Magia i astrologia w literaturze polskiego oświecenia

„Danuta Kowalewska stawia sobie ambitny cel ustalenia miejsca i funkcji motywów magicznych i astrologicznych w literaturze polskiego oświecenia, a w konsekwencji weryfikacją zbanalizowanych sądów o jednostronnym i zdecydowanie krytycznym stosunku wieku świateł do magii i astrologii, przejawiającym się między innymi walką przedstawicieli oświecenia z tzw. zabobonami. Intencja ta rysuje się bardzo przejrzyście we wszystkich częściach opiniowanej książki. Praca oparta została na analizie utworów osadzonych w kontekście historycznym i teologicznym i dotyczy zasadniczo oświecenia, ale odwołuje się również do tradycji antycznych, Biblii oraz do literatury polskiej epok poprzedzających wiek świateł, zwłaszcza pierwszej połowy XVIII stulecia. Przez całą pracę przewija się wątek komparatystyczny. Autorka sygnalizuje »miejsca zbliżeń« dawnych pisarzy polskich i europejskich". (z recenzji Barbary Wolskiej) „Autorka rozprawy konsekwentnie odsłania panoramę tekstów, postaw i przemyśleń ludzi polskiego oświecenia na temat duchowości oraz materii magii. [...] Swoje rozważania przedstawia na szerokim tle kulturowym, co niewątpliwie wzbogaca pracę i nic zawęża jej problemów do kwestii wyłącznie literackich. Pojawia się wykorzystywana przez pisarzy XVIII wieku tematyka opętania, paktu z diabłem, wiary w istnienie duchów nieczystych i ich ingerencja w świat ludzki". (z recenzji Danuty Kiinstler-Langner)