Non stop

Choć książka nie jest gruba, zawiera niecałe 300 stron, przeczytanie jej zajęło mi kilka dni. Mimo że rozdziały są krótkie, to po odłożeniu książki na półkę zapominałam w jakim miejscu przerwałam czytanie. Przez to trochę gubiłam zainteresowanie dalszą historią. Ale gdzieś tak w połowie powieści, zaczyna się dziać tyle, że od książki było się trudno oderwać. Akcja nagle przyspiesza, prawda wychodzi na jaw i rozpoczyna się heroiczna walka o przetrwanie. A zakończenie łączy w całość wcześniejsze poszlaki i sprawia, że czytelnik doskonale rozumie rozterki i decyzje każdej ze stron. Powieść w ciekawy sposób przedstawia nam, że nic nie jest takie jakim się wydaje.

Bohaterowie w powieści są dobrze wykreowani. W zależności od plemienia w jakim przyszło im żyć, są różnorodni pod względem moralności, wykształcenia, stylu życia, wierzeń. Również fauna i flora na statku są ciekawie opisane. Przerażające i niezwykle inteligentne szczury, które poruszają się w przewodach wentylacyjnych czy wszędobylskie poniki, które, gdy tylko mają światło rosną bujnie i gęsto. To nadaje powieści klimatu grozy i dreszczyku emocji, gdy towarzyszymy Royowi w jego podróży. Strach budzą również Giganci, którzy czasem ukazują się ludziom. Ich zamiary nie są do końca znane, nie wiemy jakie mają plany i po czyjej są stronie. Jak w ogóle wzięły się na pokładzie statku? Równie tajemniczymi postaciami są Obcy, którzy tak samo nagle jak się pojawiają, tak w mgnieniu oka znikają. Jest co odkrywać podczas czytania tej historii.

„Non stop” to dobra powieść science fiction, która pomimo upływu lat nie straciła na wartości. Mała ilość stron mieści w sobie całkiem dobrze wykreowany świat z masą niebezpieczeństw i tajemnic. Książka powinna zadowolić miłośników tego gatunku oraz tych lubiących przewrotne historie rozgrywające się w kosmosie.