Ciało obce

Tytuł jest tutaj dobrany idealnie! Po ostatniej książce autorki wiedziałam, że i teraz nie zaskoczy mnie tym, że historia da mi do myślenia. Poruszyła ona bowiem kilka ważnych tematów. Pierwszy dotyczył zaufania. Trudno bowiem ufać komuś, na kim kiedyś się zawiedliśmy, lecz jeszcze trudniej jest wtedy, kiedy całym sobą czujemy, że ktoś ewidentnie nie jest z nami szczery, omija odpowiadanie na pytania i ogólnie przedstawia każdą sytuację, której doświadczył. Drugi temat, to toksyczna osoba. Mąż głównej bohaterki co jakiś czas wypomina jej błędy, które kiedyś popełniła. Robi to na tyle umiejętnie, że zahacza zdaniem o dawny czas nie mówiąc nam konkretnie o co chodzi. Ona sama jakby nie chce do tego wracać i przez dłuższy czas roztrząsa to jako ogół, a my nie możemy wytrzymać, by dowiedzieć się co takiego uczyniła, że mąż ,,ma prawo" jej o tym przypominać. Z drugoplanowych postaci obserwujemy mężczyznę, który jest bardzo niemiły i non stop chodzi rozgoryczony. Chodziło tutaj o historię związaną z jego matką, która dla jego dobra postąpiła niewłaściwie, przez co nie potrafi się odnaleźć w obecnym świecie. Autorka przemyciła tutaj też temat choroby. Zwróciła tutaj uwagę na to, że powinniśmy się badać i nie utrzymywać swoich chorób w tajemnicy, gdyż czasami na wyleczenie ich w pewnym momencie może być za późno.
Ogólny temat krąży wokół tajemniczego mężczyzny, który podwiózł młodą kobietę, która uciekła mu do pola kukurydzy i została znaleziona jako martwa. Policja ma swoje podejrzenia, szmatławce atakują na każdym kroku, mężczyzna mota się w zeznaniach, za wiele nie wyjaśnia i obwinia małżonkę o przeszłość. Każda napotkana tutaj osoba jest dla nas podejrzana, zarówno ten, który jest bardzo miły i zdradza życie prywatne innych, jak i ten, który nie okazuje zainteresowania żadnym tematem i również ten, który ukrywa niemal wszystko o czym nam mówi. Czytając doznajemy ogromnych zmyłek i podpowiedzi, które nie zawsze do czegoś prowadzą. Wychodzi bowiem na to, że każde małe miasteczko ma swoje sekrety.
Polecam wam do przeczytania, bo gra psychologiczna jest na wysokim poziomie, postacie są mądre, czasami aż za bardzo i ukrywają wszystko, co tylko ich dotyczy. Rozwiązanie spraw jest na końcu i nie nadejdzie sen, zanim ich nie poznamy:-) Mega mnie wciągnęła, ogromnie ją polecam!