Miasto gasnących świateł

Cieszy mnie, gdy zabieram się za tytuł z polecenia i okazuje się, że trafia totalnie w mój gust. Za namową Marty @pannaczytelniczka i przede wszystkim jej akcji #mglistylipiec trafiłam na ten tytuł i już mogę napisać, że z niecierpliwością czekam na październik, bo wtedy ukaże się drugi tom. 🔥

Ta książka to kwintesencja dobrego romansu z kryminałem. I to nie byle jakim romansem i wcale nie mam tu na myśli, że dzieje się pomiędzy mężczyznami, a tym ile niesie ze sobą emocji, prawdziwości i szacunku.

Policjant i właściciel nocnych klubów, który obraca się wśród osób, którym nie obce jest gangsterskie życie. Czytacie to i podejrzewam, że podobnie jak ja swojego czasu myślicie, że takie połączenie nie wyjdzie i brzmi jak coś co może wydarzyć się tylko na papierze. Nic bardziej mylnego. Autorka stworzyła coś tak autentycznego i zaryzykowała połączyć kryminał z uczuciem, które pasuje tak, że dopiero połączone razem tworzy coś co mogę nazwać bardzo dobrą historią, w której jestem na 100%.

Ciężko mi ubrać w słowa jak dobrze została przekazana relacja Adama i Konrada, która przystaje do nich samych, a jednocześnie tworzy coś o czym sami jeszcze nie mają pojęcia.

Kryminalna warstwa książki skupia się na seryjnym mordercy, któremu przyświeca brutalne modus operandi. Poszłam podobnym tokiem rozumowania co policjant Adam i poprawnie wytypowałam mordercę zanim oficjalnie padło nazwisko. Czy to zmienia poziom napięcia? W tym przypadku nie, bo i tak bardzo czekałam na wytłumaczenie swojego przypuszczenia, a przede wszystkim pobocznych wątków, bo nie każda popełniona zbrodnia pokrywała się z typową działalnością mordercy. Jestem bardzo na tak. 😄

Budował sobie wehikuł czasu z trupów i ludzkiego nieszczęścia, tak jak kiedyś budował na tym poczucie własnej wartości”.

Wrocław.
Kładki i mosty.
Mroczne zaułki.
Małe uliczki.
Aranż świecących latarni.
Kakofonia dźwięków ulicy.
Kluby, puby, restauracje, meliny.
Kasa, sex, dragi i alkohol.
I ta magiczna poświata, mgła.. przez którą trudno dostrzec gwiazdy.
Tu noc nie jest nocą, a życie kipi nawet nad ranem.

W tym mieście postępu i występków na straży prawa stoją między innymi komisarz Adam Aleksandrowicz i podinspektor Elżbieta Soyta.
On – bystry facet z krwi i kości, z intuicją, kochający analizować i rozbierać na czynniki pierwsze wszystko, co podejrzane.
Ona – empatyczna i emocjonalna, przewidująca i cholernie inteligentna babka.
Ten duet rasowych psów gończych stanie przed niełatwym zadaniem dorwania psychopaty – seryjniaka o wybrednym guście. Ale zanim poszukiwania zamienią się w łowy, śledczy muszą się wgryźć w mięsistą psychikę sprawcy i poczuć pełnią własnych zmysłów tą słodko-metaliczną mieszankę i zapach śmierci.
Bo morderca to osobnik nieprzeciętny. Zorganizowany, dokładny i pragmatyczny. Nie popełnia błędów. Nie zostawia śladów. Ma swoje nawyki. A jego działania tworzą schemat. „Coś” zapoczątkowuje cykl zbrodni, który zawsze musi się zamknąć zaskakującym finałem, niekoniecznie pasującym do schematu.
Całą sprawę komplikuje fakt, że wiąże się ona z traumatyczną przeszłością Adama. Komisarz będzie zatem zmuszony wyhamować emocje, pozbyć się swojej dumy i zacisnąć zęby, by nie zabłądzić we mgle. Aby tego dokonać musi rozpędzić się jak motor-ścigacz i mknąć do przodu, byle nie na oślep..

„Miasto gasnących świateł. Mgła” to debiut literacki. Moim zdaniem udany. Zagadka kryminalna intryguje, bohaterowie mają flow. Autorka przyciąga stylem, odważnie dotyka kilku ważnych kwestii, od piętna jakie może odcisnąć na ludziach ich własna przeszłość, poprzez wagę tolerancji i szacunku wobec innych, po zbrodnie nie tylko przeciw prawu, ale i sumieniu. I choć sam wątek kryminalny w pewnym momencie zdaje się być przyćmiony przez wątek obyczajowy - bawiłam się świetnie. Z pewnością przeczytam ciąg dalszy.
Polecam💜.

Gratuluje autorce niesamowitej odwagi, aby wprowadzić na rynek książkę z tak otwartą i szczerą reprezentacją LGBT+.
Podoba mi się też język książki i styl pisania - jest prosty, lekki, ale jednocześnie płynie i bywa momentami poetycki. Czasami miałem wrażenie, że sceny rozwijają się przede mną niczym sceny filmu i muszę przyznać, że było to nowe doświadczenie, ale okazało się pomagać w odbiorze książki.
Wątek kryminalny jest bardzo interesujący, zwłaszcza jego rozwiązanie. Bardzo nietuzinkowy i myślę, że wiele osób będzie pozytywnie zaskoczonym.
Postacie są bardzo wyraziste, barwne i wielowymiarowe, do szpiku kości prawdziwe. Przy czym bardzo przypadła mi do gustu postać Adama i jego zmagania. Wydaje mi się, że ma jeszcze wiele do odkrycia jeśli chodzi o seksualności i widząc w nim samego siebie, bardzo chętnie zobaczę, gdzie będzie zmierzał.
Dialogi są inteligentne i pełne niuansów. Uwielbiam, kiedy pewne kwestie nie są podane na tacy i czytelnik wraz z bohaterem musi czytać między wierszami i trochę ruszyć głową. Tutaj dostałem to i wiele więcej.
Do tego dochodzi jeszcze wątek romantyczny, który jest tak pięknie stworzony i rozwinięty, że brakuje mi słów, aby opisać jak bardzo jestem nim zaskoczony. Wcale nie dziwię się innym bohaterom, że nie mogli oprzeć się Konradowi :)
Podsumowując: myślałem, że będzie to zwykły standardowy kryminał z macho man'em i jego damskim, mało interesującym pomagierem, a dostałem bardzo skomplikowaną opowieść o ludzkich emocjach.
Racja, że wątek kryminalny nie jest jedynym. Powiedziałbym, że w książce są jakby trzy główne wątki. Z tym, że mi to nie przeszkadza, bo o wiele bardziej podobało mi się to, że mogłem dobrze poznać bohaterów, a nie tylko podążałem za jakimś detektywem, nie do końca wiedząc kim jest i co robi po godzinach. Dodatkowo subtelna erotyczność niektórych scen była niczym wisienka na i tak już doskonałym torcie.
Dlatego powiedziałbym, że jest to raczej sensacja z elementami kryminału, romansu i erotyki. I nadal uważam, że takiej książki zdecydowanie brakowało na polskim rynku.