Mity i androny

Siłą tej książki jest ogromna lekkość pióra, którą operuje Brywczyński oraz jego pomysłowość. W każdej kolejnej historii daje on upust swojej inwencji twórczej i wyobraźni, przez co mamy możliwość odcięcia się od rzeczywistości i czerpania radości z lekkich, humorystycznych a przy tym mocno wciągających historii. Ważne jest tu jeszcze jedno, a mianowicie to, że autor bawi się na przestrzeni kolejnych rozdziałów i opowiadań różnorakimi konwencjami. Mamy tu więc pastisz, bardzo specyficzną opowieść kryminalną, czy historie romantyczne. To pokazuje, że Brywczyński dysponuje nie tylko niezbędnym warsztatem, ale też głową pełną pomysłów, które potrafi przelać na papier.

Czy więc warto zajrzeć po tą książkę? Moim zdaniem bezwzględnie tak. Podchodziłem do niej bez przesadnie dużych oczekiwań, a otrzymałem rzecz, która na długi czas zapada w pamięć. Forma krótkich opowieści bardzo dynamizuje rzeczony zbiór, przez co lektura upływa szybko i bardzo przyjemnie. To drugie uczucie to oczywiście zasługa umiejętnego prowadzenia narracji, ciągłego zaskakiwania czytelnika, mieszania na przestrzeni jednej opowieści różnych gatunków czy w końcu ogromnej dawki humoru zawartego w każdej z nich. „Mity i androny” to tak naprawdę lektura na jeden wieczór.
Wieczór będący doskonałą odskocznią od rzeczywistości i kwintesencją tego, co powinna czytelnikowi dawać lektura książki, czyli relaks – przepraszam za kolokwializm - „pełną gębą”.
Jeśli więc natraficie w witrynie księgarni na tą książkę, to nie zastanawiajcie się, tylko kupujcie.
Pełna recenzja na stronie https://sztukater.pl/ksiazki/item/27183-mity-i-androny.html

Ciekawy zbiór opowiadań dotyczących... no właśnie, czego? W dużym uproszczeniu: ludzkiej codzienności oraz ludzkiej natury. Ludzkich spraw, uczuć, przemyśleń. Czasem śmiesznych, czasem refleksyjnych, jednak pod wspólnym mianownikiem, którym jest człowiek.

Już sam tytuł książki budzi ciekawość. To taka mała metafora ludzi i człowieczeństwa, które można pojmować - tak jak autor - jako zbiór mitów, a więc stereotypów i wyobrażeń łączących się z andronami, a więc z mniejszymi lub większymi bzdurami, głupotami; po prostu z ludzką ułomnością... Człowiek nie jest bowiem doskonały, a jednocześnie - czemu zaprzeczyć nie sposób - jest także najdoskonalszym tworem natury. Interesujące spojrzenie na ludzkie wnętrze - tego przymiotu wizji autora odmówić nie sposób.

Opowiadań znajdziemy w tej pozycji dziesięć. Każde nieco odmienne od poprzedniego, niektóre zawierające wątki kryminalne, inne zaś historie miłosne. Trochę skrajności, szczypta codzienności, wszystko zaś przepełnione jest małą i dużą refleksją nad tym, kim jesteśmy. I to w każdym tego słowa znaczeniu.

Zbiór interesujący, choć może niekoniecznie w jakiś sposób odkrywczy. Na pewno Lech Brywczyński przedstawia ciekawą wizję człowieka i tego, co można znaleźć w jego wnętrzu. Jeśli lubicie takie małe literackie wyprawy w głąb ludzkiej natury, to powinniście być zadowoleni.

https://cosnapolce.blogspot.com/2019/02/mity-i-androny-lech-brywczynski.html

„Mity i androny” jest to zbiór 10 opowiadań o rożnej tematyce. Znaleźć można tu wątek miłosny czy kryminalny, ale żadne z opowiadań nie ma wspólnego mianownika. Różnią się od siebie wszystkim, dając nam ciekawy sposób patrzenia na otaczającą nas rzeczywistość. Pomysł jest naprawdę ciekawy, opowiadania są krótkie dzięki czemu cała książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Opowiadania choć nie bawią do łez, to zdecydowanie nas ciekawią i intrygują. Przez wszystkie historie płyniemy gładko, nie ma zbędnych opisów przez co na pewno się nie nudzimy przy czytaniu. Każde kolejne opowiadanie pokazuje nam jak ogromna i niezwykła jest wyobraźnia autora i aż dziw bierze jak jeden człowiek może wpaść na tyle genialnych pomysłów. Niektóre opowiadania skłaniaja nas do refleksji i do wysnuwania własnych wniosków. Autor zapewnia nam mnóstwo rozrywki, każdy znajdzie coś dla siebie i z pewnością czas poświęcony na lekturę nie będzie czasem straconym.

W Mitach i andronach odnajdziemy paletę barw, choć nieco bardziej w ciemnej tonacji, aniżeli jasnej czy pastelowej, choć zdarzają się takie przebłyski.
Jest to bowiem zbiór opowiadań, odrębnych od siebie, zawierających różne wątki, kierujących się innymi motywami.

Pojawia się w nich wątek egzystencjalny, miłosny, kryminalno-sensacyjny. Znajdziemy również dobry obyczaj, ale też i psychologiczne aspekty, a nawet czystą fantastykę.

Miłość z kolei przybiera znajome oblicza, ale też i takie, których być może nie chcielibyśmy przeżywać. Książka zawiera głębokie przekazy, potrafi przebrnąć przez kolejne warstwy i dostać się do naszego wnętrza.

Pełną recenzja na https://www.instagram.com/p/Bsfd9M8hhcO/

http://www.psychoskok.pl/produkt/mity-i-androny/

Po lekturze już jednego utworu zauważyłam, że Mity i androny to historie, w których wszystko staje się możliwe. Wyobraźnia nie ma bowiem drzwi ani okien, nie ma granic.

Każda opowieść tak naprawdę pobudza w nas różne obszary. Wywołuje w nas emocje, zostawia z pytaniami i refleksjami.

Wydaje mi się, że każdy czytający przypisze do siebie któreś z niniejszych opowiadań. Bo wiadomo, że różnimy się między sobą, mamy inne doświadczenia, wspomnienia i codzienność. Dlatego też jedne trafią do nas bardziej, inne mniej, z niektórymi się może utożsamimy, inne odrzucimy. Ale jedno jest pewne - tego zbioru nie zapomnimy.

Pełna przedpremierowa recenzja na http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4874947/mity-i-androny/opinia/49881042#opinia49881042