Ból za ból

Dojrzewanie to okres bardzo burzliwy, pełen problemów, zagmatwań oraz zmartwień. Trzy bohaterki przedstawione na kartach tej powieści znajdują się właśnie w tym okresie i dobitnie ukazują nam, co ich w życiu spotyka. Każda z nich naznaczona jest pewną historią, przez którą nie są w stanie spokojnie funkcjonować. Ich przeszłość ciągle ich prześladuje, a teraźniejszość nie jest zbyt łaskawa. Przyjaciele potrafią oszukiwać, knuć i za plecami sprawiać, że życie bohaterek może zmienić się w sposób nieodwracalny. Codzienność głównych bohaterek stale naznaczona jest zmartwieniami i odreagowywaniem. Los sprawia, że ich drogi się jednoczą, a dziewczyny znajdują wspólny język. Tworzą swój niepowtarzalny plan, którego celem jest zemsta na przeszłości i na osobach, które zawiniły. Jak się jednak okazuje, nie każdy plan ma szczęśliwe zakończenie. Nie wszystko wygląda na takie, jakie się wydaje... Czasem historia kryje w sobie wiele aspektów, które na nią wpłynęły.

Odkąd ujrzałam ową powieść w zapowiedziach wydawniczych wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć. Opis od samego początku wydał mi się bardzo intrygujący i innowacyjny, ponieważ do tej pory nie spotkałam się z podobną tematyką w książce. Młody wiek głównych bohaterek jeszcze bardziej mnie do tego zachęcił, ponieważ można powiedzieć, że jestem na podobnym etapie życia. Pozwalało mi to utożsamić się z dziewczynami i zastanawiać się, jakbym postąpiła w ich sytuacjach oraz jak rozwiązywałabym owe sytuacje.

" - Pragnę, żeby poczuł choćby częściowo ból, który mi sprawił.
Choć wcale nie byłam pewna, czy to w ogóle wykonalne.
- Pomożemy ci, Mary - obiecała Lilia. Po policzkach płynęły jej łzy, lecz w oczach czaił się ogień.
- Sprawimy, że zapłaci za to, co zrobił.
- Dziękuję - szepnęłam."

Autorki nie były mi dotąd znane, jednakże muszę szczerze przyznać, że odwaliły genialną robotę. Język, który obecny jest w powieści, jest świeży i bardzo przystępny, dzięki czemu czytanie jest lekkością i samą przyjemnością. Nie mamy tu do czynienia z niezwykle skomplikowanym słownictwem, chociaż nie jest ono również ubogie i bezbarwne. Klimat panujący w powieści "Ból za ból" jest nieco tajemniczy, zawzięty, wciągający i przede wszystkim bardzo emocjonuje. Czytelnik z zapartym tchem przemierza każdą kolejną stronę po to, aby dowiedzieć się co dalej uczynią trzy główne bohaterki - buntowniczki.

Warto również wspomnieć, że "Ból za ból" to pierwsza część serii, którą zapodają nam autorki. Jestem niezwykle ciekawa, jak potoczą się dalsze losy przedstawionych postaci i z niecierpliwością czekam, aż światło dziennie ujrzą następne powieści. "Ból za ból" to znakomite postacie, przekonujące motywacje, silne emocje oraz prawdziwe dramaty.

Można by pomyśleć, że książka będzie zaliczała się do grona tych nudnawych, nic nie znaczących powiastek o życiu panien z dobrego domu, którym zamarzyła się przygoda życia. Nie do końca się z tym zgodzę, bo chociaż przygoda faktycznie jest, a i bohaterki nie są takie zwyczajne, to książka jest intrygująca i całkiem dobrze napisana.

Kat, Lillii oraz Mary to nie tylko główne bohaterki powieści, ale i narratorki, które dostały w prezencie oddzielne rozdziały. Przyznaję, że to dla mnie największy aspekt tej historii, bo uwielbiam znać sprawę z kilku perspektyw. Dziewczyny umiliły mi o tyle rozgrywane wydarzenia, że każda z nich mając inny charakter przedstawiła mi swój punkt widzenia. Każda z nich została obdarowana zupełnie innym zestawem cech co w rezultacie sprawiło, że do lektury wdarło się połączenie trzech charakterów. Trudno mi wybrać tą bohaterkę, którą polubiłam najbardziej, ponieważ najpierw poznałam je osobno, ale w dalszych wydarzeniach ich losy szybko się ze sobą połączyły a to dopełniło niedociągnięcia charakteru każdej z nich.

