Jak pokonać samotność

To jedna z książek, którą chciałoby się zatrzymać na zawsze, gdyż pomimo tego, że ją przeczytamy, zawiera w sobie wiele ćwiczeń na wyciszenie, skupienie się na czasie tu i teraz, odrzuceniu zbędnych rzeczy z naszego środowiska i nauki pokochania swojego wolnego czasu, więc zawsze, kiedy dopadnie nas jakiś kryzys, to tutaj właśnie znajdziecie na niego poradę:-)
Jak pokonać samotność? Z pozoru to naprawdę jest trudne pytanie. Poradnik wyjaśnia nam początkowo strukturę bycia samotnym. Ukazuje, że takich ludzi jak my jest naprawdę ogrom, mamy tutaj nawet proporcje, więc z pozoru nie da się być samotnym. Z kolei ktoś nazwie osobę samotnie gospodarującą jako samotną, a ona sama nie będzie tak uważała. Tutaj rodzi się podział na ludzi samotnych emocjonalnie i intymnie, samotnych społecznie lub relacyjnie i jako samotność egzystencjonalna lub zbiorowa. To są trzy główne rodzaje połączeń społecznych, które są nam objaśnione. Jest to potrzebne abyśmy sami określili jakiej samotność dotyczy nasza osoba i by w późniejszym kontekście móc określić co zrobić, by wyjść z założenia jakie mieliśmy przed lekturą książki. Można być samotnym lub osamotnionym. Sami określicie to sobie na podstawie tabelki ze strony 25. Po tym przeczytacie przyczyny stanu w jakim jesteście. Po skończonym rozdziale powrócimy do naszej dziecięcej przeszłości, gdzie poprzez pokolenia samotność była uważana jako kara, więc my wciąż powielamy te przekonania nawet nie biorąc pod uwagę plusów jakie ten stan nam oferuje. Skupiamy się na tym, że nie ma nikogo, kto nas zrozumie, ani nas nie pocieszy, ani nie zapewni rozrywki, podczas gdy sami możemy ją sobie zapewnić. Książka radzi, by przyjrzeć się sobie i swoim dawnym pragnieniom, lub być może nadal obecnym w naszym życiu. W końcu teraz nikt nas nie zaneguje. Mogę w spokoju poczytać książkę, pozbierać zioła, przemyśleć co zawsze chciałam zrobić i brać się do spełnienia tego dzieła, ustawić sobie konkretny cel, a następnie realizować go krok po kroku. W jaki sposób tego dokonać, jak zmienić naszego wewnętrznego krytyka, jak doceniać czyjąś obecność, gdyż nasze potrzeby wyglądają podobnie jak innych. Gdyby każdy tylko narzekał, nikt nie chciałby spędzić czasu z taką osobą. Ludzie prą do tych, co ich wysłuchują, co poświęcają im czas. Wiem, że w swoich wywodach wybiegłam na koniec książki, ale to tylko dlatego, żebyście zobaczyli, że jeśli zrozumiecie swój stan, a dojdziecie do tego właśnie czytając ją, to ujrzycie szerszy obraz życia jaki posiadacie. Może nie brzmi to jakoś zachęcająco, ale przynajmniej sprawi, że będziecie kimś innym niż dwie godziny temu. Zaryzykuj i przeczytaj. W końcu nie ma niczego do stracenia, a naprawdę dużo można zyskać:-)

Za książkę dziękuję Klubowi Recenzenta z serwisu nakanapie.pl.