Egomaniac

"Egomaniac" już od samego początku wywołał na mojej twarzy uśmiech, przez zabawne pierwsze spotkanie bohaterów.
Emerie zajmuje się terapią par. Pomaga im w radzeniu sobie ze związkiem na odległość, ale także w codziennych problemach. Przeprowadzając się z Oklahomy do Nowego Jorku za swoim najlepszym przyjacielem, ale równocześnie za obiektem westchnień - Baldwinem, od razu udaje jej się wynająć biuro za bardzo atrakcyjną cenę, pozbywając się przy tym wszystkich swoich oszczędności. Kiedy wszystko zaczyna się układać, niespodziewanie (dla niej) w biurze zjawia się facet, którego początkowo bierze za włamywacza. Im dłużej jednak z nim rozmawia, tym bardziej zdaje sobie sprawę, że została perfidnie oszukana, a włamywacz przed nią jest prawdziwym właścicielem biura.
Drew, prawnik rozwodowy, na czas remontu swojego biura, wyjeżdża na krótkie wakacje. Wracając, w swoim miejscu pracy zastaje zadomowioną dziewczynę, która bierze go za włamywacza i atakuje. Po krótkim wyjaśnieniu i wizycie na policji, decyduje się zaproponować jej ugodę. W zamian za to, że pozwoli jej zostać w biurze, ona będzie mu pomagać w pracy.

Tę książkę przede wszystkim tworzą bohaterzy. Drew to bezczelny, pewny siebie, sarkastyczny facet, który jak już pokocha, to całym sercem. Emerie wcale nie jest mu dłużna. Jest prawdziwa, ale również sarkastyczna. Podczas gdy w wielu książkach bohaterki obraziłyby się, na co drugie zdanie Drew, Emerie odbiera to jak powinna - żartem. Ile razy narzekamy na bohaterki, że o wszystko się obrażają, nawet o głupie słówka i żarty? Bardzo często i szczerze mówiąc, ciężko spotkać wyrozumiałą bohaterkę. A Emerie taka jest i dzięki temu jest wiarygodna.

Autorka dopuściła do głosu obojga bohaterów, dzięki czemu mamy wgląd w ich życie, myśli i uczucia. Nie raz już pisałam, że taki zabieg najbardziej mi się podoba. Tak jak Emerie jest romantyczką, tak Drew stroni od miłości, uważając że takowa nie istnieje. Ponadto ich przekomarzanie się i flirt, doskonale podsycają ciekawość czytelnika, co się wydarzy i kiedy. Sceny erotyczne natomiast pojawiają się dość późno i nie są przytłaczające, a wręcz powodują szybsze bicie serca.

Warto również wspomnieć o wątku nieodwzajemnionej miłości. Emerie dla faceta, którego skrycie kochała, postanowiła przeprowadzić się setki kilometrów, byle tylko być bliżej niego. On tymczasem traktował ją TYLKO jak przyjaciółkę. Do czasu oczywiście, dopóki na horyzoncie i w pobliżu bohaterki nie pojawił się Drew. Ten wątek pokazuje zaślepienie zauroczeniem, to jak w takim momencie dajemy się traktować i mylnie odbieramy sygnały. I że prawdziwa miłość to coś więcej. Na szczęście autorka świetnie poradziła sobie w tej sytuacji i z zaciekawieniem śledziłam losy całej trójki. Żeby było jasne - nie ma mowy o trójkącie miłosnym, więc bez obaw.


"- Ślimaki - prychnąłem, a potem dodałem: - Mogłem się domyślić.
- O co ci chodzi?
- O nic. - Tak naprawdę chciałem powiedzieć, że Baldwin sam jest ślimakiem i jeśli zje to paskudztwo, to będzie to kanibalizm."


Uważam, że "Egomaniac" to jak dotychczas najlepsza książka autorki i myślę, że jeszcze nie raz nas zaskoczy. Vi Keeland wie jak pisać by dialogi były realistyczne, bohaterzy sympatyczni a w książce nie było nudno. Do tego w odpowiednim momencie potrafi zaskoczyć tak, że musiałam kilka razy przeczytać jedno zdanie, by uwierzyć. Nie sugerujcie się kolejną okładką z facetem z gołą klatą, martwiąc się, że dostaniecie erotyk z seksem wylewającym się ze stron. Nie. Musicie uwierzyć mi na słowo, że przy tej pozycji się pośmiejecie, wzruszycie, zarumienicie i najważniejsze - wspaniale spędzicie z nią czas, bo oderwać się od lektury graniczy z cudem :).