Tłem rozgrywanych wydarzeń jest wyspa Jar - urokliwa i bardzo malownicza, która kiedyś była domem dla wszystkich trzech bohaterek. Jednak nie skończyło się to dobrze dla Mary, która opuściła wyspę tylko po to, by obecnie znowu na nią powrócić. Chcąc przegonić demony przeszłości staje twarzą w twarz z traumatycznymi wydarzeniami. Jednak czy na pewno jest na to gotowa? To właśnie ta tajemnica wisząca nad bohaterami sprawiała, że nie miałam ochoty oderwać się od książki, bo nie mogłam doczekać się finału, który w końcu wyjaśniłby mi o co w tym wszystkich chodzi. Nie ukrywam, że początek historii przemawiał właściwie na jej niekorzyść, bo nudnawy wstęp nie obiecywał dobrego rozwinięcia. Ale wbrew pozorom tak właśnie się stało i druga połowa książki nabrała już dla mnie większego znaczenia.

Klimat jest i to nie byle jaki. Nie chodzi tutaj o samą tajemnicę, ale pewne wartości, które zostają dopuszczone do głosu w finale rozgrywanych wydarzeń. Mary nie jest pierwszą bohaterką, która udowadnia, że walka z demonami przeszłości wcale nie jest taka łatwa, ale nie mogę napisać, żeby przygniotły mnie schematy. Zemsta, która jest tutaj głównym prowodyrem, rozgoniła gdzieś typową powieść młodzieżową i nakierowała ją na bardziej dojrzalsze tory. I chociaż książkę czyta się lekko, przyjemnie i szybko, to jest w niej pewien moment zawahania, który skłania do chwili zastanowienia.

Historia przypominała mi trochę serię Pretty Little Liars pod względem kryjącej się w tle tajemnicy, której rozwiązania podjęły się główne bohaterki. Ale to tylko złudne wrażenie, które ucieka wraz z biegiem akcji. Owszem, jest tajemnica, są sekrety i jest zemsta - ale jest też finał, który wie jak wywrzeć na czytelniku dobre wrażenie. Przygotujcie się na pomysłowość głównych bohaterek, które obmyśliły zemstę wobec pogrzebanego zaufania. Jesteście na to gotowi?

Dojrzewanie to okres bardzo burzliwy, pełen problemów, zagmatwań oraz zmartwień. Trzy bohaterki przedstawione na kartach tej powieści znajdują się właśnie w tym okresie i dobitnie ukazują nam, co ich w życiu spotyka. Każda z nich naznaczona jest pewną historią, przez którą nie są w stanie spokojnie funkcjonować. Ich przeszłość ciągle ich prześladuje, a teraźniejszość nie jest zbyt łaskawa. Przyjaciele potrafią oszukiwać, knuć i za plecami sprawiać, że życie bohaterek może zmienić się w sposób nieodwracalny. Codzienność głównych bohaterek stale naznaczona jest zmartwieniami i odreagowywaniem. Los sprawia, że ich drogi się jednoczą, a dziewczyny znajdują wspólny język. Tworzą swój niepowtarzalny plan, którego celem jest zemsta na przeszłości i na osobach, które zawiniły. Jak się jednak okazuje, nie każdy plan ma szczęśliwe zakończenie. Nie wszystko wygląda na takie, jakie się wydaje... Czasem historia kryje w sobie wiele aspektów, które na nią wpłynęły.

Odkąd ujrzałam ową powieść w zapowiedziach wydawniczych wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć. Opis od samego początku wydał mi się bardzo intrygujący i innowacyjny, ponieważ do tej pory nie spotkałam się z podobną tematyką w książce. Młody wiek głównych bohaterek jeszcze bardziej mnie do tego zachęcił, ponieważ można powiedzieć, że jestem na podobnym etapie życia. Pozwalało mi to utożsamić się z dziewczynami i zastanawiać się, jakbym postąpiła w ich sytuacjach oraz jak rozwiązywałabym owe sytuacje.
Autorki nie były mi dotąd znane, jednakże muszę szczerze przyznać, że odwaliły genialną robotę. Język, który obecny jest w powieści, jest świeży i bardzo przystępny, dzięki czemu czytanie jest lekkością i samą przyjemnością. Nie mamy tu do czynienia z niezwykle skomplikowanym słownictwem, chociaż nie jest ono również ubogie i bezbarwne. Klimat panujący w powieści "Ból za ból" jest nieco tajemniczy, zawzięty, wciągający i przede wszystkim bardzo emocjonuje. Czytelnik z zapartym tchem przemierza każdą kolejną stronę po to, aby dowiedzieć się co dalej uczynią trzy główne bohaterki - buntowniczki.

