Miłość i inne obsesje

Po raz kolejny sięgnąłem po powieść Liane Moriarty i podobnie jak to było w przypadku „Dziewięcioro nieznajomych” również i teraz powieść „Miłość i inne obsesje” wciągnęła mnie w siebie od samego początku. Lubię takie powieści, w które właśnie wbijam się od samego początku i nie czekam na rozkręcenie się akcji. Styl pisania Liane Moriarty bardzo mi odpowiada bo właśnie od początku historii jestem ciekaw tego co będzie za chwilę. Historia z pozoru jest prosta. Dwoje dojrzałych ludzi po przejściach poznaje się, jest między nimi to coś z czego rodzi się miłość. Dochodzą jednak wątki poboczne zgrabnie połączone ze sobą. Pierwszym jest hipnoterapia, drugim stalking. Okazuje się, że hipnoterapeutka poznaje swojego nowego partnera, który jakiś czas temu rozstał się z inną, a ona go śledzi, pisze do niego smsy, obserwuje jego dziecko, chce być na bieżąco z całym jego życiem i śledzenie jego życie stało się jej obsesją. Hipnoterapeutki to nie przeraża a wręcz zaciekawia, przy jej zainteresowaniach związanych z problemami innych, ludzkim wnętrzem staje się ona ciekawym przypadkiem wartym analizy, próby zrozumienia, a może nawet pomocy. Czy stalkerka będzie pacjentką hipnoterapeutki i będzie u niej się leczyć ze swojej obsesji?. Myślę, że nie mogę tutaj napisaś wszystkiego bo trzeba samemu posmakować powieści. Książka w ciekawy sposób łączy w sobie historię nie pierwszej miłości, z hipnoterapią i tym czy może być ona pomocna i w jakich sprawach oraz problemem stalkingu, tego co się rodzi w głowie stalkera i jego ofiary. Relacja prześladowanego z prześladowcą w książce Liane Moriarty pokazuje jak powstają ich wzajemne relacje, jakie są wzajemne reakcje na obustronne zachowania. Można się wgryźć w mechanizm tego zjawiska i emocje towarzyszące. Hipnoterapeutka bezwzględnie ma tu miejsce dla siebie, ale czy jako zakochana w ofierze stalkingu? Powieść daje dużo do myślenia o nas ludziach, o tym co nas napędza do różnych działań, zachowań, zaniechań, dążenia ku sobie, odpychaniu się od siebie, drogi od bliskości do rozstania itp. Warto wejść w świat ukazany w powieści „Miłość i inne obsesje” by o tym wszystkim pomyśleć mając świetny materiał do rozważań stworzony przez autorkę. Jak nie znacie powieści Liane Moriarty to polecam, jak znacie to sądzę, że polecać nie muszę bo wiecie, że warto.

W standardowych obyczajówkach mamy dwójkę ludzi, którzy tworzą lub będą tworzyć parę. Z dużym prawdopodobieństwem los, niegodziwi ludzie, ewentualnie rodzina, będą chcieć ich rozdzielić. Zazwyczaj już na wstępie wiemy kogo mamy lubić, a kto jest czarnym charakterem. Chyba że jest to obyczajówka od Liane Moriarty, wtedy możemy lubić kogo chcemy.

W tej powieści mamy dwie bohaterki, Ellen - hipnoterapeutkę, szczęśliwie zakochaną w Patricku i Saskę, nieszczęśliwe porzuconą przez Patricka. Moriarty fajnie wykreowała obie główne postacie, ale również bohaterów drugoplanowych. Każdy z nich boryka się z innym rodzajem miłości, która łatwo może przeobrazić się w obsesję. Szczególnie postać Saski jest ciekawa i mimo, że w tej bajce jest czarownicą, to chyba najbardziej przypadła mi do gustu.
Dodatkowym atrybutem tej powieści jest wątek hipnozy. Lubię takie książki, które mimo swojej rozrywkowej roli dostarczają mi motywacji, choćby do tego by poczytać coś więcej o hipnoterapi.

Trochę psychologii, trochę romansu, szczypta thrillera i lekkie pióro autorki dają efekt książki przyjemnej, ale skłaniającej do myślenia. Akcja może momentami wydawać się powolna i stateczna, jednak buduje to klimat, taki trochę sielankowy i nieśpieszny, a my ma czas pochylić się nad złożonością bohaterów.