ile w pierwszym tomie fantastyka była na pierwszym planie, tak teraz mamy emocjonalną rozgrywkę rodzicielskich wymagań. Nikita wyrusza na poszukiwanie swoich korzeni aż do Norwegii, gdzie otrzymamy kolejną porcję magicznych stworzeń. Trolii, olbrzymów, bogów germańskich i tajemniczego Akuszera Bogów. Czy to on okaże się kluczem do zagadki? Czy Nikita pokona strach przed ojcem i odetnie się od przeszłości?

Pomijając fakt świetnie wykreowanego świata, autorka mocno pociągła wątek silnych, wręcz feministycznych kobiet, które jednoczą siły i wygrywają. Może w pojedynkę jesteśmy słabe ale już w grupie nikt nam nie może zagrozić.

Mam nadzieję że każdy po przeczytaniu pierwszej części sięgnie po drugi tom, ponieważ szkoda byłoby nie dowiedzieć się tylu ciekawych wątków z dzieciństwa Nikity, które ukształtowały naszą bohaterkę. Dodatkowym plusem jest postać Robina, dalej tajemnicza i spowita zieloną mogią. Mejmy nadzieję na kolejny tom ukaże się jak najszybciej.

"Sześć naprawdę wkurzonych bogiń wzięło się za ręce - tak mogłaby się zaczynać historia o końcu świata"

To już drugi tom serii o Nikicie i co najważniejsze choć to się rzadko zdarza lepszy. O ile w pierwszym tomie fantastyka była na pierwszym planie, tak teraz mamy emocjonalną rozgrywkę rodzicielskich wymagań. Nikita wyrusza na poszukiwanie swoich korzeni aż do Norwegii, gdzie otrzymamy kolejną porcję magicznych stworzeń. Trolii, olbrzymów, bogów germańskich i tajemniczego Akuszera Bogów. Czy to on okaże się kluczem do zagadki? Czy Nikita pokona strach przed ojcem i odetnie się od przeszłości?

Pomijając fakt świetnie wykreowanego świata, autorka mocno pociągła wątek silnych, wręcz feministycznych kobiet, które jednoczą siły i wygrywają. Może w pojedynkę jesteśmy słabe ale już w grupie nikt nam nie może zagrozić.

Mam nadzieję że każdy po przeczytaniu pierwszej części sięgnie po drugi tom, ponieważ szkoda byłoby nie dowiedzieć się tylu ciekawych wątków z dzieciństwa Nikity, które ukształtowały naszą bohaterkę. Dodatkowym plusem jest postać Robina, dalej tajemnicza i spowita zieloną mogią. Mejmy nadzieję na kolejny tom ukaże się jak najszybciej.

Nikita już wie, że wszystko w co kiedyś wierzyła jest kłamstwem, którym karmiono ją przez całe życie. Już wiele razy zmieniała swoją tożsamość, ale teraz jedyne czego pragnie to poznać kim tak naprawdę jest. Postanawia, że mimo wszystko musi odkryć prawdę i rusza do magicznej Norwegii, aby poznać odpowiedzi na nurtujące ją pytania nawet, jeżeli miałyby być bolesne i niewygodne. Tam dziewczyna ścigana jest przez niezliczone zastępy wrogów i płatnych zabójców, którzy za wszelką cenę chcą ją dopaść. Wie, że została zdradzona przez najbliższych i nie może już nikomu zaufać. Przerażona i zmęczona musi ukrywać się przed żądnymi krwi ludożerczymi trollami oraz boskimi pszczołami. A tajemniczy Akuszer Bogów przez cały czas nie spuszcza ją z oka...
Jest to już moje drugie spotkanie z twórczością Anety Jadowskiej, ponieważ pierwszą jej książką jaką miałam okazję przeczytać była "Dziewczyna z Dzielnicy Cudów". Jak tylko usłyszałam, że ukazał się kolejny tom byłam bardzo ciekawa co autorka wymyśliła tym razem, więc postanowiłam, że muszę go przeczytać. Chociaż początkowo myślałam, że "Akuszer bogów" będzie dużo gorszy od poprzedniej części, to jednak szybko zrozumiałam, że bardzo się myliłam, gdyż kontynuacja przygód Nikity nie jest ani trochę gorsza, a wręcz przeciwnie nawet mogę powiedzieć, że odrobinę lepsza.

O ile nie do końca na początku mogłam wczuć się w pierwszy tom, to tutaj poszło jak z płatka. Autorka doskonale zadbała o to, żeby czytelnik ani przez chwilę się nie nudził, gdyż już na samym początku główna bohaterka zostaje wplątana w bardzo dziwne wydarzenia, które kończą się zamachem na jej życie. Potem tempo nadal nie zwalnia, gdyż poznajemy coraz to nowe fakty i z niepokojem śledzimy losy Nikity, dzięki czemu książkę czyta się naprawdę szybko i (co najważniejsze) bardzo przyjemnie.