Warto również wspomnieć, że "Ból za ból" to pierwsza część serii, którą zapodają nam autorki. Jestem niezwykle ciekawa, jak potoczą się dalsze losy przedstawionych postaci i z niecierpliwością czekam, aż światło dziennie ujrzą następne powieści. "Ból za ból" to znakomite postacie, przekonujące motywacje, silne emocje oraz prawdziwe dramaty.

Na malowniczej wyspie Jar mieszka grupka siedemnasto- i osiemnastoletnich przyjaciół. Większość z nich pochodzi z bogatej rodziny, a część chce na takich wyglądać. Historię przedstawia nam Mary, Lillia i Kat. Początkowo dziewczyn nie łączy prawie nic - Lilia i Kat kiedyś się przyjaźniły. Jednak Mary pojawia się na wyspie po latach. Nikt jej nie zna, ani nie pamięta. Dziewczyna jest po przejściach. Chce teraz powrócić w wielkim stylu i pokazać swojemu prześladowcy sprzed lat, jak bardzo się zmieniła. Kat to zadziorna dziewczyna z biedniejszej rodziny, która pali papierosy, pracuje na przystani i nie daje sobie w "kaszę dmuchać". Niegdyś najlepsza przyjaciółka Rennie i Lilli. Dziś ich największy wróg, a zwłaszcza tej pierwszej. Za to Lillia to przepiękna Azjatka, cheerleaderka, która mieszka w bogatej dzielnicy. Dziewczyna ma wszystko, czego chce, jednak potrafi się tym dzielić i jest rozsądną osobą. Co połączyło te trzy skrajne charaktery? Otóż zemsta. A na kim? Przekonajcie się sami.
Książkę przeczytałam w jeden dzień! Lekka i przyjemna odskocznia od moich dotychczasowych lektur. Nie ma tu burzliwego romansu, ani nic z tych rzeczy. To świetna młodzieżówka, pokazująca jak nienawiść potrafi łączyć. A także tego, jak zmienia się podejście do osób, które uważa się za przyjaciół. Po latach człowiek zaczyna patrzeć na wszystko troszkę inaczej. Dziewczyny, tak jak mówi tytuł, sprawiają ból za ból. Osobiście nie lubię się mścić, ale za takie zachowanie, jak przedstawione w ich historii, pewnie chciałabym zrobić to samo. Czasami nie dostrzega się cech bliskich nam osób, póki nie stanie się coś, co rozjaśnia umysł i nakazuje spojrzeć na tą samą osobę z zupełnie innej perspektywy. Choć niedomówienia potrafią czasami zszokować.
Każda z dziewczyn miała w sobie coś, co mnie do nich przyciągało. Zdecydowanie uwielbiam Kat, która jest tak zadziorna i nieprzewidywalna. Taka typowa zła dziewczynka, która zawsze potrafi dopiąć swego, a także niczego się nie boi. A może jednak jest inaczej? Cóż, myślę, że jest taka rzecz, która napawa Kat lekkim strachem i nostalgią.
Czytanie z trzech perspektyw było ciekawe, ponieważ co rusz działo się coś nowego, a także wychodziły na jaw nowe fakty. To pierwsza część trylogii. Także nic nie jest jasne. Jestem bardzo ciekawa, co będzie dalej. Autorki tak namieszały, że mam wrażenie, iż każdy jest ze sobą w jakiś sposób powiązany. Nie mam pojęcia jak dziewczyny wybrną z sytuacji, która miała miejsce. A także, co się dzieje z Mary. Książka zakończyła się tak, jakby na kolejnej stronie miał być następny rozdział. Nic, ale to dosłownie nic, nie jest wyjaśnione, tak jakby wszystko się dopiero zaczęło. Jakby ich zemsta była tylko wstępem do większej afery i zupełnie nowych, myślę, że szokujących, faktów. Jestem w stu procentach pewna, że kiedy wyjdzie kolejna część to po nią sięgnę. Nie mogę zostawić tej trójcy ze świadomością, że tak naprawdę nic nie wiem!
Podsumowując, jest to dobra młodzieżowa książka. Z prawie pełnoletnimi bohaterami, którzy zachowują się adekwatnie do swojego wieku. Co ważne, nie denerwowali mnie! A to się ostatnio rzadko zdarza. Więc, jeśli nie wiesz, co przeczytać na wakacje, to śmiało możesz chwycić właśnie za tę książkę!

