Echo

"Echo" to kontynuacja serii Czarny Lotos autorstwa E.K Blair. To książka dla osób o mocnych nerwach, wytrzymałych uczuciach i zdrowym sercu. W tej powieści nie możecie być pewni niczego, bo nic nie jest takie, jakie się wydaje.
Po pierwszej części myślałam, że kontynuacja nie może mnie już zaskoczyć. Myliłam się! E.K. Blair jest mistrzynią w tym gatunku. Mroczny klimat, tak bogato skonstruowane charaktery postaci, dosadny język i momentami przerażające sytuacje to wszystko sprawia, że losy Elizabeth pochłania się w moment. Akcja rozwija się w miejscu gdzie skończył się poprzedni tom. Widzimy jak cały, misterny plan Elizabeth odbił się na jej psychice, jej życiu. Kiedy nieplanowane emocje zniszczyły cały wybudowany mur, za którym chowała się od dzieciństwa. Teraz już wie, że śmierć nie sprawia, że miłość i nienawiść od tak znikną. Czuje, że jej teraźniejsza sytuacja jest kompletnie bez wyjścia, jest w opłakanym, tragicznym stanie psychicznym, a to co będzie się działo w dalszych etapach przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Sądzę, że tego cyklu nie będzie w stanie nic przebić. Tak upleciona, uwikłana i splątana akcja, gdzie czytelnik nie może być pewny, kto żyje, kto nie, kto jest dobry, kto zły wciąga nas w niesamowity wir wydarzeń. Mieszanina miłości i nienawiści na największym poziomie. Dziwię się, że lubię takie książki, ale to co mnie do nich ciągnie to ten specyficzny charakter. Nie ma tu mdłej, miłosnej opowiastki o cudownym, bogatym życiu. Za to otrzymujemy dawkę brudnych emocji, prawdziwy przekrój psychologiczny głównych bohaterów i niesamowity splot zdarzeń. Autorka, aby jeszcze bardziej podkreślić wydarzenia, "wywleka" ze swoich postaci wszystkie najgorsze cechy ludzkie. Pokazuje naszą obrzydliwą naturę, nasze zezwierzęcenie i to, że wszystko, co nas w życiu spotyka kształtuje nasz charakter w dalszym życiu. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej serii i nie mogę się doczekać następnej części.
"Echo" to książka dla dorosłego, dojrzałego czytelnika. Nie nadaje się dla nastolatków czy młodzieży. Aby dobrze ją zrozumieć, trzeba otworzyć się na to co autorka ma nam do zaoferowania, bo tutaj nie ma zwyczajnej opowieści o miłości, zdradzie, czy trudnych życiowych dylematach, za to jest brutalność, nienawiść, pożądanie i samookaleczanie i trud życia z poczuciem winy.

To nie jest przyzwoita ani układna powieść. Ta historia jest brudna, mroczna, nieraz brutalna. Nierzadko kontrowersyjna i niemoralna. Autorka nie bawi się w żadne półsłówka, dlatego też przemoc, gwałty czy erotyczne sceny, których tutaj uraczymy mogą wstrząsnąć i zbulwersować czytelnika. Echo to książka, która zabrała mnie w chorą rzeczywistość przepełnioną pożądaniem, nienawiścią i bólem. Kontynuacja Bang spełniła wszystkie pokładane w niej nadzieje, dostarczając emocji z najwyższej półki. Ta lektura to istna mieszanka wybuchowa, która obezwładnia, uzależnia i zaskakuje swoją dosadnością. Pisarka wie jak utrzymać i dozować napięcie, co pokazuje kolejny finał pozostawiający czytelnika w srogiej niepewności.

Po tym jak miałam okazję zapoznać się z poprzednim tomem oraz rozczulić się nad przedstawioną w nim treścią, po prostu nie mogłam się doczekać, aż w końcu przyjdzie dzień, w którym to będę mogła zapoznać się z następnym tomem, aby przekonać, czy będzie tak świetny jak poprzedni. Czy był? Przekonajcie się o tym w reszcie recenzji.



I tym razem zachwycałam się nad przyjemnym i łatwym w odbiorze stylem autorki, dzięki czemu całość czytało się szybko i przyjemnie oraz pozostało mi po niej wiele miłych wspomnień, których z pewnością długo nie będę w stanie zapomnieć. Oczywiście nie była to dla mnie nowość, jednak miło jest odkryć, że wraz z pojawieniem się kolejnego tomu, styl i pomysły E.K. Blair nadal pozostają tak niesamowite.

Bohaterowie tej książki nie ograniczają się tylko i wyłącznie do stronic tej książki, oni żyją własnym życiem, a ich świat miesza się z naszym, tworząc coś po prostu niesamowitego, na co z pewnością warto zwrócić uwagę. Ponadto nie są to typowo puści i nie wiadomo jak niesamowite postacie pozbawione wad i skaz. Oni także popełniają błędy i dzięki temu bardziej przypominają nas, normalnych śmiertelników, co według mnie jest naprawdę świetne.

Przyznam szczerze, że sądziłam, że po tym jak Elizabeth zostanie sama, akcja będzie ciągnąć się byleby tylko iść dalej, więc jak wielkie było moje zadowolenie, gdy okazało się, że jest wręcz przeciwnie, a przedstawione tam wydarzenia nadal mogą być ciekawe. Moim faworytem bez dwóch zdań stał się Declan, którego polubiłam za dość specyficzny sposób bycia. Nie chcę zdradzać wam zbyt wiele, gdyż wiem, że nie wszyscy mieli okazję zapoznać się z pierwszym tomem tej serii więc napiszę tylko, że akcja jest tak samo niesamowita co poprzednio, a co za tym idzie godna uwagi.

Przyznam szczerze, że mimo iż spodziewałam się, że zachwycę się przedstawioną tam akcją, nawet nie sądziłam, że ta opowieść pochłonie mnie do tego stopnia, że po chwyceniu tej lektury, nie będę w stanie oderwać się od niej dopóki nie zapoznam się z ostatnią stroną.

Jeżeli więc udało mi się w chociażby maleńkim stopniu pobudzić waszą wyobraźnię, serdecznie zachęcam was do sięgnięcia po tę książkę, bo naprawdę warto i jestem więcej niż pewna, że z pewnością nie zawiedziecie się na przedstawionej tam fabule. Osobiście jestem nią zauroczona i z pewnością jeszcze niejednokrotnie przeczytam ją ponownie. Jak najbardziej polecam!