Druga żona

Jess Ryder to autorka, której twórczości nie miałam do tej pory okazji poznać. Myślę, że po lekturze książki „Druga żona” to się zmieni.
Najnowsza książka autorki opowiada o rodzinie Morganów. Lily początkowo wkracza do rodziny jako nauczycielka, a później zostaje drugą żoną Edwarda. Ich życie wydaje się być w miarę normalne, jednak z czasem Lily nabiera pewnych podejrzeń i wątpliwości. Dziwne jest to, że pierwsza żona Edwarda zmarła, a jego syn Noah twierdzi, że jego mam żyje i się z nim komunikuje. Lily postanawia na własną rękę to sprawdzić.
Postać Edwarda od samego początku wydaje się być bardzo tajemnicza. Na jaw wychodzi coraz więcej kłamstw.
Jest to świetny thriller psychologiczny, który zmusza czytelnika do zajrzenia w głąb umysłu każdego bohatera, bo żadna postać nie jest tu przypadkowa.
Lily wierzyła w wiele kłamstw Edwarda. Początkowo wydawała mi się bardzo łatwowierna, ale tłumaczyłam to tym, że jest młoda i zakochana, za wszelka cenę chciała wierzyć swojemu mężowi. Na szczęście szybko się otrząsnęła i robiła wszystko, żeby odkryć prawdę, która mogła okazać się dla niej bardzo niebezpieczna.
Ta książka pokazuje, że często żyjemy pod jednym dachem z osobą, której tak naprawdę nie znamy.

„Prawda, jeśli w ogóle istniała, byłapełna niuansów”.

Wspomnienia tworzą nas i historię naszegożycia, bo dzięki określonymwydarzeniom staliśmy się tacy, a nie inni. Niektóre z naszych wspomnień pielęgnujemyw pamięci, pomaga nam w tym częste ich przywoływanie w myślach, w rozmowie zbliskimi, zdjęcia, pamiątki, zapachy, czy nawet smaki. 

Preferujemy miłe wspomnienia, ale istnieją też tebolesne i trudne, traumatyczne, które staramy się spychać w otchłań naszej pamięci,a które usilnie wypływają na jej powierzchnię. Wspomnienia mają to do siebie, że są zmienne. Wbrewpozorom ulegają modyfikacjom, gdy je przywołujemy. Wynika to z faktu, że opewnych szczegółach z czasem zapominamy, inne ubarwiamy, jeszcze inne tłumimy iwmawiamy sobie, że pewne sytuacje nigdy nie mały miejsca..

„Druga żona” to historia właśnie o wspomnieniach,którymi ktoś próbował manipulować..

Lily, 30-letnia kobieta, po zaledwie kliku miesiącachznajomości wychodzi za mąż za swojego pracodawcę, Edwarda. Mężczyzna jest odniej 15 lat starszy, od 5 lat jest wdowcem, ma dwie dorosłe córki i 8-letniegosyna, którego nauczaniem zajmowała się właśnie Lily. Kobieta mimo życiowegobagażu Edwarda jest przekonana o autentyczności uczucia, którym się darzą.Stawia wszystko na jedną kartę i pewnego dnia staje się jego żoną. Drugą żonąmężczyzny z przeszłością, która wciąż jest dla niej tajemnicą. Kobieta szybkoorientuje się, że rodzinę której właśnie stała się częścią łączy mroczna tajemnica.Gdziekolwiek spojrzy napotyka na sekrety związane z życiem męża, a duch jegopierwszej żony nieustannie jej towarzyszy, przynajmniej w jej wyobraźni..Nagle i bez ostrzeżenia Lily uzyskuje pewność, że wyszła zaczłowieka, którego właściwie nie zna. Mąż częstuje ją kłamstwami, sekretami, przemilczeniami,niedomówieniami i dziwnym zachowaniem.. Jego córki nie darzą macochy sympatią,a wręcz okazują wobec niej swoją wrogość. Jedyną przyjazną duszą w ich domujest mały Noah, który wydaje się pamiętać coś, czego nigdy nie powinien byłzobaczyć..

Czy kobieta podejmując prywatne śledztwootworzy puszkę Pandory?

„Druga żona” to rasowy thriller psychologiczny.Od pierwszej strony wpadamy w sidła niebanalnej historii z nieoczekiwanym zakończeniem.Autorka zwinnie myli tropy, zaskakuje zwrotami akcji i zaciekawia złożonościąpostaci. Warto więc przysiąść na chwilę i spojrzeć jak zagubiona łódka na morzuwspomnień czeka na właściwy wiatr.
Polecam.

„Prawda, jeśli w ogóle istniała, byłapełna niuansów”.

Wspomnienia tworzą nas i historię naszegożycia, bo dzięki określonymwydarzeniom staliśmy się tacy, a nie inni. Niektóre z naszych wspomnień pielęgnujemyw pamięci, pomaga nam w tym częste ich przywoływanie w myślach, w rozmowie zbliskimi, zdjęcia, pamiątki, zapachy, czy nawet smaki. 

Preferujemy miłe wspomnienia, ale istnieją też tebolesne i trudne, traumatyczne, które staramy się spychać w otchłań naszej pamięci,a które usilnie wypływają na jej powierzchnię. Wspomnienia mają to do siebie, że są zmienne. Wbrewpozorom ulegają modyfikacjom, gdy je przywołujemy. Wynika to z faktu, że opewnych szczegółach z czasem zapominamy, inne ubarwiamy, jeszcze inne tłumimy iwmawiamy sobie, że pewne sytuacje nigdy nie mały miejsca..

„Druga żona” to historia właśnie o wspomnieniach,którymi ktoś próbował manipulować..

Lily, 30-letnia kobieta, po zaledwie kliku miesiącachznajomości wychodzi za mąż za swojego pracodawcę, Edwarda. Mężczyzna jest odniej 15 lat starszy, od 5 lat jest wdowcem, ma dwie dorosłe córki i 8-letniegosyna, którego nauczaniem zajmowała się właśnie Lily. Kobieta mimo życiowegobagażu Edwarda jest przekonana o autentyczności uczucia, którym się darzą.Stawia wszystko na jedną kartę i pewnego dnia staje się jego żoną. Drugą żonąmężczyzny z przeszłością, która wciąż jest dla niej tajemnicą. Kobieta szybkoorientuje się, że rodzinę której właśnie stała się częścią łączy mroczna tajemnica.Gdziekolwiek spojrzy napotyka na sekrety związane z życiem męża, a duch jegopierwszej żony nieustannie jej towarzyszy, przynajmniej w jej wyobraźni..Nagle i bez ostrzeżenia Lily uzyskuje pewność, że wyszła zaczłowieka, którego właściwie nie zna. Mąż częstuje ją kłamstwami, sekretami, przemilczeniami,niedomówieniami i dziwnym zachowaniem.. Jego córki nie darzą macochy sympatią,a wręcz okazują wobec niej swoją wrogość. Jedyną przyjazną duszą w ich domujest mały Noah, który wydaje się pamiętać coś, czego nigdy nie powinien byłzobaczyć..

Czy kobieta podejmując prywatne śledztwootworzy puszkę Pandory?

„Druga żona” to rasowy thriller psychologiczny.Od pierwszej strony wpadamy w sidła niebanalnej historii z nieoczekiwanym zakończeniem.Autorka zwinnie myli tropy, zaskakuje zwrotami akcji i zaciekawia złożonościąpostaci. Warto więc przysiąść na chwilę i spojrzeć jak zagubiona łódka na morzuwspomnień czeka na właściwy wiatr.
Polecam.