Martwe zwierzęta

,,On nie żył. Leżał tu powyginany niczym porzucony strach na wróble. Jego ciało wiło się od robaków, które poruszały się na nim faliście, unosiły je, gdy zaczerpywały powietrza przed zanurzeniem się w śmierdzące zwłoki. Z ciała sączyły się gęste soki. Niegdyś blond włosy były nimi poplamione."

Każdy z nas ma jakieś pasje, które bywają zwyczajne lub mniej zwyczajne. Ja uwielbiam zbierać zioła i doszkalam się w ich kierunku, a nasza dziewczęca postać z książki uwielbiała zwłoki. Bez względu na to jakiego zwierzęcia by nie dotyczyły. Można by powiedzieć, że jest ciekawa świata śmierci, gdyż nie boi się swojej pasji, a cokolwiek zaobserwuje, to zapisuje sobie w Czerwonej Księdze. Już z początku czytamy o tym, że wymyka się nocami i z ekscytacją poszukuje kolejnych skarbów na drodze. Im więcej obserwacji nocnych, tym większego nabywa doświadczenia. Narrator opisuje nam to wszystko ze spokojem, jakby takie rzeczy były całkowicie normalne. Wiemy też, że niedawno zaginął pewien chłopiec, zawadiaka i łobuz szkolny, którego nikt nie potrafi odnaleźć. Z cytatu przeczytaliście jak wygląda. Znajduje się pomiędzy innymi zwierzęcymi okazami, lecz zapach jego śmierci jest dużo bardziej lepki i śmierdzący. Nawet drogie perfumy nie potrafią zamaskować tego odoru, lecz ją to również nie zniechęca. Skoro posiada już tyle przypadków w swoich zbiorach, to ciekawe co by się stało, gdyby zgłębić również coś innego...
Jest to opowieść napisana na chłodno, ale każdy człowiek posiadający jakieś emocje będzie się czuł ją zmrożony. Poznamy oznaki znieczulicy i pasji tak wielkiej, że przechodzi ludzkie pojęcie. Do historii dochodzi również łącząca się z postacią opowieść o krzywdzie jakiej doświadcza pewna kobieta. Jednego razu maskująca twarz makijażem, a innym pozostająca w fazie ,,po krzywdzeniu". Policja, morderstwo, drapieżne metody, amatorska pornografia, porwania, zabójstwa dzieci, odnajdywanie grobów i cel, by odnaleźć sprawcę. Z pewnością nie zabraknie wam tutaj atrakcji, a jeszcze dodam, że napisana jest jakby ktoś nas gonił. Pośpiech goni pośpiech, kolejne tropy, sekrety i obawa, że złapany zostanie ten, który jest ,,mniej winny". Z pewnością powinniście ją przeczytać, gdyż bardzo mocno działa na naszą wyobraźnię. No chyba, że brakuje wam odwagi:-)