Wyspa Jar wydaje się być miejscem idealnym - wszędzie pełno uroczych sklepików i pięknych plaż. Niczego więcej nie potrzeba do szczęścia dla turystów. To właśnie tutaj splatają się losy trzech dziewczyn, które mimo tego, że dopiero kończą szkołę średnią już zdążyły poczuć, jak to jest, gdy ktoś cię zawiedzie lub ludzie skrzywdzą cię swoimi obelgami. Jak powinny zareagować na tak okrutne rzeczy, które działy się w ich życiu? Czy najlepszą metodą będzie tutaj zemsta?

Ból za ból jest z pewnością jedną z łatwiejszych książek, które są idealne na lato - nawet w samej powieści mamy pokazany zakończenie szkoły, więc tematyka jest jak najbardziej odpowiednia. To pierwsza powieść Jenny Han i Siobhan Vivian jaką miałam okazję czytać i przyznam szczerze, że jako debiut wypadała naprawdę dobrze - przez całą powieść miałam wrażenie, że napisała to jedna osoba, więc z pewnością Ból za ból wyszła im pod względem wspólnego duetu pisarskiego.

Zacznę od tego, że naprawdę nie polubiłam głównych bohaterek. Wszystkie ich losy były mi zupełnie obojętne, nie wzruszały mnie ich historie i tak naprawdę nigdy nie zrozumiałam tego, dlaczego zachowały się tak, a nie inaczej. Przez cały czas miałam wrażenie, że zachowują się po prostu niesamowicie dziecinnie i mogłyby inaczej zająć się tymi osobami, które je skrzywdziły. Można się mścić za to, co zrobili inni ludzie, ale z pewnością nie powinno to doprowadzać do tak strasznych sytuacji, jak w tej książce. Naprawdę byłam pod wielkim wrażeniem tego, że ta trójka dziewczyn była tak nieodpowiedzialna i nie potrafiła zastanowić się nad losem innych osób - nawet jeśli ktoś nas skrzywdził pod względem psychicznym, to nie powinno się robić mu wszystkiego na złość, byle tylko się go pozbyć. Czytając Ból za ból, nie byłam w stanie zrozumieć logiki bohaterek przy ich postępowaniu. Wydawały mi się naprawdę bardzo dziecinne i kompletnie nie zdające sobie sprawy z konsekwencji swoich działań. Z drugiej strony ciekawe jest to, że chyba po raz pierwszy miałam przyjemność czytać o historii z punktu widzenia "tych złych", bo to właśnie Mary, Kat i Lillia były wredne dla innych i szykowały swoją zemstę. Z pewnością to jakiś powiew świeżości, jednak niestety motywy działania dziewczyn były dla mnie naprawdę bez sensu.

Całą książkę czytało mi się przyjemnie - skończyłam ją w dzień lub dwa, jednak to nie jest historia, która utkwi mi w głowie na dłużej. Z pewnością po pewnym czasie zapomnę co tam się działo i jak nazywali się główni bohaterowie. Autorki posługiwały się dobrym stylem zdecydowanie odpowiednim do tego typu literatury. Nie było przesadnych ozdobników, posługiwania się długimi metaforami, ale bezpośrednie przekazanie wszystkich informacji, których czytelnik potrzebuje do zobaczenia całego obrazu tej historii. Na pewno jest to świetna książka na lato, bo jest lekka, przyjemna i można szybko ją przeczytać - nie miałabym do niej zbyt wielu wątpliwości, gdyby nie samo uwarunkowanie zachowań i wszystkie czyny, których dopuszczały się bohaterki, niestety niektóre rzeczy mi się tutaj nie podobały i dlatego nie jestem w stanie w pełni polubić tej historii.

