Moje własne Notting Hill

„Przepis na szczęście jest bardzo prosty. Bądź zadowolona z siebie, ludzi, słońca, zapachu kawy z cynamonem. Z czego tylko się da. Znajdź powód.”

„Czy to nie cudowne, że każdy z nas znalazł spełnienie w czymś innym i nikt nikogo nie usiłuje przekonać, że jego wersja szczęścia jest lepsza?”

„Niepotrzebnie chowamy się za maskami, udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Prawdziwe szczęście zaczyna się wtedy, gdy jesteśmy sobą.”

Główną bohaterką najnowszej powieści Agnieszki Olejnik jest Milena - kobieta po trzydziestce , której codzienność jest dość monotonna , by nie powiedzieć nudna.
Ma stabilną pracę jako nauczycielka angielskiego w prywatnej szkole językowej, mimo ,iż od zawsze uwielbiała pisać, a jej marzeniem jest wydanie własnej książki.
Również w sferze osobistej Mili się nie powiodło- dotychczas była tylko w dwóch poważnych relacjach uczuciowych . Zdążyła wyjść za mąż i się rozwieść.
Impulsem do zmiany jest dla niej wagina Tour- jak to określiła babcia Lila , czyli wspólny wyjazd do stolicy Wielkiej Brytanii.
Niestety z różnych powodów ani seniorka ani mama dziewczyny nie mogą jej towarzyszyć, co sprawia ,że nasza bohaterka sama jedzie się rozeznać .
Na miejscu zupełnie nieoczekiwanie poznaje bardzo przystojnego i intrygującego Austriaka - Martina i wkrótce przekonuje się, że motyle w brzuchu oraz pełna pasji miłość nie są wyłącznie filmową i literacką fikcją , zaś nawiazanie do tytułu słynnej hollywoodzkiej produkcji nie jest wcale przypadkowe.
Z pozoru lekka powieść Pani Agnieszki jest historią przede wszystkim o odwadze i walce o odnalezienie własnej drogi i szczęścia.
Babcia Lila jest po prostu cudowna a jej teksty rozbrajały.
Były również momenty wyciskające łzy i poruszające najczulsze struny duszy.
Jednym słowem- piękna, ale bez chusteczek ani rusz 🎡