Galeria świątecznych życzeń

Książki świąteczne przeważnie napisane są w klimacie spokoju, czasami stresu lub mniejszych bądź większych nerwów. Nie jest ich zadaniem pokazać nam jakichś szaleństw, a spokój i piękno nadchodzącego czasu. Płatki śniegu spadające na nosek, ozdoby choinkowe, które rozjaśniają domy, a także potrawy, których jest sporo jak na jeden dzień, ale według tradycji zawsze z przyjemnością się je przygotowuje. Ich zadaniem jest pokazać nam świąteczny czar, ducha, który zwiastuje cuda, dlatego ukazane są w spokojnym klimacie. Taki właśnie urok wniosła nam pisarka. Ukazała co dla kogo w życiu jest ważne, jeśli nie najważniejsze. Gdzie niekiedy nie patrzy się na siebie i swoje potrzeby, tylko chciałoby zawsze być w pełni sił, żeby zebrać młodsze pokolenia przy wspólnym stole, by ich uśmiechy rozjaśniły nadchodzący upływ czasu. Opowieść czytamy od różnych postaci, żeby ujrzeć w jaki sposób po swojemu widzą dane problemy. W ten sposób poznamy panią rodu, która co roku u siebie wyprawiała wigilię. Tego jednak roku ma ogrom wątpliwości, gdyż nie wyobraża sobie, aby tradycja miała zostać niespełniona. W jej życiu pokazany został czas, gdzie musi się skupić na sobie, choć tego nie potrafi. To perfekcjonistka, która zawsze musi mieć wszystko dopięte na ostatni guzik. Na horyzoncie pojawia się jednak problem, gdyż jej wyniki nie wychodzą dobrze. Tuż przed świętami musi udać się do szpitala na operację, która ma pomóc wyjść jej z choroby o której istnieniu dopiero się dowiedziała. Jest ogromnie smutna i przytłoczona, gdyż nie wie w jaki sposób dopilnuje czasu, by ugościć całą swoją rodzinę. Wszystko utrzymuje w sekrecie, jednak nie wie, że jej małżonek pragnie w te święta ją zaskoczyć. Zwołuje zatem wszystkie swoje dzieci i opowiada dlaczego ich mama ma ograniczone pole manewru. Postanawiają, że pomogą i to oni wszystko zorganizują. Ale czy to będzie takie proste? Jak dalej potoczą się ich losy? Czy wszyscy zasiądą do wigilijnego stołu?
To lektura, która została ułożona z puzzli życia członków rodziny. Poznajemy ich od wewnątrz, gdzie pokazują jak u nich toczy się życie, z czym się zmagają oraz gdzie odnajdują drobne czułości. Autorka chciała pokazać jakie mogą być problemy w życiu i co robią, żeby im sprostać. W tle majaczą świąteczne otoczki, które wciąż podkreślają nadchodzącą atmosferę. W opisie ich trudności treść zamieniała się na chłodniejszą, przy istocie rozwiązania problemów na cieplejszą. Zdecydowanie pierwszy raz przyszło im się zmierzyć z taką sytuacją, dlatego nie wszystko wychodziło idealnie. To uczłowieczało ich pokazując, że każda rodzina inaczej widzi ten sam czas. I chyba to właśnie najbardziej mi się podobało. Jesteśmy różni i to jest piękne:-)