Krwi nie odmówi nikt

Przy tej książce to się nie dało oddychać. Od samego początku byłam tak spięta, że po kilku stronach miałam zimne nogi i dłonie. Podobno krwawy horror potrafi być straszny, ale spróbujcie przeczytać książkę typowo o wojnie, stoczonych bitwach, walki o samego siebie w obliczu zagrożenia życia, to dopiero jest mocna książka! Tutaj pomimo fikcji i staropolskiego języka miałam wrażenie, że to przedsmak wydarzeń, które nas czekają. Podobno każdy z nas powinien wybierać służbę krajowi, jednak jeśli jak tutaj kraj odwraca się od swoich, to pozostaje tylko liczyć na siebie. W trakcie wojny wszystkie chwyty są dozwolone i naprawdę trzeba mieć nie tylko emocje na wodzy, ale i myślenie na wysokim i szybkim poziomie, by w razie czego rozpoznać żołnierza, który nam zagraża, od przebierańca, który próbuje tylko wykorzystać sytuację. Te wszystkie sceny, które zostały tu ukazane wieją również czymś na co się nie ma wpływu. Wielokrotnie zostało podkreślone, że nie wiemy skąd wróg uderzy, więc trzeba być gotowym na wszystko. Również na wystrzał broni i momencie, kiedy dochodzi do nas, że oto już po nas. Przed wami rok 1939 i strach na każdej uliczce w każdym budynku czy jadącym samochodzie. To czas, kiedy nasze drzwi mogą zostać otwarte i w kilku chwilach staniemy się niczym. Będzie tu opisane wydarzenie, kiedy postać została jakby postawiona pod murem, że albo będzie stała za swoimi, lub za wrogiem, który chce dojść do rzekomego porozumienia. Nowy rozdział, to nowa postać i niekiedy miejsce, a w tym mężczyzna, który zabrał ze sobą bardzo ważne dokumenty. Jest na nie wielu chętnych i stawka zawsze taka sama. ŻYCIE ALBO ŚMIERĆ.
Oj w ogóle nie spodziewałam się, że tyle emocji mnie dosłownie dopadnie. Jeśli chodzi o wykonanie całości, to wyszła bardzo prawdopodobnie. Widać tu nie tylko rozmowy, ale i czas, kiedy przez ułamek czasu nasze myśli podsuwają nie zawsze dobre decyzje. Tutaj zawsze trzeba być krok przed wrogiem, nawet jeśli to oni pierwsi rozpoczęli atak. Bo czy w czasie kryzysu i wojny jest coś takiego jak szczerość? Zapraszam tu wszystkich wielbicieli dobrej historii, bo oto sam autor przeszedł siebie w tych poczynaniach!