Idziesz do więzienia i Kobiety bez litości

Dwa zupełnie różne opowiadania i jeden wspólny mianownik - zemsta!
Czy zemsta może dać ukojenie?
Czworo przyjaciół spędza wspólnie sylwestra w luksusowej willi. Pozornie wiodą wygodne życie, mają przecież majętnych rodziców. Zasiadają do gry w Monopoly, a ta sprawi... że na jaw wyjdą najmroczniejsze sekrety, które każdy z paczki dusił w sobie zbyt długo. Alkohol, silne emocje... Do czego to doprowadzi?
Trzy kobiety, trzy historie i trzej mężowie, którzy zgotowali im piekło. Zdrada, przemoc, brak szacunku... Jak wiele jeszcze zniosą? Czas z tym skończyć, jednak w pojedynkę może to okazać się zbyt trudne. Potrzebna jest pomoc.... najlepiej innej skrzywdzonej przez mężczyznę kobiety.
Pozostając w tematyce opowiadań, po recenzji antologii "Granice wyobraźni" rzutem na taśmę opowiadania Camilli Läckberg.
Choć już długo czytałam wiele dobrego odnośnie tworczosci autorki, to nie mialam jeszcze okazji sama sięgnąć po jej książki. Gdy tylko zobaczyłam tę pozycję, od razu wiedziałam, że dłużej kusić się nie dam.
Było to moje pierwsze spotkanie z piórem Läckberg i zdecydowanie zaliczam je do tych udanych. Styl i język, jakim posługuje się autorka przypadł mi do gustu od początku i między innymi dlatego też udało mi się przeczytać tę książkę niemal jednym tchem. Uważam, że autor zaledwie kilkoma zdaniami potrafi kupić czytelnika. Mnie Camilla Läckberg kupiła, zdecydowanie.
Obydwa opowiadania były bardzo ciekawe, ze skupioną miną śledziłam wszystko, co działo się na kolejnych stronach. Jeśli jednak miałabym je porównać, to "Kobiety bez litości" podobało mi się o wiele bardziej. Co nie zmienia faktu że "Idziesz do więzienia" jest w mojej ocenie bardzo dobrym opowiadaniem. Obydwie historię posiadają ciekawie poprowadzoną akcję i interesujących bohaterów. Autorka świetnie
zobrazowała to, co je łączy, czyli wspomnianą przeze mnie na początku zemstę.
Czy polecam? Oczywiście! A jeśli chodzi o twórczość szwedzkiej pisarki, to nie zamierzam poprzestać na tej jednej pozycji. W planach mam kolejne tytuły.
Pragnę wspomnieć też o tym, że książka została wspaniale
wydana - twarda oprawa i piękna w swej prostocie okładka, która zdecydowanie wpada w oko.
Podsumowując, śmiało polecam Wam sięgnąć po opowiadania Camilli Läckberg. Myślę, że przypadną do gustu jej fanom, ale i czytelnikom, którzy tak jak ja, z twórczością autorki nie mieli jeszcze styczności.

To moje pierwsze spotkanie z Camillą Läckberg, podobno jedną z najciekawszych szwedzkich autorek. Jej najnowsza książka, to dwa nie za długie opowiadania. Przy czym pierwsze jest jak support drugiego. Temat przewodni obydwu to ZEMSTA.
„Idziesz do więzienia”, to krótka historia ludzi mieszkających w akwariach – pięknych i bogatych willach nad jeziorem pod Sztokholmem. W sylwestrowy wieczór czwórka przyjaciół urządza olśniewającą imprezę. Ich rodzice bawią się w willi obok. Nastolatki z braku laku postanawiają umilić sobie czas grą w Monopoly, jednak zasady gry zostają nieco zmienione. Zabawa w „prawda czy wyzwanie” sprawia, że na światło dzienne wychodzą tajemnice i kłamstwa. Napięta atmosfera pełna wyczekiwania prowadzi do tego, że sylwestrowy balon noworocznych życzeń w końcu pęka rozsypując się na milion kawałków.
„Kobiety bez litości”, to historia trzech kobiet, których życie warunkują mężczyźni.
Ingrid – poświęciła dla rodziny swoje życie zawodowe i pasję. Po latach okazuje się, że jej mąż jest niewiernym kłamcą.
Victoria – kiedyś była „gangsterską księżniczką”, dziś jest „wysyłkową kobietą”. Poślubiła mężczyznę poznanego przez internet i wiążąc się z nim pozostała zdana na jego łaskę i niełaskę.
Brigitta – wiele lat żyła z trudnym i zimnym człowiekiem, który choć obdarzył ją dziećmi, co raz naznaczał ją również siniakami.
Trzy kobiety, trzy różne historie. Połączyła je ZEMSTA – zimna, skalkulowana, wyrafinowana i satysfakcjonująca.

Oba opowiadania są świetnie napisane i ciekawe, choć jak dla mnie za bardzo przewidywalne. Pozostawiają duży niedosyt… Nie mniej jednak z pewnością mogą stanowić ciekawą propozycję na spędzenie letniego popołudnia z książką.
Polecam.