Ból za ból to ciekawa historia na lato, jednak dla mnie bohaterki zostały wykreowane w nieciekawy sposób, a wszystkie ich zachowania aż raziły w oczy bezmyślnością i nieodpowiedzialnością. Gdyby nie sam fakt zachowań Mary, Kat i Lilli to z pewnością bardziej polubiłabym tę historię. Mimo wszystko chętnie przeczytam kolejny tom, bo ta część zakończyła się w zbyt strasznym momencie, żebym mogła odpuścić dalszą lekturę. Jeżeli szukacie lekkiej książki, przez którą możecie przebrnąć w jeden lub dwa dni to na pewno Ból za ból będzie tutaj odpowiednia, jednak jeśli nie chcecie się denerwować zachowaniami głównych bohaterek to zachęcam do sięgnięcia po coś nieco bardziej ambitnego.

Wyspa Jar ma w sobie pewien urok, który przyciąga turystów, a mieszkańcy wiedzą o sobie praktycznie wszystko. Już praktycznie na samym wstępie poznajemy trzy główne bohaterki: Mary, Kat i Lillę, które z pozoru nic nie łączy, a różni je dosłownie wszystko. Mimo wszytko ich losy się splatają, gdy nastolatki postanawiają odpłacić pięknym za nadobne znajomym, którzy kiedyś je ośmieszyli czy skrzywdzili. Kieruje nimi wiele motywów: jedna z nich pragnie odpłacić się chłopakowi, który ją kiedyś zranił fizycznie i psychicznie, druga chce się zemścić na koledze, który rzekomo uwiódł jej małoletnią siostrę, a trzecia chce zrujnować życie dziewczynie, która upokarzała ją na każdym kroku. Wspólnie opracowują przebiegły plan, w którym szczegółowo planują, co ma spotkać poszczególną osobę. Historia przypominała mi trochę Pretty Little Liars, gdzie nastolatki były prześladowane przez tajemniczą postać.
Ogólnie historia nie jest szczególnie porywająca, raczej momentami nuży. Zostało w niej opisane życie bogaczy, którzy nie liczą się z uczuciami biedniejszych od siebie, a także ludzi z niższej półki, którzy gardzą kolegami noszącymi markowe ciuchy i mieszkającymi w pięknych willach. Ten temat jest już tak oklepany, że czasami irytowały mnie powielane tu schematy. Co do postaci, to uważam, że również one zostały wykreowane w sposób podlegający określonym schematom. Dziewczyny miały swoje problemy i zwady, ale moim zdaniem posunęły się za daleko w swoich poczynaniach. Rozumiem niewinne dowcipy, które wywołują raczej śmiech niż niesmak, ale narażanie życia drugiej osoby jest moim zdaniem skrajnie nieodpowiedzialne. Sądzę, że jak na swój wiek tych osiemnastu lat zachowywały się jak zwykłe małolaty, które myślą, że mogą bezkarnie same wymierzać sprawiedliwość. Nie przywiązałam się w zasadzie do żadnej z nich, a ich losy były mi obojętne. Akcja również rozwijała się powoli, a czasem sprawiała, że musiałam odkładać książkę na bok. Jedynie sama końcówka sprawiła, że zaczęłam szybciej czytać, by dowiedzieć się jak zakończą się opisywane tam wydarzenia.
"Ból za ból" jest przeciętną młodzieżówką, która skupia się na "wielkich" problemach nastolatków. Szkoda, że nie było zawartego w niej morału, bo byłby on przydatny ze względu na poruszane tu tematy. Wątpię, żebym sięgnęła po kontynuację tej trylogii, z tego względu, że ani bohaterowie, ani przedstawiona tu historia nie zapadły mi głęboko w pamięć. Powieść może się spodobać osobom, które szukają na wakacje czegoś lekkiego, co nie będzie ich zbytnio angażować i szybko przebrną przez lekturę

Wyspa Jar to wymarzone miejsce dla turystów i mieszkańców. Odcięta od stałego lądu, bez ekskluzywnych sklepów. Wyspa aż kusi swoją niepowtarzalną prostotą. To właśnie w tym miejscu splatają się losy trzech młodych dziewczyn. Lilia, Kat i Mery to zupełnie odmienne osoby. Od gwiazdeczki, przez buntowniczkę, po nieśmiałą dziewczynę. Jednak każda została skrzywdzona. Czy dziewczyny postanowią złączyć siły i zemścić się na osobach, które wyrządziły im wiele bólu i cierpienia? Czy zemsta im się uda? Aby odpowiedzieć na te pytania, koniecznie przeczytajcie tę książkę.

