Księga o Niewidzialnym

Zbiór pięciu podobno najwybitniejszych opowiadań Schmitta, które mimo iż skupiają się na innej religii (buddyzm, chrześcijaństwo, islam, religia muzułmańska oraz żydowska) a ich bohaterami są inne postacie, poruszają dość ważne życiowe tematy. Schmitt nie skupia się na dokładnym opisie i analizie religii, czy też nakłonieniu do przejścia na daną kulturę a na duchowości i filozofii danych religii - tym jak jest postrzegana, widziana, odczuwana oraz jaką rolę odgrywają w życiu człowieka a także w jego życiu.

Opowiadania rózne - jedne spodobają się bardziej inne mniej, niemniej wszystkie mogą skłonić do refleksji a także przypomnieć o cennych wartościach, które są bardzo często zapominane. Wszystko przedstawione dość naturalnie, w sposób niewymuszony i wynikające z fabuły. 

Nigdy wcześniej nie czytałem twórczości Erica-Emmanuela Schmitta i nie wiedziałem czego się spodziewać. Jestem szczęśliwy, że sięgnąłem po „Księgę o niewidzialnym” bo wprowadziła do mojego życia niesamowity klimat. Sposób pisania tego autora jest tak delikatny, wysublimowany i nastrojowy. Przez każde z opowiadań się płynie, a ja czekałem na każde nadpływające zdanie. Już w trakcie pierwszego opowiadania miałem taką myśl, że czytając to opowiadanie jakbym czytał jakąś dawną przypowieść, historię opowiadaną przez gawędziarza albo kojarzyły mi się historie biblijne. Tak wchłaniający jest sposób napisania tych opowiadań. Przy czym każde z opowiadań odnosi się wprost do emocji człowieka, oddziaływania ludzi na ludzi, nawiązuje do dobra i zła. Pokazuje jak wielki wpływ człowiek może mieć swoją postawą na życie innych ludzi, jak wpływa na ludzi dawanie dobra, jak człowiek potrafi się zmieniać. Jestem oczarowany tym co znalazłem w tej książce i będę potrzebował tego więcej, trafiło to w moją wrażliwość i chcę do moich odczuć, przemyśleń przez nią wywołanych wrócić. Podejrzewam nawet, że za jakiś czas ponownie sięgnę po tę pozycję i odkryję ją na nowo bo myślę, że ma wiele warstw i jedno przeczytanie nie wystarczy, żeby wszystko odkryć. To tylko pięć opowiadań, każde tak inne, tak odległe od siebie, a jednocześnie tak bliskie. Każde warto smakować i przemyśleć.