Mroczna wieża

Recenzja również na: http://bookparadisebynatalia.blogspot.com


"Mroczna wieża" jest spisem nieopublikowanych dzieł C.S. Lewisa, autora "Opowieści z Narnii". Wszystko zostało spisane przez jego sekretarza, który uratował dzieła przed spaleniem.
Jako, że w spisach Lewisa brakowało wielu stron oraz zakończeń i były to tylko szkice, wszystko zostało przedstawione jako opowiadania. Brakuje części, więc nie są to pełne opowieści.
Sekretarz autora, znalazł jego dzieła w notesach, na kartkach i postanowił połączyć w jedną książkę.

Książka dzieli się na:
- Przedmowę
- Opowiadanie "Mroczna wieża"
- Komentarz do "Mrocznej wieży"
- Opowiadanie "Niewidomy od urodzenia"
- Opowiadanie "Kraina imitacji"
- Opowiadanie "Anioły opiekuńcze"
- Opowiadanie "Nieznane formy"
- Opowiadanie "Po dziesięciu latach"
- Komentarz do "Po dziesięciu latach"

"Mroczna wieża" to opowiadanie, w którym w oryginale brakuje stron 11, 49 oraz zakończenia. Historia opowiada o Ransomie, bohaterze, który występował w "Międzyplanetarnej" trylogii.
Jej oryginał składa się z 62 arkuszy liniowanego papieru.
Jeśli ktoś czytał wyżej wymienioną trylogię, może stwierdzić, że jest to jej kontynuacja, bowiem skończyła się w dość spektakularny sposób.


"Niewidomy od urodzenia" jest opowiadaniem znalezionym w notesie i jedyną osobą, która je widziała, był Owen Barfield i najprawdopodobniej J.R.R. Tolkien, jednak nie jest to potwierdzona informacja. Jedynym dowodem na to są słowa Clyda S. Killy'ego, który w książce "Tolkien and the Silmarillion" wspomniał, że Tolkien powiedział mu o historii C.S. Lewisa, w której ten opowiadał o niewidomym człowieku.
"Niewidomy od urodzenia" opowiada o człowieku, który urodził się z zaćmą, przez co jest niewidomy, ale za sprawą cudu odzyskał wzrok. Można porównać historię do tej, która opisana jest w Ewangelii.

"Anioły opiekuńcze" są odpowiedzią na dość kontrowersyjny artykuł "The Day after We land on Mars", który dotyczył kosmosu i lądowania na Marsie oraz tezy, którą autor artykułu postawił.

"Nieznane formy" powstały dzięki pytaniu, które C.S. Lewis zadał pewnej osobie. Nieodparcie wiąże się z klasyczną mitologią i nie każdy jest w stanie je zrozumieć.


"Po dziesięciu latach" miało tylko jeden szkic. I chociaż nie zostało podzielone na części, tak jak sekretarz zauważył, jego fragmenty były pisane w różnych okresach czasu.


Książka zaczyna się przedmową, której nie powinno się omijać. Wiem, że niektórzy lubią przeskakiwać dalej, ale w tym wypadku popełnilibyście ogromny błąd. Przedmowa jest pomocna i pomaga lepiej zrozumieć opowiadania, a jej najważniejszym zadaniem jest przekazanie wartościowych informacji, które dotyczą opowiadań, jak i samego autora - C.S. Lewisa.
Dla osób, które lubią "Opowieści z Narnii", ta książka z pewnością wyda się bardzo ciekawa. Jestem pewna, że przypadnie im do gustu. A Ci, którzy uwielbiają samego Lewisa, będę nią zachwyceni.
Ja osobiście nie przepadam za całą serią o Narnii. Film uwielbiam, a przez książki nie mogę przebrnąć. Jednak te opowiadania nawet mi się spodobały i książka całkiem nieźle wypadła, chociaż
język autora jest ciężki i trochę się męczyła. Niemniej jednak ogromnie spodobało mi się opowiadanie "Niewidomy od urodzenia", które jest wartościowe i warte zapoznania się z nim, "Mroczna wieża" była również ciekawa, jednak "Nieznane formy" i "Anioły opiekuńcze" nie przypadły mi do gustu i miałam ogromny problem z wgryzieniem się w nie.

Zazwyczaj nie sięgam po książki, które są zbiorami opowiadań, jednak byłam ciekawa, jak będzie czytało się zbiór autora, spisany przez inną osobę, niż on sam. I wyszło całkiem znoście. Uważam, że cała książką jest ciekawa, i spodoba się tym, którzy chętnie po takie sięgają.