Lato wśród wydm

Jest to książka z gatunku tych bardzo spokojnych, choć można tak ją rozumieć, ponieważ jest to tom pierwszy Przylądka wichrów. Bardzo często bowiem pierwsze tomy bywają przedstawieniem postaci oraz ich zasad, tego, co robią, gdzie pracują i czym się zajmują na co dzień. Mamy wgłębienie do ich duszy, harmonogramu dnia, podejścia do życia i wszystko po to, by później zrozumieć w jak niespotykanej sytuacji się znaleźli. Później następowało porzucenie dawnych schematów i nastąpiło otwarcie się na coś nowego. W opowieści mamy ukazaną kobietę, która jest artystką metamorfoz budynków wszelakich, w stanie przeróżnym do najgorszego, która potrafi zrobić z nimi prawdziwe cuda. Ona sama opisuje nam czego wymaga jej praca. Dokłada najróżniejsze detale, małe ozdoby, jakieś dodatki, które sprawią, że oglądając obcy dom, możemy się poczuć jak u siebie. Przeważnie ma drobny budżet na tego typu sprawy, jednak do tej pory nie spotkała posiadłości, której za jej sprawą nie udało się sprzedać. Jak wiadomo los zsyła na nas różne wyzwania, więc i postaci postawił na drodze dom, którym nikt nie chce się zainteresować. Już nawet zastanawia się, czy aby nie jest nawiedzony:-) Wraz z nim jakby ktoś pokazał jej nową drogę, zaczynają się u niej pojawiać ludzie i legendy o których nigdy nie słyszała. Są to opowieści z dziadkowego pokolenia, gdzie zaczynają podsycać jeszcze większą ciekawość na temat pewnych miejsc. Krocząc tą drogą pojawiają się ludzie, jakby znikąd, niby przypadkiem, ale jakby jednym ciągiem, którzy mają coś do pokazania, czy powiedzenia. Była to jakby zabawa z wyjściem ze swojej strefy komfortu i poznawaniem nowych wyzwań. Dowiedziałam się również, że każde bibeloty należy ustawiać zawsze trójkami. Ale dlaczego, to już doczytajcie sami:-)
Praktycznie odkąd zaczęłam czytać książki, to zauważyłam pewną zależność. To nie nowe miejsca wytwarzały nowe atmosfery, ale właśnie nowe domy. Nowe w sensie lokatora, który nigdy wcześniej w nim nie był. Każdy dom ma swoją energię i tutaj był takim początkiem przemian nie tylko w jego wnętrzu, ale i postaci, która do niego trafiła. To w tej książce młoda dziewczyna dowie się, że jest jednak przez rodziców kochana. Ludzie lubiący maksymalny minimalizm ujrzą, że to nic złego posiadając w domu tylko rzeczy niezbędne do przeżycia. Podobno im więcej rupieci, tym większy chaos wokół, ale i normalne jest, że porozkładane byle gdzie klamoty, mogą być przestrzenią do nowych pomysłów. To zawsze zależy od danego człowieka. A jeśli ty jesteś ciekaw do jakich przemian tutaj dojdzie, czy od czego zależy aby twój dom był przytulny i masz czas, aby zajrzeć do własnej głębi podczas lektury, to wtedy powinieneś po nią sięgnąć. Nigdy też nie wiadomo, co pokaże nam tom drugi:-)
Idąc tokiem swoich myśli daję jej punktację na jaką w moim mniemaniu zasługuje:-)

Agnieszka Krawczyk w swojej powieści „Lato wśród wydm” zabiera czytelników do nadmorskiej miejscowości, gdzie malowniczy biały domek staje się punktem wyjścia do opowieści o przemianach – zarówno tych materialnych, jak i wewnętrznych.
Główna bohaterka, Matylda Radwan, zajmuje się zawodowo aranżowaniem nieruchomości na sprzedaż. Wydawałoby się, że remont i odświeżenie kolejnego domu nie będzie dla niej żadnym problemem, jednak ta praca okaże się dla Matyldy czymś więcej niż tylko zawodowym wyzwaniem.
Powieść Krawczyk ma lekki, wakacyjny klimat. Jest pełna słońca, zapachu morza i szumu fal, ale pod powierzchnią ciepłej opowieści kryją się także ważniejsze tematy: tęsknota, niespełnione marzenia, poszukiwanie bliskości i odwagi do podejmowania decyzji. Autorka nie moralizuje, lecz subtelnie pokazuje, że czasem trzeba pozwolić sobie na zmianę i zaufać temu, co niesie los.
„Lato wśród wydm” to nie tylko literacka pocztówka znad Bałtyku, ale przede wszystkim opowieść o nadziei i o tym, że nowe początki mogą przyjść wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy.

To idealna propozycja na letnie popołudnia – ciepła, refleksyjna, a jednocześnie pełna uroku i lekkości. Spodoba się wszystkim, którzy lubią historie o życiu, które potrafi zaskoczyć, o relacjach, jakie budują się mimo różnic, oraz o marzeniach, które nigdy nie tracą ważności.