Niewierni

Po opisie byłam bardzo zaintrygowana, finalnie nie jestem aż tak zadowolona jak myślałam.

„Ta historia wydarzyła się naprawdę”- czy w nią wierzę? Absolutnie nie. Ale to jest MOJA opinia. Nie będę się tutaj rozwodzić- przejdźmy do meritum.

Dobrze przedstawione toksyczne relacje, problemy z jakimi borykają się nastolatkowie w domu, w którym nadużywa się alkoholu, ale… momentami były opisywane w taki sposób, że nie czułam żadnych emocji. Natomiast jeśli chodzi o relacje jej i Alexa- hmm… no dziwna, nie wiedziałam nawet kiedy, a nagle coś się między nimi dzieje? Pstryk i coś się między nimi zadziało. Pominę jej opryskliwość i chamstwo w stosunku do niego- co, kto lubi.

Jednak ja osobiście „znam” autorkę z książek zdecydowanie lżejszych, wydaje mi się, że tutaj gdyby ta powieść była tylko obyczajowa, bez dodatków „kryminalnych” i trudniejszych tematów, wypadłaby lepiej.

Ja po przeczytaniu nie wyniosłam z niej nic (prócz chwilowego wzruszenia sytuacją Leny przy pierwszych rozdziałach) bo potem nie działo się nic takiego i trochę się nudziłam. Nie wiem jak dla innych, ale w połowie domyśliłam się zakończenia i się nie pomyliłam.

Wpleciona akcja, z klimatem wręcz mafijnym (mimo, że uwielbiam takie klimaty), tutaj tak strasznie nie pasowała do całości, że finalnie nie przekonała mnie by dać większą opinię. Ale może komuś bardziej się spodoba.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania

Po pierwsze książka jest naprawdę przepięknie wydana. Każdy nowy rozdział ma cudnie ozdobione strony przedstawiające rosnące liście. Druk jest średniej wielkości, ale przejrzysty. Sama historia jest prawdziwa. Została opowiedziana przez pewną kobietę i jest na tyle smutna i cudowna jednocześnie, że w trakcie lektury każdy zacznie ją doceniać. Autorka znana jest ze wstawników opisywania ogólnych emocji, które nam prezentuje. Opisuje uczucia, które bohater odczuwa, a następnie przechodzi do treści.
Historia opowiada losy pewnej dziewczyny, która jest nieszczęśliwa. Jej mama zmarła, choć tata wszędzie ją woził, by tylko zdarzył się cud. Jednak, kiedy on nie nastąpił, rozpoczął się etap upadku wszystkiego, co mieli. Z bogatych ludzi, stali się biednymi pod względem materialnym i emocjonalnym. Kolejna kobieta tylko potwierdziła, że nie jest im pisany szczęśliwy koniec. Młoda bohaterka naginając prawo zbiera pieniądze na wyjazd z miejsca, gdzie przebywa. Widzi, że u boku rodziny, czeka ją podobny los. Jednak na jej drodze staje pewien chłopiec. Ona widzi go oczami takimi, jak daje sam się poznać. Nie wie co ma w sercu, a kiedy jej to wyjawia jest lekko zaskoczona, gdyż i ona ukrywała niektóre fakty. To jemu zwierza się z życia domowego, a on choć potrafi pocieszyć, to jednak jest z nią szczery i nie ukrywa tego, co myśli o jej rodzinie. Jednak życie bywa niespodzianką i choć zaczynają łączyć ich podobne poglądy, to jednak ona nie spodziewała się, co dalej może ją czekać. Wchodząc z nim w układ poznaje to, do czego wcześniej jej nie dopuszczał. Przy tym jej wcześniejsze zajęcie jest zabawą. Teraz jako jego towarzyszka poznaje prawdziwie niebezpieczny świat. Czy jednak na końcu tej drogi może być jakiś szczęśliwy koniec?
Całą opowieść określiłabym jako siłę przetrwania. Co krok to strach pojawia się na nowo. Tam nie ma bezpieczeństwa, nie ma miejsca, które byłoby tylko dla niej, którego nikt by nie przekroczył. Tutaj pękają bariery, upokorzenie staje się cieniem postaci, a ukojenie przynosi tylko ból. I to ten, który sama sobie zadaje... Gorąco polecam zwłaszcza tym, którym się wydaje, że los bywa sprawiedliwy.