Czwarta małpa

Znacie to uczucie kiedy dana książka wyskakuje Wam wszędzie niemalże z lodówki? Wiele osób chwali, nie wielki odłam Czytelników uważa, że jest jako tako, a jeszcze mniejszy procent określa tytuł jako gniot. Moją największą obawą przy takich powieściach zawsze jest jedna kwestia – czy rozgłos i sława idą w parze z faktycznym stanem i czy przypadkiem nie zawiodę się na powieści, a przecież nikt z nas tego nie lubi.

Właśnie dlatego też tak długo zwlekałam z przeczytaniem tej historii. Obawiałam się, że może mi nie podejść, że język Autora może mnie znudzić, albo fabuła może mnie rozczarować. I dzisiaj po lekturze pierwszego tomu, wiem, że wszelkie moje „gdybania” nie miały żadnego znaczenia ani podłoża. Ta historia jest bombowa i przyznaję się, bez bicia, że żałuję, że dałam się nakręcić głupkowatym myślom, co w efekcie sprawiło, że sięgnęłam po „Czwartą Małpę” po trzech latach od jej wydania w Polsce.

Jednym z faktów jaki mnie zaskoczył jest przebiegłość Autora i jego żonglerka w zdarzeniach, z którymi się spotykamy. Niby nic nie wskazuje na jakąś wielką kryminalną zagadkę, a tu się okazuje, że słusznie ten tytuł był określany „książką roku”. Pisarz wodził nas za nos raz za razem, a ja nie mogłam oderwać się od lektury, bo przecież pragnęłam wiedzieć, co tam się właściwie wydarzyło! Ciężko mi jednak określić czy to kryminał czy bardziej thriller, bo jedno i drugie pasuje tutaj idealnie.

Jeśli o ścisłość chodzi, uprzedzam, że jeśli ktoś szuka tutaj bardzo krwawej rzezi – może się boleśnie rozczarować. Oczywiście mamy tutaj takie mocniejsze wstawki, jednak są one napisane na poziomie, ze smakiem, w taki sposób, by podsycały naszą ciekawość niżeli wzbudzały obrzydzenie. Morderca, który od lat jest nieuchwytny w końcu ginie pod kołami autobusu. Pech jednak chce, że psychopata zdążył porwać młodą dziewczynę, a nasz komisarz Sam Porter ma za zadanie rozpocząć walkę z czasem, by ocalić jej życie. Intryga, zwroty akcji, możliwość sprawdzenia co nasz winny miał w głowie – wszystko zapętla się w jedną, genialną fabułę, która nie uznaje porażki i otacza nas swoimi mackami aż do szpiku kości. Bohaterowie są doskonale wykreowani, jak ja to mam zwyczaj mówić, żadne mameje, tylko porządni jak na taką sprawę przystało.

Dbałość Autora o szczegóły zapierała mi dech w piersi, bo to naprawdę chwalebne, że wszystko może mieć znaczenie, a my lawirujemy między zdarzeniami, snujemy przypuszczenia, które w końcowym rozrachunku i tak mogą okazać się chybione. Jestem mocno oczarowana i na pewno będę rozkoszować się kolejnymi tomami, bo zdążyłam już wyczaić, że są równie świetne!

"Czwarta małpa" to powieść, która niestety nie zachęciła mnie do siebie ani okładką ani tytułem, który wydał mi się dosyć dziwny. Mimo wszystko muszę przyznać, że opis okazał się tak bardzo intrygujący, że nie mogłam przejść obok tej lektury obojętnie. Miałam silne przeczucie, że J. D. Barker to autor, który idealnie trafi w moje gusta i na długo pozostanie w mojej pamięci. Czy rzeczywiście tak się stało? Co kryje w sobie ta szalenie ciekawa pozycja? Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Tajemniczy seryjny morderca zwany przez policję Zabójcą Czwartej Małpy sieje grozę wśród mieszkańców Chicago. Policja od lat bezskutecznie próbuje odkryć jego tożsamość.Wypadek, w którym pod kołami autobusu ginie pieszy staje się przełomem w śledztwie. Prawdopodobnie jest on Zabójcą Czwartej Małpy, bowiem przy zwłokach znaleziono charakterystyczne pudełko z fragmentem ciała uprowadzonej ofiary. Detektyw Sam Porter w kieszeni marynarki mężczyzny znajduje pamiętnik. Musi wejść w umysł psychopaty, by zrozumieć jego zagmatwaną historię i odnaleźć ostatnią porwaną osobę zanim będzie za późno.

Fabuła "Czwartej małpy" intryguje czytelnika od samego początku i zdecydowanie jest jedną z największych zalet tej książki. Autor doskonale zaplanował sobie całą historię, stworzył wiele ciekawych wątków, które idealnie się ze sobą łączą. Przez cały czas miałam pewność, że wiem co wydarzy się za chwilę, jednak zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło i jeszcze długo po skończeniu lektury nie potrafiłam dojść do siebie. Plusem jest fakt, że "Czwarta małpa" zakończyła się w sposób, który sugeruje jej kontynuację, więc z pewnością jest na co czekać. Mam nadzieję, że niedługo w Polsce również ukaże się druga część tej serii.

Bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani, a każdy z nich wyróżnia się niepowtarzalnym charakterem i osobowością. To co najbardziej zachwyciło mnie w tej książce to zapiski z pamiętnika Zabójcy Czwartej Małpy. Jego historia okazała się niezwykle ciekawa i intrygująca, a także pozwoliła mi spojrzeć na jego zachowanie z zupełnie innej perspektywy. J. D. Barker doskonale zagłębił się w umysł mordercy i przekazał jego uczucia oraz emocje. Jeśli śledzicie mojego bloga to z pewnością zauważyliście, że uwielbiam pozycje, w których na pierwszy plan wychodzą idealnie skonstruowane profile psychologiczne sprawcy, a "Czwarta małpa" niewątpliwie jest taką powieścią.

Autor posługuje się prostym i lekkim językiem, który sprawia, że powieść czyta się w błyskawicznym tempie. Wszystko jest dosyć dokładnie opisane, dzięki czemu nie mamy większych problemów z wyobrażeniem sobie toczących się aktualnie wydarzeń. "Czwarta małpa" to książka, od której nie można się oderwać, a każda kolejna strona wywołuje w nas mnóstwo emocji.

Podsumowując - "Czwarta małpa" to jeden z lepszych thrillerów jakie miałam ostatnio okazję czytać. Powieść wciąga od pierwszych stron, niejednokrotnie zaskakuje czytelnika, a sam pomysł na fabułę szokuje i nie daje o sobie zapomnieć. Jeśli szukacie solidnie skonstruowanego kryminału, myślę, że w tym przypadku nie będziecie zawiedzeni.