Nawłoć jeszcze nie kwitnie

Agnieszka Kulig w swojej książce "Nawłoć jeszcze nie kwitnie" zabiera czytelnika w podróż do malowniczego Podlasia, regionu bogatego w tradycje i niezwykłe historie. To opowieść o Alinie, kobiecie szukającej nowego początku po tragicznej stracie życiowego partnera. Kulig w subtelny sposób przedstawia jej drogę do odnowienia, która prowadzi przez odkrycie prostoty natury i magii dawnych obrzędów.
Centralnym wątkiem powieści jest poszukiwanie spokoju i ukojenia w urokach podlaskiej wsi, gdzie czas płynie wolniej, a ludzie żyją w zgodzie z naturą. Alina odnajduje tu spokój, ale również spotyka niezwykłe postaci – współczesne szeptuchy, które dzielą się z nią swoją mądrością i pokazują, jak ważna jest więź z ziemią i tradycjami. Kulig doskonale oddaje atmosferę tej unikalnej części Polski, podkreślając jej wyjątkowy urok i magiczną aurę.
Autorka podkreśla jak ważna jest kobieca solidarność. Pokazuje, że siła kobiet tkwi nie tylko w ich indywidualnej mocy, ale także w umiejętności współpracy i wzajemnym wsparciu.
"Nawłoć jeszcze nie kwitnie" to idealna lektura dla tych, którzy pragną odetchnąć od zgiełku codzienności i znaleźć chwilę na refleksję nad życiem.
Agnieszka Kulig stworzyła pełną ciepła i mądrości historię, która na długo pozostaje w sercu czytelnika. To książka, która nie tylko dostarcza przyjemności z czytania, ale także inspiruje do poszukiwania piękna i spokoju w codziennym życiu.

Agnieszka Kulig w swojej książce "Nawłoć jeszcze nie kwitnie" zabiera czytelnika w podróż do malowniczego Podlasia, regionu bogatego w tradycje i niezwykłe historie. To opowieść o Alinie, kobiecie szukającej nowego początku po tragicznej stracie życiowego partnera. Kulig w subtelny sposób przedstawia jej drogę do odnowienia, która prowadzi przez odkrycie prostoty natury i magii dawnych obrzędów.
Centralnym wątkiem powieści jest poszukiwanie spokoju i ukojenia w urokach podlaskiej wsi, gdzie czas płynie wolniej, a ludzie żyją w zgodzie z naturą. Alina odnajduje tu spokój, ale również spotyka niezwykłe postaci – współczesne szeptuchy, które dzielą się z nią swoją mądrością i pokazują, jak ważna jest więź z ziemią i tradycjami. Kulig doskonale oddaje atmosferę tej unikalnej części Polski, podkreślając jej wyjątkowy urok i magiczną aurę.
Autorka podkreśla jak ważna jest kobieca solidarność. Pokazuje, że siła kobiet tkwi nie tylko w ich indywidualnej mocy, ale także w umiejętności współpracy i wzajemnym wsparciu.
"Nawłoć jeszcze nie kwitnie" to idealna lektura dla tych, którzy pragną odetchnąć od zgiełku codzienności i znaleźć chwilę na refleksję nad życiem.
Agnieszka Kulig stworzyła pełną ciepła i mądrości historię, która na długo pozostaje w sercu czytelnika. To książka, która nie tylko dostarcza przyjemności z czytania, ale także inspiruje do poszukiwania piękna i spokoju w codziennym życiu.

Przepiękna książka, która sprawiała, że czasami wzrok spowijała mi mgła z której skraplały się nieśmiałe łzy otoczone raz smutkiem, a innym razem wzruszeniem i pięknem chwili. Poznajcie tutaj bohaterkę w starszym wieku, która w tragicznych i nagłych okolicznościach straciła miłość swojego życia. Od tamtej chwili każdy kąt przypomina jej tamten dzień, kiedy mogła być mniej uparta i nie pozwolić mu wyjść z domu. Z córką ma suche kontakty i przez jakiś czas jedna nie potrafi zrozumieć drugiej. By utracić wyrzuty sumienia pakuje manatki i wyjeżdża do wioski w której wszyscy się znają. Tam zaczyna poznawać ludzi, którzy przebijają się przez jej skorupę, a także zwierzęta, które z bezdomnych i poharatanych życiem, zyskują u niej nowy dom. Za sprawą wielu zbiegów okoliczności jej serce zaczyna coraz bardziej się otwierać na nieśmiałe uśmiechy, takie drobniutkie radości. To tam, w miejscu gdzie żyje czarownica, gdzie natura wydaje przyjemne dźwięki, gdzie poranne kawy spowija letni wietrzyk, a ludzie w przyjaznej atmosferze obchodzą Noc Kupały i gdzie przy nogach spoczywa wdzięczne zwierzę, to tam odnajdzie kogoś, kto sprawi, że jej czarna aura pojaśnieje. Może i twarz nieżyjącego męża wciąż będzie jej się pojawiała, ale jest szansa, że w tych wizjach się do niej uśmiechnie i pozwoli być szczęśliwą. Czy jednak oznacza to, że i córka przejrzy na oczy? Czy kiedykolwiek wytłumaczą sobie to, co sprawiło, że oddaliły się od siebie?
Przepiękna książka:-) Uwielbiam ją za bohaterów, którzy okazują serce drugiej osobie. Którzy nie osądzają innych, tylko starają się zrozumieć ich historię. Jak wiadomo choćby dźwigany bagaż był podobny do innego, to jednak każdy z nas jest inny, więc i jego ciężkość będzie inna. Normalnie pokochałam tych bohaterów i nie ukrywam, że żałują, iż nie istnieją naprawdę. Z pewnością wielu z nich bym przytuliła i podziękowała za to, że dzięki nim odnalazłam piękne uczucie, które ostatnio gdzieś mi się zagubiło. Wydana w dużym druku, napisana z sercem na dłoni. Przepiękna, bardzo ją polecam!