Chłopiec pochłania wszechświat

Każdy z nas odbiera książki inaczej, ale ciekawi mnie, czy tylko ja widziałam tą opowieść jako jawa lub sen? Książkę poznamy z perspektywy dwunastoletniego Eliego. To od niego wiemy, że tak naprawdę jedyną osobą na której w ogóle może polegać, to jego rok starszy brat. Nie jest jednak zwyczajny. August nie mówi, ale jest nad wyraz mądry. Niekiedy jego zachowanie było dla mnie wręcz obłąkane, lecz później wychodziły z tego wielkie mądrości. Brat przedstawia go jako wszystkowiedzącego, gdyż zawsze zna odpowiedzi na każde pytanie. To on często ratuje go z opresji i uświadamia w momentach, kiedy czuje się zagubiony. Niby to opowieść Elego, ale wydawało mi się, że główną postacią był tu jego brat. Oczywiście chłopcy mają rodziców, tylko z powodu ich upojenia nie postępują właściwie, mają też kogoś innego. Dość znaczącą postacią będzie tu Slim, czyli mężczyzna z więzienną przeszłością, który będzie mu opowiadał o rzeczach zakazanych. Chłopiec wierzy mu w każde słowo. Będą to nagłe opisy, jakby ktoś przewrócił stronę i odkrywał dalszą część zupełnie innej książki. W tych opowieściach nie byłam pewna, czy chłopiec tak bardzo chłonął jego słowa, że sobie to wyobrażał, czy te sytuacje mu się śniły. Cokolwiek się tu nie wydarzy jest nieprawdopodobne i prawdziwe jednocześnie, tylko bardzo wymyślnie opisane. Kiedy znajdują się w tunelu pod ziemią, aż sama czułam jakbym tam była. Nawet jeśli pakują się w jakieś kłopoty, to autor poprzez nich podkreśla, że nie chcą być źli. Eli chce być dobrym człowiekiem i podejmować dobre decyzje, tylko nie zawsze mu to wychodzi. Jego brat komunikując się z nim mową swojego ciała zawsze okazuje mu wsparcie. Zawsze go chroni, przez co jest w oczach brata najmądrzejszą osobą. Istnieje między nimi magiczna więź, oni sobie bezgranicznie ufają. Wielokrotnie mnie to bardzo wzruszało. To książka napisana z wielką wrażliwością, okraszona pięknym i strojnym stylem poruszająca ważne życiowe tematy. Po niej doznacie pewnego rodzaju przebudzenia. Postać byłego więźnia również była tu potrzebna. Bardzo ją polecam:-)

Dwudziesty wiek, Australia, małe miasteczko. Życie Eliego nie jest łatwe nieobecny ojciec, przybrany ojczym, który sprzedaje narkotyki i niemy, wyjątkowy brat. Młody chłopak stara się znaleźć sens życia i być dobrym człowiekiem. Na drodze staje mu wiele przeszkód, jednak spotka też ludzi, którzy pomogą mu się odnaleźć w świecie. Czy zostanie dobrym człowiekiem? Czy zło zostanie ukarane? Jakie przeszkody pojawią się na jego drodze?

Czytając opis tej powieści nie spodziewałam się nawet, że będzie ona tak wyjątkowa i niepowtarzalna. To zdecydowanie nie jest książka, którą czyta się lekko i przyjemnie. Ona piekielnie wciąga, jednak nie jest prosta. Jest w niej wiele przemyśleń, metafor i nawiązań. Przez co czytanie nie idzie szybko, ale czerpie się z niej jeszcze więcej przyjemności. Historia wielokrotnie wzrusza, rozbawia i straszy.

Każdy z bohaterów jest inny, wyjątkowy i niepowtarzalny. Eli stara się zrozumieć siebie i świat. Jako dwunastolatek nie rozumie wielu spraw i nie wie do końca co jest dobre, a co złe. Stara się za wszelką cenę ratować bliskich i sprawić by byli szczęśliwi. August, brat Eliego, to chłopak, który nie mówi, ale z własnej woli. Jest osobą specyficzną, ale mądrą, widzi rzeczy, które inni pomijają lub nie dostrzegają. Zawsze gdy coś przekazuje, to ma coś głębszego do przekazania.


Książka ma swój specyficzny charakter i ma wiele ważnych wartości do przekazania. Autor bawi się słowem i lubi koloryzować całą opowieść. Dostosowuje ją do dorastającego chłopca i to jest piękne.


Naprawdę brakuje mi słów, by opisać, jak ta książka jest wyjątkowa. To powieść trudna i niełatwa. Jednak wiem, że każdy kto ją przeczyta, zachwyci się nią. Wiadomo nie przeczytacie jej za jednym posiedzeniem, ale docenicie ją z czasem. Nie dziwię się, że książka odniosła wielki sukces za granicą i dostała tyle nagród, bo na to ogromnie zasługuje.