Cień

Norah przeprowadza się z Berlina do Wiednia. Chce zacząć nowe życie, sama. Dostaje niezłą posadę w redakcji. Jednak pewnego dnia spotyka na swojej drodze dziwną kobietę, która mówi jej, że określonego dnia, w określonym miejscu Norah zabije bez przymusu i zupełnie dobrowolnie innego człowieka. Każdy potraktowałby to jak kompletne brednie, jednak zaczynają się dziać wokół naszej bohaterki dziwne rzeczy. W jej mieszkaniu coś się pojawia i ginie, sms'y z nieznanego numeru sugerujące pewne fakty, przyjaciele, którzy się pozornie od niej odwracają. I w końcu nadchodzi ten dzień, który jest również datą pewnego tragicznego wydarzenia z przeszłości. Co zrobi Norah? "Cień" Melanie Raabe już po okładce wydał mi się intrygujący. Z początku czytałam książkę z wielkim zapałem. Od razu uświadomiłam sobie, że muszę poświęcić jej więcej uwagi i skupienia, by wyłapać wszystkie szczegóły. Spisek, w którym brała udział Norah, był bardzo interesujący i ciekawa byłam jak to wszystko się wyjaśni. Jednak lektura po pewnym zaczęła mnie lekko nudzić. Opisywany dzień za dniem bohaterki praktycznie niczym się nie różnił oprócz kilku niuansów. Zakończenie było niezłe, ale nie zaskoczyło mnie jakoś mocno. Z całej książki ostatnie 50 stron było najciekawsze. Podsumowując, bardzo lubię thrillery i mimo że sam pomysł na historię i jej zakończenie był dobry, to jednak trochę to wszystko było naciągane. Wiem, że nie mogę narzekać, że nie doświadczyłam tu wartkiej akcji, jednak nie udało się autorce trzymać mnie w ciągłym napięciu. Książka trochę inna niż wszystkie. Do szybkiego zapomnienia 😉

Jeśli szukacie thrillera o ciężkiej, posępnej atmosferze, nawet trochę przygnębiającej, z bohaterką, która jest inteligentna, bez wątku miłosnego i z zakończeniem, które zaskakuje, chociaż odpowiedź na wszystkie pytania mamy pod nosem - to koniecznie sięgnijcie po Cień.

Dawno nie czytałam książki, która miałaby taki styl. Krótkie zdania, dobitne i wywarzone, sprawiają takie trochę niepokojące wrażenie. Całość jest utrzymana w pesymistycznej otoczce, nawet pogoda opisana jako deszczowa, zimna i wilgotna, dodaje dodatkowego mrocznego klimatu. Gdyby powstała ekranizacja, na pewno byłby to taki "ciemny" film.

Nie jest to pozycja, która przypadnie wszystkim do gustu, jednak mnie styl autorki, fabuła, kreacja bohaterów i klimat powieści bardzo odpowiadały. Chociaż początek nie był zachęcający, to potem z każdą stroną rosło napięcie i - wydawałoby się, psychoza bohaterki.

Propozycja wydawnictwa Czarna Owca kolejny raz musiała zostać oceniona bardzo wysoko. Myślę, że jest to powieść, której jeszcze na naszym rynku nie było - nieprzewidywalna i daleka od schematu. Gorąco polecam.

Musze powiedzieć, że „Cień” ma dość dobrze skonstruowaną intrygę, która została przemyślana. Zakończenie trochę rozczarowuje. Spodziewałam się czegoś innego, bardziej mrocznego, nawiązującego do przeszłości głównej bohaterki. Nie jest ono złe, nawet całkiem sensowne, ale nie tego oczekiwałam. Nawet można się go domyślić. Mi pojawiła się w głowie taka myśl, ale nie pasowała mi do reszty niepokojących wydarzeń, więc ją odrzuciłam.

Całość czyta się dość szybko z wciąż rosnącym zainteresowaniem, które jednak gdzieś ulatuje pod sam koniec historii. Powieść uświadamia nam jak łatwo jest nas zmanipulować, kierując naszą uwagę na podrzucane tropy. Podoba mi się atmosfera niepokoju wywołana uczuciem bycia ciągle obserwowanym. Nie jest to zła powieść, ale jeśli szukacie efektu wow, to niestety się zawiedziecie.