Grzeczni chłopcy nie kradną staników

Wszystko tu jest znane i przewidywalne. Typowe amerykańskie miasteczko, szkoła średnia, rozbite rodziny i typowe zachowania nastolatków. Historia jedna z wielu, pełna zawirowań, humoru, skrajnych emocji, przyciągania się i odpychania Riley i Aleca. Nic odkrywczego poza niecodziennym początkiem znajomości. Motywy hate-love i bad boy to schematyzmy wykorzystane także w tej powieści, ale oba nie są zbyt dobrze przedstawione. Brakowało mi owej nienawiści i tego złego chłopaka. Alec zniewala licealistki tylko urodą, czyli jest w książce zazdrość, zawiść, zemsta, intryga.
W książce jest wiele różnych niedoskonałości. Zdziwiło mnie, że domy są tak blisko siebie, że można przeskoczyć między oknami. Inna rzecz, że nagle w szkole szarą myszkę zauważają chłopcy z drużyny i od razu stają się jej przyjaciółmi. Niektóre sceny były przejaskrawione, innym przydałoby się dopracowania. Tłumaczenie pozostawia wiele do życzenia. Ale pośmiać się można. Powieść na swój sposób jest urocza, napisana prosto i przystępnie właśnie dla nastoletniego czytelnika. Nie trzeba się wgłębiać w psychikę postaci czy problematykę. Zabrakło mi wiarygodności w opisywaniu problemów Riley oraz w przeszłości Aleca. Lepiej charakterologicznie wypada przyjaciółka bohaterki, choć z tą przyjaźnią to też bywało różnie.
Autorka poruszyła ważne problemy – śmierć bliskiej osoby, poczucie winy, ataki paniki, niskie poczucie wartości, szantaż emocjonalny. Spodobał mi się wątek homoseksualny, który został przedstawiony jako coś oczywistego, normalnego.
„Grzeczni chłopcy nie kradną staników” to powieść o dojrzewaniu, rodzącej się miłości, codzienności nastolatków. Przeciętna, lekka, zabawna, choć nie pozbawiona błędów.

"Grzeczni chłopcy nie kradną staników" Chyba nie ma bardziej chwytliwego tytułu książki 😅 a jeśli już na pierwszych stronach tytuł sie spełnia i faktycznie Alec, główny bohater kradnie stanik i to w myszkę Miki? To nie może się dobrze skończyć 😜😅
No cóż... Jest to lekka i urocza historia o młodzieńczej miłości. Niestety też bardzo schematyczna i mocno wattpadowa... Opowiada o szarej myszce skrywającej pewien sekret i wrażliwym chłopaku ukrywającym się pod maską bad boy'a...
Czy to nie brzmi jak typowa głupawa komedia romantyczna z Netflixa? Szkoda bo myślałam, że zaskoczy mnie czymś tak jak sam jej tytuł... Nie oczekiwałam zbyt wiele bo to jednak wattpad, który kojarzy się ze słabymi fanfikami i żenującymi tekstami. Tych ostatnich oczywiście w książce nie zabrakło. Na początku jeszcze się z nich śmiałam ale im dalej w las tym gorzej... Aż oczy bolały od czytania. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, które tak przy okazji było słabe. Pojawiało się wiele słów i zwrotów, które po prostu nie pasują do historii o nastolatkach. Czy może taki właśnie jest styl autorki? Mnie to niestety nie kupiło.
Jeśli jednak myślicie, że książka całkowicie mi się nie podobała i będę wypisywać tylko złe rzeczy to się mylicie bo nie jest ona totalnie bezwartościowa. Oprócz kradzieży stanika i żenujących tekstów na podryw porusza też ważne tematy mianowicie trauma i obarczanie się odpowiedzialnością za przypadkowe wydarzenia, poczucie winy, ataki paniki, szkolna rywalizacja, konsekwencje popełnianych błędów, homofobia i mogłabym tak wiele wymieniać. Niektóre tematy były tylko wspomniane ale to już jest coś. Zwłaszcza gdy targetem historii są młodzi ludzie dopiero kształtujący swoje życie i poglądy.
Niestety w wielu momentach bohaterowie zachowują się dziwnie i nie na miejscu. Wystarczy jedno słowo wsparcia od osoby, która kiedyś skrzywdziła bohaterkę i nagle ona zmienia zdanie i ufa tej osobie LOL
Albo gdy dzieje się coś złego i nawet nie mówi o tym najlepszej przyjaciółce choć są nierozłączne... Ehh dziwne to było dla mnie. Ale oceniam całokształt nie wybrane fragmenty. Wychodzi więc stosunkowo nie najgorzej takie 3,5 ⭐ Za to, że zamysł fabularny ma ogromny potencjał lecz niestety nie został do końca dobrze wykorzystany i co najważniejsze, że w większości czasu dobrze się bawiłam czytając tę książkę i była dla mnie świetną odskocznią od rzeczywistości, która akurat przytłaczała i to dość mocno.

