Gra w morderstwo

Mimowolnie wzięłam udział w tej grze, która zamieniła się w sadystyczną, a sympatyczny Lucas stał się panem i władcą, wydającym rozkazy i zmuszającym innych do posłuchu. Obsesja i żal przyćmiły mu ogląd sytuacji. Szantaż emocjonalny przybiera na sile. Jedna ofiara. Jeden morderca. Przyjaciele przestają sobie ufać. Między nimi i w ich związkach powstają wyrwy. Bohaterowie postawieni przed trudnym moralnie wyborem walczą z samymi sobą. Są odcięci od świata. King to dobry detektyw. Jej instynkty i umiejętności zaskakują nawet doświadczonego Brodiego. Postać Steph dobrze się rozwija, jest wiarygodna w tym, co robi. Prowadziłam własne dochodzenie, tak jak Jemma, która patrzy na wszystko jakby z dystansu. To przede wszystkim z jej perspektywy poznawałam wydarzenia, jednocześnie słysząc jej myśli.
Thriller przeczytałam szybko. Pomysł na taką grę towarzyską oraz intrygę zacny, a wykonanie świetne. Do tego tajemnice skrywane przez bohaterów, które przeplatają się z kłamstwami. Stopniowo na jaw wychodzą szczegóły sekretu sprzed kilkunastu lat. Emocje uczestników gry zmieniają się wraz z ich postawami, tworząc barwną mozaikę. Eskalują. Napięcie faluje. Czuć zagrożenie, niebezpieczeństwo wisi w powietrzu. Atmosfera się zagęszcza. Autorka sprawnie myli tropy i nie pozwalała czytelnikowi w pełni nikomu zaufać. Nie do końca przewidziałam finał. Autorka zrobiła myk i wywiodła mnie w pole. Emocjonujące zakończenie.
Wyraziści bohaterowie, szantaż emocjonalny, prawdziwe emocje, ogromne napięcie, duszna atmosfera, mroczny klimat, odcięcie od świata, najskrytsze tajemnice, trudne wybory moralne i złożone relacje międzyludzkie, a w tym wszystkim na szali postawiona wieloletnia przyjaźń. Dajcie się zamknąć w rezydencji Polskirrin jak w więzieniu i podejmijcie grę. Grę w morderstwo. Może wygracie…

Długo się zbierałam, by sięgnąć po jakąkolwiek książkę Rachel Abbott, bo obawiałam się, że główną bohaterką znów okaże się jojcząca i kompletnie niedojrzała kobieta, której postawa sprawia, że czytanie jest katorgą. Jednak nie tym razem. Inna rzecz, że nawet nie zauważyłam, że sięgam po drugą część serii o policjantce Stephanie King (no cóż… zdarza się najlepszym ;)).

Jemma i Matt jadą w odwiedziny do przyjaciela Matta z dzieciństwa, Lucasa. Spotkają się w prawie takim samym gronie jak rok wcześniej na niedoszłym ślubie Lucasa i Niny, jednak tym razem nie jest to coś, co robią z przyjemnością. Rok wcześniej bowiem zamiast ślubu wydarzyła się tragedia. W jakim celu zatem Lucas zaprasza wszystkich?…
Rachel Abbott przedstawia nam całkiem interesującą historię. Pokazuje, jak miłość do jednej osoby może opętać do tego stopnia, że rani się innych, równie bliskich. W posiadłości Polskirrin (która zresztą jest tak obrazowo przedstawiona, że chciałoby się tam być), kryją się długo skrywane tajemnice. Pan domu w nietypowy sposób zamierza je poznać – zaprosi przyjaciół do gry w morderstwo. Autorka w bardzo sprawny sposób przeprowadza nas przez tę grę i pozwala razem z uczestnikami odkrywać kolejne kawałki układanki.

Muszę przyznać, że nawet polubiłam główną narratorkę, Jemmę. Jak na bohaterkę psychologicznego thrillera była całkiem sensowną babką. Nie jęczała, tylko starała się działać (inna kwestia, czy zawsze sensownie). A jeszcze bardziej polubiłam Stephanie King – inteligentną i zaangażowaną w sprawę policjantkę.
Książka Rachel Abbott nie jest arcydziełem literatury, jednak bardzo szybko mi przy niej upłynął czas. Napisałabym wręcz, że przyjemnie, gdyby nie fakt, że tematy poruszane w tej powieści w większości do przyjemnych nie należą. Co prawda domyśliłam się przed końcem, co się tam tak naprawdę dzieje, ale nie na tyle szybko, żeby mi to uprzykrzyło lekturę. Do tego nawet na samym końcu autorka odkryła przed czytelnikami jeszcze ostatnie drobne szczegóły, które pozwoliły dopełnić całości.

