Mam na imię OLA

Powieściowy debiut autorki.

Są takie historie, które pewnego dnia pojawiają się w głowie i bardzo chcą zaistnieć. Przed tą książką napisałam trzy inne. Dwa poradniki i jeden zbiór wspomnień. Praca nad tamtymi bardziej przypominała rzemiosło. Ta natomiast wciągnęła mnie bez reszty, pulsowała w skroni przez wiele dni i zabierała każdą chwilę nie tylko pracy, ale i czasu wolnego. Pisarze czasem opowiadają, że bohaterowie zaskakują ich samych, teraz wiem, że to naprawdę tak działa!

Kamila Mytyk

Czy do samotności można przywyknąć?

Ola myślała, że zna ją doskonale, ale kiedy zamknęła za sobą drzwi pierwszego hostelu, zdała sobie sprawę, że takiej samotności nie zaznała jeszcze nigdy w życiu. Co gorsza, spadła na nią jeszcze przygniatająca odpowiedzialność i to nie tylko za siebie, ale i za dziecko, które wkrótce urodzi.

Kiedy codzienność przytłacza, nie da się planować przyszłości. Nie da się nawet marzyć. Można jedynie żyć biegnącą chwilą.

W jednej z takich chwil dziewczyna otrzymuje niezwykłą propozycję. Bez zastanowienia ją odrzuca. Wie jednak, że nie ma innego wyjścia. Musi zgodzić się na rozwiązanie, którego konsekwencje zmienią nie tylko jej życie.