Uważam, że dużym plusem jest także zmiana miejsca akcji. Dziewczyna i jej partner wyruszają do tajemniczej Norwegii, gdzie naprawdę dużo się dzieje. Mamy tutaj wiele zwrotów akcji, ale najbardziej podoba mi się to, że autorka postanowiła posłużyć się na swój sposób mitologią nordycką, dzięki czemu książka stała się bardziej oryginalna.

Oczywiście tak jak w pierwszym tomie nie mogło zabraknąć wspaniałych ilustracji Magdaleny Babińskiej, które cieszyły oko podczas czytania i pomagały wyobrazić sobie przedstawione wydarzenia.

Mimo, że zarówno pierwszy jak i drugi tom z serii o Nikicie są świetne, to jednak uważam, że druga część jest odrobinę lepsza. Mam wrażenie, że bohaterowie tutaj są bardziej dopracowani, a sama Nikita, którą polubiłam jeszcze jak czytałam "Dziewczynę z Dzielnicy Cudów" sprawiła, że po przeczytaniu "Akuszera bogów" uważam ją za jedną z najlepszych postaci, jakie miałam okazję poznać.

Podsumowując "Akuszer bogów" to kolejny, dopracowany tom o Nikicie, w którym nie brakuje zwrotów akcji, nowych bohaterów i poczucia humoru. Autorka w tej części postanowiła na swój własny sposób posłużyć się mitologią nordycką, a świat przez nią wykreowany przez cały czas nie przestaje zachwycać i równocześnie szokować, więc jeśli szukacie dobrze napisanej pozycji fantastycznej to zachęcam zacząć przygodę z Nikitą, gdyż uważam, że czas spędzony przy tej książce nie będzie czasem zmarnowanym. Serdecznie polecam!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non.

http://zapoczytalna.blogspot.com/2017/05/akuszer-bogow-aneta-jadowska.html

Kolejny tom przygód o Nikicie jest jeszcze lepszy niż poprzedni (pierwszy) tom. Nie ma tutaj mowy o tendencji spadkowej kolejnego tomu, jeżeli tylko to można mówić o podniesieniu poprzeczki. Autorka dała czadu na maksa. Pełno zwrotów akcji, kolejni ciekawi bohaterowie i ta cudownie magiczna atmosfera w Norwegii. Wciąga niesamowicie, fabuła naprawdę powala na kolana. W żadnym razie nie jest to przesadzone, autorka stworzyła naprawdę wysoki i oryginalny świat fantastyki. Nie spotkałam się wcześniej z czymś podobnym, żadnych schematów, za to pełno świeżości i dotąd nie spotykanych elementów. Szata graficzna także jest przepiękna i estetyczna. Myślę, że cieszy oko w naprawdę prosty sposób. Jeżeli ktoś nie czyta polskich książek, bo uważa je za gorsze od zagranicznych to chyba nie wie o czym mówi, pani Jadowska udowodni mu, że się myli.

Fragment tekstu pochodzi z mojego bloga, po ciąg dalszy zapraszam tutaj:
https://jabluszkooo.blogspot.com/2017/03/75-aneta-jadowska-akuszer-bogow.html

Wszystko, w co wierzyła Nikita okazało się kłamstwem. Mając już dosyć fałszywych bajeczek wciskanych jej od wielu lat przez rodziców, wyrusza w poszukiwanie prawdy o swojej przeszłości. Zapuszcza się w zimne i magiczne rejony Norwegii, a towarzyszy jej Robin - partner, którego jeszcze nie tak dawno wcale nie potrzebowała.

Na miejscu czeka na nią tajemniczy Akuszer Bogów, ludożercze trolle i czarne kruki nie spuszczające jej z oczu. Nikita pragnie poznać odpowiedzi, jednak mogą się one okazać zupełnie inne niż się spodziewa.

Po przeczytaniu pierwszego tomu, co miało miejsce zaledwie dwa tygodnie temu, byłam zadowolona i szczerze zaskoczona. Dostałam powieść lepszą niż oczekiwałam i w pełni zaspokoiła ona moje czytelnicze wymogi. Jednak Akuszer Bogów to zupełnie inna bajka. Jeżeli Dziewczyna z Dzielnicy Cudów byłaby szczytem Mont Blanc, to drugi tom serii Nikity byłby Everestem. Inne porównanie: jeśli pierwsza część cyklu to cytrynowa herbata Liptona, to Akuszer Bogów jest tą o smaku gruszki i czekolady.

Aneta Jadowska poczyniła ogromny postęp od pierwszej książki tego cyklu. Nie wiem, jak to opisać, ale Akuszer Bogów czytało się dużo lepiej i sprawniej niż to miało miejsce przy Dziewczynie z Dzielnicy Cudów. Chociaż początek nie miał aż tak wielkiego tempa, książka, kiedy już się rozkręciła, nie zwolniła aż do samego końca. W pewnym momencie tak bardzo schwyciła mnie w swoje sidła, że stwierdziłam, że nie, nie odłożę tej powieści, dopóki nie przeczytam ostatniego zdania. I faktycznie, udało mi się - przypłaciłam to koszmarnym niewyspaniem następnego dnia, ale, co ważne, było warto.

