Opiekunowie

Ten miesiąc obfituje w moje powroty do starych, sprawdzonych autorów, a właściwiej do mistrzów horrorów. Tym razem sięgnęłam po książkę Deana Koontza pod tytułem "Opiekunowie". Pierwszy raz ten tytuł został wydany w 1987 roku, a w Polsce w 1993 roku. Do moich rąk trafił egzemplarz "Opiekunów", który swoją premierę miał szóstego września 2023 roku. Od razu muszę zwrócić waszą uwagę na to przepiękne wydanie. Jestem zachwycona okładką. Jest dość straszna i daje dużo do myślenia. Jednym słowem przyciąga wzrok. Ten horror jest małym grubaskiem, który wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Jedynym minusem jest zakończenie. Spodziewałam się bardziej efektownego końca. Lekko się zawiodłam. Co do reszty fabuły to nie mam się do czego przyczepić. Znalazłam tutaj wartką akcję z ciekawymi zwrotami. Psiego przyjaciela, który swoją inteligencją przewyższa niejednego człowieka. Chciałabym mieć takiego psa. Jego nowy właściciel nadał mu ciekawe imię, Einstein. Czyżby przewidział jego inteligencję?
Spotkałam tutaj również inteligentne zło, które zagraża światu. Nazwane zostało "Obcym". Czy nasi bohaterowie sobie z nim poradzą? Czyje życie będzie zagrożone?
Poznałam również ludzi. Jedni są dobrzy, a drudzy niestety źli.
Miałam "przyjemność" poznać płatnego zabójcę Vincea Nasco. Jest przekonany, że wykonując zadania, czyli mordując, otrzymuje energię od swoich ofiar. Myśli, że za jakiś czas stanie się nieśmiertelnym. Czy tak faktycznie będzie? Nie polubiłam tej postaci. Vince działał mi na nerwy.
Napatoczą się również agenci federalni, którzy będą ścigać naszego golden retrievera. Dlaczego tak im na nim zależy?
Obecnym właścicielem psiaka jest były komandos jednostki Delta Force, Travis Cornell. Ten bohater zasługuje na medal. Koniecznie musicie go poznać.
Nie zabraknie również niewiasty. Kim ona jest? Przekonacie się, czytając książkę Deana Koontza pod tytułem "Opiekunowie".
Jeżeli lubicie mroczne klimacik, to dobrze trafiliście. Czytając tę historię, tak się zżyłam z bohaterami, że razem z nimi wszystko przeżywałam. Nie zabrakło radości, szoku i łez.
Bardzo emocjonująca książka.
Nie jest to bardzo ciężki horror. Nie bałam się. Jednak tę historię polecam czytać po zmroku. Stworzy się wtedy jeszcze lepszy mroczny klimacik.
Koniecznie muszę sięgnąć po inne dzieła tego autora.
Polecam.