Są takie książki, które porywają od pierwszych stron, gdy już po wstępie czytelnik wie, że to będzie fascynująca, niezapomniana przygoda. Zwykle rozpoznajemy to po fakcie, że planowaliśmy tylko zerknąć, by dowiedzieć się czego dotyczy historia, a nagle cały świat przestaje istnieć, ignorujemy wszelkie obowiązki i bez pamięci zatracamy się w opisanej literackiej rzeczywistości. Tak właśnie w moim wypadku było z pozycją "Egomaniac", przepadłam w niej całkowicie i póki nie dotarłam do finału, nic nie było w stanie mnie od niej oderwać. Jest to bez wątpienia zasługa niezwykle przyjemnego i lekkiego stylu autorki, dzięki któremu po prostu oczarowani płyniemy po kolejnych stronach. Vi Keeland potrafi zarówno zaintrygować czytelnika, jak i rozbawić go do łez. Nie znajdziemy tu żadnych nużących, niepotrzebnych opisów, więc nie ma mowy o nudzie ani przez chwilę. Powieść natomiast jest przesycona intensywnymi emocjami, wyrażonymi niesamowicie sugestywnie, oraz zabawnymi dialogami czy komicznymi sytuacjami, które wywołują liczne, niekontrolowane wybuchy śmiechu. Lektura to bajeczna przyjemność, jaką chciałoby się z jednej strony delektować jak najdłużej, a z drugiej nie można przerwać czytania ani na moment.
Ogromną zaletą tej książki są świetnie nakreśleni bohaterowie, dzięki którym mamy przyjemność obserwować zderzenie dwóch odmiennych światów. Emerie jest młodą, romantyczną, trochę naiwną kobietą, walczącą o swoje ideały. Pracuje jako terapeutka małżeńska, emanuje dobrocią, pragnie pomagać, wierzy, że miłość i rozmowa są w stanie przezwyciężyć wszelkie zło. Jak na ironię, choć specjalizuje się w ratowaniu związków, sama nie panuje nad swoim życiem uczuciowym. Początkowo może wydawać się delikatną, kruchą osóbką, ale słowne potyczki z prawnikiem udowadniają, że cechuje ją temperament i bojowość.
Drew Jagger to natomiast arogancki, władczy, zadufany w sobie przystojny facet, który bez namysłu mówi, co myśli. Biorąc pod uwagę, że kobiety traktuje przedmiotowo i żyje w przekonaniu, iż nie można im ufać, jak łatwo się domyślić są niewielkie szanse, by zaskarbił sobie sympatię terapeutki. Kolejną przeszkodą jest fakt, iż specjalizuje się on w rozwodach, dba, by jego klienci nie zostali obrabowani przez niewierne żony.


Mimo że Drew i Emerie pochodzą z dwóch odmiennych światów, pragną od życia zupełnie czegoś innego i wyznają sprzeczne ideały, powoli zaczyna ich coś do siebie przyciągać. Im więcej czasu spędzają razem, tym bardziej się poznają i dostrzegają w sobie więcej zalet, już sama obecność działa na nich ożywczo. Pojawiającą się między nimi chemię wyczuwamy niemal od samego początku, ale oni sami starają się jej zaprzeczyć, bronią się, czym fundują czytelnikowi naprawdę ekscytujące widowisko, które wielokrotnie wywołuje uśmiech, ale również wypieki na twarzy.
Książka jest przepełniona notorycznym przekomarzaniem się postaci, czym zarówno rozbawia, jak i podsyca atmosferę, rozpalając do granic. Jesteśmy świadkami przemiany bojowych kłótni w intensywny flirt, wzbudza to wiele silnych emocji, a przede wszystkim trzyma w ogromnym napięciu i sprawia, że z fascynacją kroczymy po kolejnych rozdziałach. Bohaterów pokochałam niemal od pierwszych stron. Obie postacie mają w sobie niespotykany magnetyzm, błyskawicznie stali się mi bliscy, dlatego rozstanie z nimi było wyjątkowo bolesne.
Co istotne, całą sytuację poznajemy zarówno z perspektywy Emerie, jak i Drew, dzięki czemu mamy nad nimi przewagę, bo doskonale zdajemy sobie sprawę, jakie emocje nimi targają, czego się obawiają i jakie są motywy ich postępowania. Nie sposób im nie kibicować, nie przeżywać trudnych wyborów, z jakimi muszą się zmierzyć. Szczególnie intrygujące jest zachowanie mężczyzny, dostrzegamy w nim sprzeczność i uświadamiamy sobie, że ktoś, kto wzbrania się przed miłością, musiał zostać kiedyś bardzo zraniony. Połykamy z entuzjazmem kolejne rozdziały, by dowiedzieć się, czy prawnik pozbędzie się w końcu maski nieczułego twardziela i zburzy mur, którym szczelnie się otoczył, jednak to, czym nas zaskoczy autorka w dalszej części, wywołuje szok i niedowierzanie.
"Egomaniac" jest niezwykłą książką, która was zarówno rozbawi do granic, jak i poruszy do łez, przepełniając wasze serce romantyczną atmosferą, ale też zadziornością, nadającą życiu pikanterii. Powieść Vi Keeland to przede wszystkim wspaniała, emocjonująca rozrywka, zapewnia niesamowity relaks, ukojenie, pozwala oderwać się od szarej rzeczywistości. Doskonale nakreśleni bohaterowie, wyróżniający się silnymi charakterami, przezabawne dialogi, przesycone sarkazmem i ciętym językiem, interesująca, wciągająca fabuła, a przede wszystkim ekscytujące zderzenie dwóch odmiennych światów, tworzą razem fascynującą, doprawioną szczyptą magii opowieść, która pochłonie was bez reszty i nie pozwoli o sobie zapomnieć jeszcze długo po lekturze. Zatraćcie się w tej gorącej, pełnej miłości, konfliktów i namiętności historii i przekonajcie się, czy przeciwieństwa rzeczywiście mogą się dopełniać.