Dla fanów thrillerów psychologicznych bądź po prostu lubiących tajemnice, lektura (prawie) obowiązkowa. Myślę, że nie rozczaruje.

Wasz przyjaciel proponuje wam grę w morderstwo, a wy co? No oczywiście zgadzacie się! Inaczej wasze najskrytsze sekrety wyjdą na światło dzienne :D No... to jeden z największych absurdów tej książki. Ale mimo to i mimo kilku innych drobnych mankamentów, podobało mi się. Ten thriller autentycznie wciąga od samego początku. Wczułam się w tę historię, chciałam jak najszybciej poznać prawdę, a o to chodzi w tym gatunku. Zwykle ten typ powieści rozkręca się dopiero gdzieś w połowie, a tutaj jest zupełnie odmiennie. Na duży plus zasługuje charakterystyka postaci, a trochę ich było i każdy z nich został idealnie wykreowany. Niektórych można było polubić, innych znienawidzić, na pewno nie byli nam obojętni. Z każdą stroną akcja gnała do przodu, do coraz bardziej nieprzewidywalnego zakończenia. Świetna rozrywka! :D

Mimowolnie wzięłam udział w tej grze, która zamieniła się w sadystyczną, a sympatyczny Lucas stał się panem i władcą, wydającym rozkazy i zmuszającym innych do posłuchu. Obsesja i żal przyćmiły mu ogląd sytuacji. Szantaż emocjonalny przybiera na sile. Jedna ofiara. Jeden morderca. Przyjaciele przestają sobie ufać. Między nimi i w ich związkach powstają wyrwy. Bohaterowie postawieni przed trudnym moralnie wyborem walczą z samymi sobą. Są odcięci od świata. King to dobry detektyw. Jej instynkty i umiejętności zaskakują nawet doświadczonego Brodiego. Postać Steph dobrze się rozwija, jest wiarygodna w tym, co robi. Prowadziłam własne dochodzenie, tak jak Jemma, która patrzy na wszystko jakby z dystansu. To przede wszystkim z jej perspektywy poznawałam wydarzenia, jednocześnie słysząc jej myśli.
Thriller przeczytałam szybko. Pomysł na taką grę towarzyską oraz intrygę zacny, a wykonanie świetne. Do tego tajemnice skrywane przez bohaterów, które przeplatają się z kłamstwami. Stopniowo na jaw wychodzą szczegóły sekretu sprzed kilkunastu lat. Emocje uczestników gry zmieniają się wraz z ich postawami, tworząc barwną mozaikę. Eskalują. Napięcie faluje. Czuć zagrożenie, niebezpieczeństwo wisi w powietrzu. Atmosfera się zagęszcza. Autorka sprawnie myli tropy i nie pozwalała czytelnikowi w pełni nikomu zaufać. Nie do końca przewidziałam finał. Autorka zrobiła myk i wywiodła mnie w pole. Emocjonujące zakończenie.
Wyraziści bohaterowie, szantaż emocjonalny, prawdziwe emocje, ogromne napięcie, duszna atmosfera, mroczny klimat, odcięcie od świata, najskrytsze tajemnice, trudne wybory moralne i złożone relacje międzyludzkie, a w tym wszystkim na szali postawiona wieloletnia przyjaźń. Dajcie się zamknąć w rezydencji Polskirrin jak w więzieniu i podejmijcie grę. Grę w morderstwo. Może wygracie…

Jeśli ktoś był zachwycony poprzednią książką autorki, to teraz także się nie zawiedzie. Świetnie wykreowani bohaterowie, intryga i zwroty akcji, które zagęszczają atmosferę. Wśród przyjaciół jest jedna ofiara i jeden morderca. Wraz z rozwojem akcji, giną kolejne osoby, pojawiają się nowe tropy. Napięcie trzyma do ostatniej strony -bardzo polecam!

W Drodze dusz napięcie nie opada, z wypiekami śledziłam losy bohaterów i zaciskałam kciuki z nadzieją, że zdążą uciec przed demonami i będą bezpieczni. Bohaterowie nabierają charakteru i przyjemnie śledzi się ich losy. Myślę, że to najlepsza część z całej serii. Akcja jest porywająca i nie wiadomo co czai się za rogiem.