,,Ból za ból" to typowy typ młodzieżówki. Książka jednak bardzo przypadła mi do gustu. Nie wiem dlaczego, ale kojarzy mi się z filmami typu ,,High School Musical" czy ,,Wredne dziewczyny". Jest to moim zdaniem bardzo lekka i przyjemna powieść młodzieżowa, która idealnie nada się na lato. Z każdą stroną, akcja rozwija się coraz bardziej i coraz bardziej wciąga czytelnika. Oczywiście książka daje nam też sporą dawkę emocji. Śmiech, smutek, złość... Te emocje przeplatają się przez cały proces czytania.

Jenny Han i Siobhan Vivian stworzyły niesamowitą historię. W ogóle nie czułam, że książkę napisały dwie osoby. Za to należą się wielkie brawa. Przyznam, że jestem zachwycona tą książką i z całego serca polecam ją każdemu. Ja sama aktualnie pożyczyłam swój egzemplarz kuzynce. Mam nadzieję, że książka spodoba się jej tak bardzo jak mnie.

Przejdę na chwilę do okładki. Jest ona przepiękna! Mało kiedy lubię, gdy na okładce pojawiają się ludzie, ale tutaj idealnie to pasuje. Jak można się domyślić, na okładce znajduje się Kat, Mery i Lilia. Styl pisania jest bardzo przyjemny. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie ma niezrozumiałych słów i nudnych opisów. Każdy element do siebie pasuje.

Podsumowując, książka bardzo mi się podobała. Może nie zasługuje ona na 10 gwiazdek, ale 8 spokojnie mogę jej dać. Jedyne co mi przeszkodziło to zakończenie, które pozostawia we mnie niedosyt. Chętnie sięgnęłabym już po drugi tom, ale niestety jeszcze nie został wydany w polsce. Cóż.. Pozostaje mi czekać.

Ogólnie, ta książka bardzo mnie zaskoczyła. Dlaczego? Początkowo mój stosunek do niej był bardzo negatywny. Na szczęście potem wszystko zaczęło się zmieniać. Oczywiście na lepsze!

Gdy zaczęłam przygodę z tą książką, sądziłam iż jest to kolejna typowa książka młodzieżowa. W dodatku troszkę chaotyczna. Czemu? Fabuła jest rozdzielona pomiędzy trzy bohaterki i na samym początku troszkę mi się to myliło. Myślę że w pełni wszystko to ogarnąć i zapamiętać dokładnie informacje o każdej z nich po jakichś 100 stronach. Potem także zaczęła się właściwa akcja. Ale czy tylko to mnie tak zrażało ? No nie. Również do tej pory cała treść nie była dla mnie dostatecznie ciekawa. Wszystko rozwijało się powoli i chyba liczyłam na coś niezwykłego. Ale już po jakimś czasie wszystko zaczęło się zmieniać na lepsze. Cała fabuła zaczęła mnie coraz bardziej interesować i naprawdę wkręciłam się w historię dziewczyn.

Ale do rzeczy. Jak już powiedziałam wstęp nie do końca mnie zachęcił do całej książki. Nie żałuję jednak że kontynuowałam czytanie, bo książka okazała się bardzo dobrą pozycją. Oczywiście ta "lepsza" część książki zaczęła się po owych 100 stronach. Wiadomo, że lepiej jest poznać bohaterów nim zacznie się faktyczna treść która nas interesuje. Jednak przez częściowy chaos o którym wspomniałam i lekko nieinteresujące mnie poprowadzenie tego miałam wrażenie, iż książka mi się nie spodoba. Nie zaprzestałam jednak czytania co okazało się świetnym wyborem. Kiedy dziewczyny się zjednoczyły, poznały swoje wzajemne problemy i planowały zemstę, akcja zaczęła mnie bardzo interesować. Wszystkie te akcje zostały przedstawione w ciekawy i co ważne nieschematyczny sposób.

Cała ta formuła idealnie pokazuje ile można osiągnąć działając w grupie ale też iż grupa może wywierać wielki wpływ na poszczególne osoby. Nic nie jest tutaj takie jakim się wydaje i jakim je początkowo postrzegamy. Docierając do końca przekonujemy się o sensowności wielu wcześniejszych wydarzeń, które były ówcześnie dość niezrozumiałe. Po przeczytaniu cała historia jest jasna i poskładana w całość i rzeczywiście dostrzegamy to co autorki chciały przekazać. Książka niewątpliwie należy do tych, w których do sedna sprawy i zrozumienia części rzeczy z początku fabuły, rozumiemy dopiero na samym końcu.

