Elżbieta Czyżewska Giuseppe w Warszawie

Postać Elżbiety Czyżewskiej – wielkiej indywidualności artystycznej, nazywanej Cybulskim w spódnicy – przybliża krytyk filmowy Jacek Szczerba. W na poły biograficznym szkicu wspomina tę niezwykłą osobowość i omawia dzieła składające się na filmografię wybitnej aktorki. Chociaż Elżbieta Czyżewska stworzyła wiele doskonałych kreacji teatralnych, widzowie pokochali ją za role filmowe. Na wielkim ekranie zadebiutowała w komedii Stanisława Barei „Mąż swojej żony”. W „Żonie dla Australijczyka” wcieliła się w dziewczynę z zespołu Mazowsze, w której kocha się Polak z Australii grany przez Wiesława Gołasa. Była partnerką Daniela Olbrychskiego i Bohdana Łazuki w „Małżeństwie z rozsądku”. Występowała też w filmach dramatycznych, m.in. w „Walkowerze” Jerzego Skolimowskiego – swojego pierwszego męża, i „Niekochanej” Janusza Nasfetera. Zdobyła popularność i uznanie, ale gdy jej drugi mąż – amerykański dziennikarz – został usunięty z Polski, postawiła wszystko na jedną kartę i wyjechała wraz z nim. Niedostateczna znajomość języka angielskiego utrudniała jej karierę w Stanach Zjednoczonych. Mimo tych problemów znalazła się w obsadzie kilku amerykańskich filmów, m.in. „Pozytywce” Costy-Gavrasa. W latach 80. i 90. pojawiała się też w obrazach kręconych przez polskich reżyserów.