Kiedy cię spotkałam

Ja książki autorki zawsze pochłaniam na raz. Delektuję się jej każdym słowem, które spływa po mnie wprost do mojego serca. Uwielbiam jej ciepły ton i postacie, które zawsze dzielą się na dwie połówki: tych, którzy przechodzą jakieś problemy i te, które zawsze stoją obok, by służyć im jako oparcie. Autorka poruszyła tutaj kilka bardzo ważnych tematów. Pierwszym z nich jest samotne rodzicielstwo. Przeważnie spowodowane szybko rozwijającą się miłością, gdzie każdy dzień mieni się tylko barwami i można spijać z niego same pozytywne rzeczy. Wtedy to nie myśli się o konsekwencjach współżycia, a gdy test ukazuje dwie kreski, druga strona w magiczny sposób jak się pojawiła, tak znika. Drugi temat to brak kontaktu między rodzicem a dzieckiem. I może niektórzy z was będą się nie zgadzali z tym stwierdzeniem, ale nie wolno całych nas poświęcać tylko dla dziecka. Zawsze trzeba znaleźć coś dla siebie, pozostawić jakąś namiastkę swojego życia dla własnych radości, gdyż kiedy nasza pociecha dorasta, przeważnie pozostajemy z niczym. I teraz kolejny temat, jakim jest poszukiwanie miłości i uwagi u drugiej osoby. Skoro wcześniej nie zachowaliśmy dla siebie żadnej pasji, to po dorosłości naszego dziecka zaczyna nam brakować tego, co sami mu ofiarowaliśmy. Chcemy być kochani, doceniani i kiedy nadarza się ku temu okazja, ufamy bardziej niż kiedykolwiek. Bardzo często zresztą felernie, gdyż pozostaje nam po nich nie tylko wspomnienie, ale i pusty portfel, żal i smutek, że byliśmy tak naiwni. Popadając w depresję nie zauważamy rzeczy dobrych, wszędzie każdy widok przesłania nam zazdrość i zgryzota. Ze wstydu chowamy głowę w piasek i zamykamy się na innych, nawet tych, którzy są skorzy udzielić nam pomocy. I następną rzecz, którą podkreśliła jest nowy początek, otwarcie się na uczucie. Nie ważne ile mamy lat, wiek to tylko liczba. Nigdy na nic nie jest za późno. Tą powieścią dała mi wiarę we własne możliwości i popchnęła do działania, bo odkładanie czegoś na później, zawsze będzie tym na później. Może więc warto zrobić to teraz?
Cudowna opowieść kilku osób, która łączy się w piękną całość. Przeczytajcie, bo warto!

Magdalena nie ma szczęścia w miłości. Jej pierwsza miłość ją zostawiła, przez co została samotną mamą. Drugi okazał się oszustem, który zostawił ją bez żadnych oszczędności, a wiara w miłość została roztrzaskana na kawałki. Trzeci… jaki się okaże, trzeci…? Zuza, jej córka ma niewiele łatwiej. Przyjaciółka zdradziła jej tajemnice, a chłopak, który jej się podobał okazał się być innym, niż się wydawało…

Literatura obyczajowa, która przeplata losy kilku bohaterów. Co ciekawe, każdy z nich jest zupełnie inny, goni za czymś innym, poszukując no właśnie… czego?

Magdalena, nauczycielka, która samotnie wychowuje nastolatkę.
Zuzanna- jej córka, która aktualnie przeżywa rozterki miłosne, jest również świetną pływaczką, której wróżona jest świetlana przyszłość.
Jest też kilka pobocznych postaci, ale dla mnie te dwie są najważniejsze.

Ocena trochę spadła ze względu na głównych bohaterów. Bo o ile jestem w stanie zrozumieć rozkapryszoną nastolatkę, która kłamie, oszukuje i kombinuje, tak nie rozumiem, jak matka może oszukiwać dziecko i wszystkich obok w tym siebie. Zatajać, uciekać, kombinować… jaki poważny i dorosły człowiek- dosłownie ucieka od problemów? Na początku byłam zaintrygowana, ale strasznie mi się dłużyło, a później była dla mnie po prostu nudna. Głównie to zadecydowało o mojej ocenie i o odbiorze tej książki.

Na mnie osobiście nie zrobiła, aż tak wielkiego wrażenia, bo po przeczytaniu nie zostało mi za dużo w pamięci. Ale jeśli ktoś szuka jakiegoś letniaczka, na zbliżające się letnie wieczory, lub jest fanem tego gatunku to zapewne będzie zadowolony.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.