Nie czytałam jeszcze tej książki, ale bardzo mnie kusi, aby ją zamówić. Tym bardzie, że ma bardzo dużo pozytywnych opinii.

Ta książka przyciąga uwagę przede wszystkim tytułem. Od razu człowiek się zastanawia, jaką historię skrywa tak zatytułowana książka. Mam słabość do uroczych romansów i ta książka właśnie taka jest - urocza. Choć nie brakuje w niej poważniejszych wątków. Liczyłam na to, że dostanę lekką i zabawną opowieść. Nie pomyliłam się. Nie liczyłam natomiast, że tak bardzo mnie wciągnie. To opowieść o nastolatkach i choć sama dawno nią już nie jestem, bawiłam się świetnie. Choć muszę przyznać, niektóre typowe szkolne zagrania sprawiały, że przewracałam oczami. Cóż, nastoletnie lata rządzą się swoimi prawami. Nie jestem również osobą, która ucieka na wzmiankę o wattpadzie. Tak samo jak wszędzie, można tam znaleźć dobre i średniej jakości historie. Podoba mi się relacja głównych bohaterów, czyli Aleca i Riley. Jest taka naturalna. Ogólnie bohaterowie są super. Spodobało mi się poczucie humoru autorki i przede wszystkim to, że wyszło jej wykreowanie najlepszej przyjaciółki Riley. Zazwyczaj są one moim największym koszmarem w książkach

Zainteresował mnie opis, przekonała rekomendacja milionowych odsłon na Wattpadzie. Liczyłam na miłą i przyjemną lekturę i taka była.

Ta historia nie jest może skomplikowana, ale ja lubię motyw "nie lubiących" się bohaterów. Przez to zawsze jest zabawniej i ciekawiej. Nie zabrakło też głupich tekstów i przekomarzanek. Ale autorka oprócz "typowych" nastoletnich problemów wplotła trudniejszy kaliber - stratę bliskiej osoby, ataki paniki czy wykluczenie przez rówieśników. Może mogło być to ujęte w bardziej dokładny sposób, bardziej emocjonalnie, jednak i tak jest dobrze. Wątek romantyczny jest trochę oczywisty, ale nienachalny.

Jest to książka typowo młodzieżowa, z tych delikatnych. Sympatyczna, lekka i na pewno bardziej podobała by mi się jakieś 15lat temu. Jednak, spokojnie mogę ją polecić na jeden, dwa wieczory.

"Grzeczni chłopcy nie kradną staników" Lauren Price to lekka młodzieżówka, której główna bohaterka Riley musi się zmierzyć z irytującym nowym sąsiadem, który zaraz po wprowadzeniu się, ukradł stanik z jej pokoju. Dziewczyna zrobi wszystko aby go odzyskać, a pomaga jej najlepsza przyjaciółka Violet.

Jest to zabawna historia, przeznaczona głównie dla nastolatków, w dodatku wciągająca i niedająca się odłożyć na półkę. Tym co może przeszkadzać w lekturze są trochę niedopracowane dialogi, w których niekiedy się gubiłam. Na szczęście fabuła jest tak intrygująca i momentami tajemnicza, że można się do tego stylu przyzwyczaić.