Skandynawia zawsze mnie fascynowała. Ten zimny, ale równie magiczny klimat, zapierające dech w piersiach fiordy i zdumiewające widoki. Aż zazdroszczę Nikicie, że wybrała się właśnie tam, aby odkrywać tajemnice swojej przeszłości. Umiejscowienie utworu właśnie w tym kraju, jakim jest Norwegia, nadało powieści nutkę odkrywczości i przygody. Tak samo zachwyciło mnie pojawienie się mitologii nordyckiej. Nie chcę zdradzać w jaki sposób się to dzieje, ale w akcji powieści biorą udział między innymi Odyn, Freya i Frigg. Jeśli ktoś jest choć minimalnie zainteresowany nordyckimi bóstwami lub ogólnie mitologią, zapewniam, że będzie zadowolony.

Kolejną sprawą, która wywarła na mnie bardzo dobre wrażenia, były powracające wizje Nikity z udziałem jej brata Ture. Kiedy zabierał ją on w podróże w przeszłość i pokazywał nieznane jej wcześniej momenty z życia, nasuwało mi się skojarzenie z Opowieścią Wigilijną Charlesa Dickensa. Ture był takim duchem wszystkich świąt Bożego Narodzenia na raz, a Nikita Scrooge'em, który w trakcie tych podróży w czasie przechodzi przemianę.

Byłabym zapomniała! Wydanie książki to kolejny temat, który muszę poruszyć. O ile projekt okładki znacznie bardziej podobał mi się w Dziewczynie z Dzielnicy Cudów, to ilustracje wewnątrz wciąż trzymają poziom. W głowie się nie mieści, jak za pomocą tylko i wyłącznie czarnej barwy można stworzyć coś tak cudownego.

Żeby nie było tak za słodko, to muszę wspomnieć o jednym jedynym aspekcie tej książki, który działał mi na nerwy. Ogólnie staram się być osobą dosyć kulturalną i nie używać wulgaryzmów, kiedy nie jest to konieczne. Niestety, Akuszer Bogów pod względem przekleństw jest znacznie gorszy od Dziewczyny z Dzielnicy Cudów. Bywało tak, że przez sto stron nie spotkałam się z żadnym niecenzuralnym wyrazem, ale wtedy nagle któryś z bohaterów (najczęściej Nikita) zaczynał kląć niczym pijak pod sklepem monopolowym. Wiem, że pewnie wielu osobom to zwyczajnie nie przeszkadza i mnie do pewnego stopnia też, ale taki przesyt aż kłuje w oczy.

W Akuszerze Bogów Nikita przechodzi piękną przemianę. Bardziej otwiera się na świat i na ludzi. Nie jest już taką zimną, wyrachowaną zabójczynią, jaką bywała w pierwszym tomie serii. Tuta nareszcie okazuje więcej emocji, dzięki czemu zdecydowanie łatwiej jest ją lubić. Nikita przekonuje się, że nie każdy człowiek jest gotowy wbić jej nóż w plecy i zdarzają się wybrańcy, którzy godni są zaufania.

Teraz pora na to, co tygryski lubią najbardziej, czyli męskich bohaterów. W tym tomie Robin rozbrajał system równie skutecznie jak w pierwszym. Zadziwia mnie to, jak potrafi on być jednocześnie tak czarującym i błyskotliwym mężczyzną oraz niezawodnym mordercą. Ten brodaty człowiek to z pewnością jedna z moich ulubionych postaci ostatnich miesięcy. Robin skrywa wór pełen tajemnic, więc moje serce bardzo się cieszy na myśl, że w kolejnym tomie serii będziemy mogli poznać chociaż część z nich.

Nie mogłabym zapomnieć o zmiennokształtnych wilkach wikińskich, które także pojawiają się na drodze Nikity i Robina. Odkąd pamiętam wilkołaki były jednymi z moich ulubionych fantastycznych stworzeń, więc dostałam namiastkę ich magicznej aury. Mam nadzieję, że nie był to występ gościnny i pojawią się także w dalszych częściach serii.

Akuszer Bogów to powieść absolutnie godna polecenia. Jeśli pierwszy tom cyklu budził w Was jakiekolwiek wątpliwości, to po kontynuację powinniście sięgnąć bez wahania. Powieść jest pełna klimatycznej przestrzeni, mitologii nordyckiej, wilków i poszukiwania własnej tożsamości. Ta mieszanka jest zdecydowanie warta zachodu. Jeśli jeszcze nie macie Akuszera Bogów, biegnijcie do sklepu w tej chwili! :)

booksofsouls.blogspot.com