Czynniki kulturowe w procesie zarządzania zmianą organizacyjną w służbie cywilnej

Nieodzowność zmian we współczesnych organizacjach i ich złożone uwarunkowania implikują potrzebę podejmowania interdyscyplinarnych badań empirycznych i korzystania z dorobku różnych subdyscyplin naukowych. Niniejsza monografia podejmuje problematykę kulturowych uwarunkowań zarządzania zmianą organizacyjną w polskiej służbie cywilnej. Poprzez scharakteryzowanie istoty i zakresu zmian organizacyjnych oraz przedstawienie podejścia badawczego w odniesieniu do przebiegu i uwarunkowań procesu zarządzania zmianą rozpoznano znaczenie kontekstu kulturowego jako determinującego postawy wobec zmian.
Pokazano także złożoność kulturowego kontekstu zmian organizacyjnych, który w przyjętym ujęciu tworzą kultura narodowa, zawodowa i organizacyjna. Przeanalizowano proces zarządzania zmianą w polskiej służbie cywilnej na przykładzie implementacji założeń koncepcji New Public Management, mającej wpływ na:
zwiększenie efektywności działania,
racjonalizację wykorzystania środków publicznych,
wprowadzenie menedżerskich metod kierowania,
promowanie zachowań etycznych,
usprawnianie obsługi klienta urzędu.
W książce omówiono również metodykę badań własnych i zaprezentowano ich wyniki, które posłużyły:
charakterystyce i ewaluacji skuteczności implementacji koncepcji New Public Management w służbie cywilnej,
identyfikacji cech służby cywilnej ze względu na wybrane czynniki kulturowe,
ustaleniu wpływu wybranych czynników kulturowych na skuteczność zarządzania wspomnianą zmianą.