Ktoś mi bliski

Zoja z Leną prowadzą swój sklepik z rzeczami Vintage. Pewnego dnia pewien mężczyzna zostawia im kufer znaleziony w swoim domu, w którym znajdują się różne drobiazgi w tym przepiękny medalion ze szmaragdem. Postanawiają zamieścić informacje w sieci, poznać jego historię, a może uda im się również znaleźć właściciela…?

Lubię takie historie bo zawsze w nich zawarta jest taka dobroć, że aż trudno w to uwierzyć. Każdy stara się każdemu pomóc, tak wiecie- bezinteresownie. Słowo, które przez niektórych jest zapominane. Bardzo ciepła historia, podobał mi się pomysł na mały, ale prowadzony z sercem- sklepik vintage. W pewnym momencie, aż miałam ochotę sama się do takiego wybrać!

Trochę mało tej zimy i tego klimatu, patrząc na okładkę spodziewałam się ciut więcej.

Jeśli chodzi o bohaterów, to nie ma tutaj takiego, którego nie darzyłabym sympatią, każdy miał to „coś”. Spodziewałam się lekkiej obyczajówki, która niczym mnie przecież nie zaskoczy- a jednak. Jest tu kilka zagadek, które trzeba rozwiązać, są sekrety, niezagojone rany, nowe przyjaźnie, zakochania… dzieje się tutaj dużo i to zdecydowanie plus całej tej historii. Akcja nie pędzi, wszystko dzieje się swoim tempem, a my możemy się rozkoszować dobrem tych ludzi.

Mimo, że czegoś tutaj zabrakło, to czytało się przyjemnie i sprawnie. Jak zresztą wszystkie książki tej autorki.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.
Współpraca barterowa.