Grupa bliskich przyjaciół spotyka się kilka dni przed ślubem jednego z nich- Lucasa. Lucas zaprosił ich do swojej imponującej rezydencji, aby razem świętować nadchodzący wielkimi krokami dzień. Niestety nie wszystko idzie zgodnie z planem. W związku z tajemniczą sprawą sprzed kilkunastu lat dochodzi do śmierci siostry pana młodego. Rok później wszyscy ponownie dostają zaproszenie, aby uczcić rocznicę. Wydaje im się to podejrzane, bo przecież do ślubu ostatecznie nie doszło. Okazuje się, że zostają zmuszeni do zagrania w pewną grę towarzyską- grę w morderstwo.
Książka bardzo mnie zainteresowała ze względu na tajemniczy opis. Dodatkowo słyszałam pozytywne opinie o pozycjach tej autorki, natomiast sama nigdy wcześniej ich nie czytałam. „Gra w morderstwo” to moje pierwsze spotkanie z Rachel Abbott i myślę, że nie ostatnie. Historia jest bardzo intrygująca już od samego początku. Tajemnice z przeszłości bohaterów wpływają na to, że czyta się ją szybko i z zaangażowaniem. Jedyny minus, jaki zaobserwowałam stanowił brak relacji między małżonkami. Było to widoczne głównie pomiędzy główną bohaterką, a jej mężem. Wydawało mi się nieprawdopodobne, że żyją ze sobą od dłuższego czasu i tak mało się znają. Odniosłam też wrażenie, że zupełnie ze sobą nie rozmawiali. Kobieta będąc już prawie na miejscu ślubu pyta swojego męża o jego przyjaciół, których ma poznać. Dla mnie logiczne jest to, że taka rozmowa odbywa się najpóźniej w tym momencie, w którym dostają zaproszenie na ślub. Co więcej, mąż odpowiada jej bardzo zdawkowo i jakby od niechcenia. Zachowują się nie jak małżeństwo, ale raczej jak obcy ludzie. Pomijając tą kwestię książka bardzo mi się podobała. Najważniejsze w tego typu historiach jest oczywiście zakończenie, które zdecydowanie przypadło mi do gustu. Nawet pod koniec książki nie domyślałam się, jak rozwiąże się akcja. Ogólna ocena to 4/5 gwiazdek :)

Nie każda gra budzi w uczestnikach rozbawienie i pozytywne emocje. Nie każda prowadzi do wyłonienia zwycięzcy. A czasem, jak w tym przypadku, nikt nie chce wygrać. Bo kto chciałby zostać okrzyknięty mordercą? Prawdziwym mordercą?

Byli tu dokładnie rok temu. Miał być ślub, a doszło do tragedii. Gdy po roku przyjeżdżają ponownie, gospodarz wymusza na nich udział w grze, w której wszyscy są podejrzani. Która ma wyjaśnić co zdarzyło się tej feralnej nocy na plaży i zdemaskować mordercę. Czy to tylko absurdalne podejrzenia pogrążonego w żałobie i targanego wyrzutami sumienia brata? Czy jego siostra rzeczywiście nie popełniła samobójstwa?

Gdy okazuje się, że rok temu prócz śmierci Alex doszło do jeszcze jednej tragedii, a cała sprawa może mieć powiązania z wydarzeniami sprzed lat, w śledztwo ponownie włączają się detektywi Stephanie King i Angus Brodie, którzy sprawiają, że gra nabiera zupełnie innego charakteru.

Co wyniknie z tej przywodzącej na myśl makabreskę grze w morderstwo? Czym ostatecznie się okaże i jaką prawdę ujawni?

Ta gra pozorów, kłamstw i niedomówień wciągnęła mnie od pierwszych stron, a napięcie wynikające ze świadomości, że coś się wydarzy, że morderca nie pozostawi spraw swojemu biegowi rosło z minuty na minutę. Wraz z bohaterami odczuwałam niezręczność sytuacji i niepokojące poczucie zagrożenia, a zasłyszane przypadkowo, czy celowo podsłuchane skrawki rozmów powoli zaczynały tworzyć obraz, który trudno było dostrzec na początku. Obraz pełen skrywanych tajemnic i negatywnych emocji kipiących pod maską przyjaźni.

Zakończenie zaskakuje i pokazuje do czego jesteśmy w stanie posunąć się z miłości i… ze strachu. Dokąd może zaprowadzić zazdrość, chciwość i nienawiść.

Lubisz duszną atmosferę tajemnic podaną lekkim językiem? Oczekujesz świetnie wykreowanych bohaterów i intrygującej fabuły z szokującym finałem? Przyłącz się do gry.