Krąg polarny

„Myślisz, że śmierdzące tajemnice z czasem śmierdzą mniej?”.
Lata 80. XX wieku. Niewielkie szwedzkie miasto, gdzie wszyscy się dobrze znają, a nawet jeśli nie, to i tak wszystko o sobie wiedzą. Carina, Susanne, Agnetta, Brgitta i Sofia – pięć nastolatek zafascynowanych literaturą zakłada dyskusyjny klub książki o nazwie „KRĄG POLARNY”. Raz na jakiś czas spotykają się w bibliotece i dyskutują o swoich wrażeniach czytelniczych. To, że są tak różnymi osobowościami, wywodzą się ze skrajnie innych rodzin, mają w życiu odmienne priorytety i marzenia – sprawia, że wybór i odbiór czytanych przez nie książek również bywa różnorodny. Rodzi to ciekawe dyskusje.. czasami kłótnie..
„Lolita”, „Korzenie”, „Ptaki ciernistych krzewów”, „Zabójca policjanta”, „Przygody Tomka Sawyera” – to hybrydowe połączenie zupełnie niepasujących do siebie powieści odzwierciedla fascynacje każdej z młodych kobiet.
Dziewczyny nie żyją jednak samymi książkami. Każda z nich ma jakieś swoje problemy, sekrety, tajemnice. Młode kobiety są na etapie odkrywania siebie, swojej kobiecości, dojrzałości, próbowania życia, testowania granic dorosłości..
Pewnego burzowego popołudnia, późnym latem 1980 r., w drodze z biblioteki do domu Sofia przepadła jak kamień w wodę. Nawet policyjne dochodzenie nie wyjaśnia, co się stało z dziewczyną.
Plotki. Niepokój. Strach.
Tym karmi się miasto po zaginięciu nastolatki.
Dramat zaginięcia niespełna 18-letniej dziewczyny staje się punktem zwrotnym w życiu jej koleżanek. Klub dyskusyjny z dnia na dzień przestaje istnieć, a życiowe drogi każdej z dziewcząt nie znajdują już zbyt wielu wspólnych punktów..
To było 40 lat temu.
Dziś ciało zaginionej dziewczyny znaleziono zamurowane w jednym z filarów mostu nad rzeką w rodzinnym mieście. Było nagie i pozbawione głowy..
To zdarzenie uruchomiło lawinę latami skrywanych emocji, palących niczym ogień wspomnień.. Podpaliło wychłodzone z upływem lat emocje i lęki.
Czy prawda o zaginionej Sofii ujrzy w końcu światło dzienne?
„Krąg polarny” to klimatyczny skandynawski kryminał. Jest zawiła zagadka. Mroczna, duszna, lepka atmosfera. Niejednoznaczni bohaterowie. Autorka bez spektakularnych zwrotów akcji i wielkich dram wprowadza nas w świat czających się za każdym zakrętem znaków zapytania i wykrzykników, niewypowiedzianych myśli i obdartych z emocji czynów. Prowadzi do miejsc, gdzie nic nie jest takie jak się wydaje, a rzeczywistość widziana oczami nastolatek wyostrza zmysły.
Z ogromną ciekawością czekam na kolejny tom tej „Czarnej serii”, bo pierwszy stał się niezwykle intrygującą podróżą w głąb „zachmurzonych” ludzkich umysłów.