Okowy przeznaczenia. Tom I - Armia cieni

Książki jest ciekawa, ale troszkę wolno jest poprowadzona akcja. Postacie potrafią dużo rozmyślać, jakby kalkulowały plusy i minusy danej sytuacji. Nie odpowiadają jednoznacznie, jakby zawsze chcieli zostawić sobie wolną furtkę w razie, gdyby coś poszło nie tak. Niekiedy bezgranicznie komuś ufają, tylko dlatego, że ktoś kogoś gdzieś polecił. Nie lubią odpowiadać konkretnie, czułam, że nie chcą się ze wszystkiego tłumaczyć. Lubią, kiedy ich decyzje traktuje się niepodważalnie. Będąc na szczycie władzy, nie każdy liczy się z ludźmi niższej rangi. Jakby uważali ich za roboty, którzy mają wykonywać ich polecenia i już. Jednak jeśli ktoś przejmuje się tymi niższymi rangą, to robi to bardzo ogólnikowo. Jakby liczył się fakt, że najważniejsza jest pomoc, ale jaka, to tak średnio jest sprecyzowane. Rytm książki jest stonowany. Jakby cokolwiek robili, choćby mówili, że się męczą, to jednak nie na tyle, by faktycznie zmęczeni byli. W większości każdy rozdział ma trzy do czterech kartek. Ich początek zawsze zwiastował nową opowieść, jakby innej osoby i kończył się dwuznacznie. Nieraz dawał do myślenia, a czasami był stwierdzeniem faktu. Książkę czytałam prawie przez trzy dni i gdy tylko do niej wracałam, opowieść była na mnie otwarta. Poznawałam jej jednostajny rytm i czułam jakbym wróciła do domu, gdzie wszystko było mi dobrze znane i bezpieczne, choć przecież opowieść wcale taka nie była. Bohaterów najbardziej chyba zbulwersował fakt, że władzę miała przejąć niedoświadczona według nich dziewczyna. Robili podchody, knuli intrygi, byleby tylko obalić ją z tej władzy. Posiadali magiczne moce, które wykorzystywali nie tylko do walki. Z biegiem książki poznawaliśmy ich po kolei, by później złączyli się w jedną opowieść. Chyba do samego końca nikt nie zdawał sobie sprawy z tego, że główna bohaterka wcale nie była taka słaba. Znacznie przewyższała ich inteligencją i potrafiła być twarda oraz stanowcza. Nie bała się wyzwań, tylko potrzebowała je godnie przemyśleć. Jest to powieść wielowątkowa, gdyż każdy ma swoją historię, życie prywatne i tajemnicę. Jest to tom pierwszy i zapewne dlatego dużo było tutaj opisów postaci oraz miejsc. Nieco podobna do tej książki jest Księżniczka Popiołu, dlatego fanom tej serii bardzo polecam przeczytać tą książkę. Wielbiciele fantastyki, walki oraz magii będą tutaj zadowoleni:-)