Cztery pory zbrodni. Wiosna

🌸 „Wiosna pachniała świeżym deszczem i strachem. W tym mieście jedno i drugie pojawiało się zawsze razem.”

-Dlaczego akurat wy? Ułańska fantazja? -Gdzie diabeł nie może, tam Polaków pośle... - Rajcher zamyślił się. - Czy ja wiem... Chyba chcieliśmy coś udowodnić Amerykanom... Choćby że Monte Cassino to nie był jednostkowy przypadek...

„Wiosna miała być nowym początkiem. Ale nie dla nich. Dla nich była końcem.”
🌆 „Warszawa nie śpi. Ona tylko udaje, że nie słyszy krzyków, które nikną między blokami.”

„Czasem wystarczy jedno zniknięcie, by całe miasto zaczęło gnić od środka.”

💔 „Niektórych ran nie widzisz, dopóki nie dotkniesz ich cudzym cierpieniem.”
🩸 „Każdy coś ukrywa. Jedni grzech, inni stratę, a niektórzy – ciało.”
Zazwyczaj chętnie sięgam po debiuty zaciekawiona czy nowe nazwisko na polskim rynku wydawniczym przypadnie mi do gustu , choć nie mam wówczas większych oczekiwań.
Cztery pory zbrodni to nowy cykl, a pisał go człowiek podobny do głównego męskiego bohatera , którego wykreował, przynajmniej takie odniosłam wrażenie.
Osoba inteligentna, znajaca się na technikach stosowanych w wojsku.
W stolicy dochodzi do serii zaginięć - uprowadzone są nastolatkami w trudnej sytuacji rodzinnej i wydają się starannie wyselekcjonowane.
Pierwszymi świadkami tego,że w mieście coś się dzieje są... ludzie bez dachu nad głową- jednak z racji swego niskiego statusu społecznego nie są oni dla organów ścigania.
Wszystko się zmienia, gdy okazuje się, że zaginęła również córka wpływowego biznesmena.
W tym momencie pęka jakiś niewidzialna mur.
Do rozwikłania zagadki zostają przydzieleni Anna Zaspa i jej służbowy partner Jakub Gmoch.
Kobieta decyduje się też na zaangażowanie zewnętrznego wsparcia w osobie Huberta Rajchera - byłego żołnierza GROM-u z trudną przeszłością, który wkrótce zaczyna działać pod przykrywką.
Co odkryje i czy wszyscy stoją po tej samej stronie?
Do czego prowadzi mania wielkości i chęć zostania wizjonerem?
Tego dowiecie się z książki.
Co mogę o niej powiedzieć?
Początkowo byłam nieco zdezorientowana i nie mogłam się połapać w mnogości wątków i postaci.
Im jednak dalej w fabułę tym bardziej akcja nabiera rumieńców, wciągając niczym wir.
Atmosfera jest duszna , niemal gryząca , pełna niedopowiedzeń, co obok bohaterów niewątpliwie jest atutem powieści.
Zakończenie pozostawia niedosyt i już teraz czekam na Lato .
Gratuluję autorowi świetnego debiutu 🖤❤️