Mając na myśli główne bohaterki też pojawia się sytuacja podobna do tej z fabułą. Co w związku z tym? Początkowo postrzegałam je zupełnie inaczej niż na samym końcu. Głownie dlatego, iż w trakcie poznałam wątki z ich przeszłości. I tak Mary była dla mnie głupiutką dziewczyną, która ślepo zauroczyła się w swoim koledze. Teraz szczerze jej współczuję tego co ją spotkało. Kat postrzegałam jako typowo wredną dziewczynę. Teraz w pełni rozumiem jej działania. Z kolei Mary stwarzała wrażenie bardzo poukładanej i można by powiedzieć dość pozytywnej postaci, W zasadzie tu się raczej wiele nie zmieniło, aczkolwiek postać ta po pewnym czasie zaczęła mnie denerwować swoim zachowaniem.

Nie mogę też nie wspomnieć o tej okropnej okładce. W ogóle mi się ni podoba! Wygląda troszkę jak plakat jakiegoś melodramatu dla nastolatków. Zdecydowanie tu nie pasuje!!! Całość poprawia jednak ładny i estetyczny wygląd rozmieszczenia tekstu i rozdziały rozpoczynane ładną i minimalistyczną grafiką.

Książka jak najbardziej mi się podobała. Mimo początkowych problemów z zainteresowaniem nią jestem w gruncie rzeczy zadowolona z czasu jaki z nią spędziłam. Z pewnością będę wy-atrywac drugiej części bo jestem ogromnie ciekawa jak ta historia się dalej potoczy.

Jak bardzo człowiek może zniszczyć drugiego człowieka? To pytanie nasuwa mi właśnie ta książka. Ludzie wywierają na nas ogromne presje. Mogą doprowadzić nas do tragicznych wydarzeń, zniszczyć nam charakter lub sprawić, że przestaniemy w siebie wierzyć. Nie każdy z nas jest silny, co może okazać się celem naszych wrogów.

Akcja powieści odbywa się na wyspie Jar. Splata się tam los trzech dziewczyn, które zdążyły poznać gorycz zawodu na kimś bliskim. Przechodziły przez trudne chwile w życiu i ciężko było im sobie z tym poradzić. Główne bohaterki postanawiają razem zaplanować zemstę na swoich wrogach. W pojedynkę zapewne nie dałby rady, ale razem wszystko jest możliwe.

Muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie spotkałam się z takim pomysłem, co od samego początku wywarło na mnie ogromne wrażenie. Na każdej stronie można było poczuć co każda z dziewczyn: Mary, Kat i Lillia - czują. Każda z nich ma zupełnie odmienny charakter. Kat, arogancka i bezwzględna. Mary jest cichą, spokojną pesymistką, która nie może pogodzić się z przeszłością. Natomiast Lillia jest dziewczyną, która zrobi dosłownie wszystko aby chronić swoją siostrę, co może doprowadzić do tragicznych czynów.

Moment w którym dziewczyny się jednoczą i planują razem zemstę jest genialny. Razem nie tylko są o wiele silniejsze i pewniejsze siebie, ale również nie zdają sobie sprawy, że ich relacja zamieni się w przyjaźń. Motyw zemsty jednak jest najważniejszy w tej książce i według mnie został bardzo dobrze wykorzystany. Autorki pokazały nam jaki skutek mogą mieć takie wydarzenia.

Książka porusza ważne aspekty. Nie zdajemy sobie czasem sprawy, że inne osoby dookoła nas mogły w przeszłości mieć traumatyczne życie. Mimo, że od złych wydarzeń może minąć kilka lat, są ludzie którzy dalej nie mogą poradzić sobie z tymi tragicznymi wydarzeniami. Każdy z nas na swój sposób jest wrażliwy i nie powinniśmy ranić innych ludzi. Cała powieść sama w sobie jest jedynym, wielkim przesłaniem dla nas, dla każdego.

Była to dla mnie genialna przygoda. Akcja skończyła się w takim momencie, że dosłownie nie mogę się doczekać dalszych przygód Mary, Kat i Lilli. Książka podobała mi się ogromnie i była bardzo w moim stylu. Jest to jedna z lepszych młodzieżówek, które wnoszą wiele do życia i nie warto przechodzić obok tej pozycji obojętnie. Może ona rozszerzyć nam oczy i sprawić, że wyciągniemy wnioski po jej przeczytaniu.

Jestem tą książką zachwycona. Pomysł obu pań jest bardzo adekwatny z tym co dzieje się w wielu szkołach, ale nie tylko w takich miejscach. W końcu dorośli też lubią planować zemstę za czyny, które ich dotknęły. Główne bohaterki są nastolatkami, przez co Jenny Han i Siobhan Vivian świetnie zastosowały styl potoczy. Widać, że obie autorki znają się na rzeczy i wiedziały o czym piszą. Przy tej książce nie da się nudzić. Pochłonęłam ją w jeden dzień i żałuję, że tak szybko dotrwałam do końca.

Zranione przez osoby, które uważały za najbliższe. Skrzywdzone przez przyjaciółki niezasługujące na ten tytuł i chłopców niezdających sobie sprawy z własnych przewinień. Trzy młode kobiety, które u progu dorosłości wciąż nie potrafią zapomnieć o przeszłości i walczą o lepszą teraźniejszość. Szukające zemsty i usiłujące odpłacić bólem za ból.

Tytuł ten zwrócił moją uwagę kilka tygodni przed premierą. Kiedy ujrzałam go w zapowiedziach, byłam pewna, że to książka dla mnie. Z wielkim upodobaniem sięgam po literaturę młodzieżową i zagłębiam się w problemy ludzi, do grupy których niestety już się nie zaliczam. Muszę jednak przyznać, że ten tytuł bardzo mnie zaskoczył. Spodziewałam się mocnej, ale dość płytkiej historii, w sam raz na jeden dzień spędzony wygodnie na kocu w promieniach słońca. Tymczasem znalazłam w tej opowieści drugie dno- dojrzałość nastoletnich, doświadczenie dorosłych, motywacje, którym nie sposób odmówić słuszności i emocje charakterystyczne dla codziennego, prawdziwego życia.

Autorkom udało się wykreować bardzo intrygujący i spójny świat, w którym nic nie jest takie, jakim początkowo mogłoby się wydawać. Bohaterzy są niezwykle wyraziści i bardzo ciężko jednoznacznie zakwalifikować ich do tych dobrych lub tych złych. Bez wątpienia jednak każdy z nich zasługuje na chwilę uwagi ze strony czytelnika. Zapoznając się wstępnie z krótką charakterystyką tej powieści, przyszły mi na myśl takie serie jak „Plotkara” czy „Pretty little liars”- znakomite młodzieżowe książki, które wspominam z wielką sympatią i uśmiechem. Znalazłam kilka podobieństw i niezmiernie się z tego cieszę, choć wydaje mi się, że ta historia jest trochę dojrzalsza i pokazuje młodych bohaterów w zupełnie inny sposób.

Przede wszystkim, jak już wspomniałam, ta młodzieżowa książka przepełniona jest dojrzałością. Ktoś z was mógłby powiedzieć: ale jak to? Jak można doszukiwać się dojrzałości w dziecinnym pragnieniu zemsty? Jak można usprawiedliwiać działania tak silnie naznaczone premedytacją i determinacją? Ale z drugiej strony- czy w pewien sposób nie dotyczy to każdego z nas? Czyż nie jest tak, że czasami mamy chęć odpłacić za krzywdy i cieszymy się z porażek naszych wrogów? Zagłębiając się w problemy tych dziewczyn, próbowałam je zrozumieć, jednocześnie zastanawiając się, jak znaleźć granicę między wybaczalnym, a tym, czego nie można zapomnieć i odpuścić.

Szczerze przyznam, że rzadko sięgam po książkowe serie, a najczęściej, kiedy już się zdecyduję, wybieram te, które już się skończyły oraz te, które już udało mi się skompletować. Ciężko mi pogodzić się z tym, że musiałabym długo czekać, żeby dowiedzieć się, co dalej albo z tym, że akcja książki urywa się z najmniej oczekiwanym momencie. Tym razem autorkom udało się jednak znaleźć złoty środek, między pozostawieniem czytelnika w niewiedzy i z pytaniami, a zachowaniem nutki tajemniczości będącej impulsem do oczekiwania na kolejne części.

„Ból za ból” to powieść, którą ciężko zakwalifikować czy określić jednym słowem. Moim zdaniem to intrygująca mieszanka mogąca przypaść do gustu niemalże każdemu czytelnikowi. Wielu z nas znajdzie w niej coś dla siebie i z pewnością doceni zarówno lekki styl autorek, jak i tematykę, realizacji której się podjęły, a także pomysł na poprowadzenie narracji. Bardzo polecam.