Pamiętnik wojenny harcerza 1918-1920

PRZEDMOWA AUTORA Wydając drukiem „Pamiętnik Wojenny Harcerza“, miałem na celu zapoznanie ogółu z duchem harcerstwa w latach wojny polsko-rosyjskiej (1918—1920 r.). Harcerze, widząc grożące Ojczyźnie niebezpieczeństwo, z gotowością stanęli pod broń, by wraz z innymi walczyć o świętą sprawę niepodległości. Jedenasty rok mija od wiekopomnego zwycięstwa Polaków nad Rosją, a jednak nie ukazała się dotąd praca, która odzwierciedlałaby dokładnie udział w wojnie harcerza polskiego. Postanowiłem lukę tę wypełnić, wydając niniejszą książkę. Zaznaczam, że w pracy tej nie znajdzie Czytelnik nic zmyślonego. Wszystkie fakty są autentyczne i przeżycia prawdziwe. „Pamiętnik Wojenny Harcerza“ jest moim osobistym pamiętnikiem, który kreśliłem, jako harcerz, ot tak, dla siebie, nie przypuszczając nawet, że po jedenastu latach posłuży mi jako materjał do książki. Treść pamiętnika, pisanego przeze mnie, jako harcerza-gimnazistę, a później, jako harcerza-żołnierza, nie uległa żadnym zmianom. „Harcerz“ został ten sam, z przed jedenastu lat; uległa natomiast pewnym modyfikacjom jego szata, jego mundur: ze skromniutkiego, ciasnego i z konieczności w czasie wojny zaniedbanego, zrobił się obszerny, odświeżony i przystrojony. Należy to rozumieć w tym sensie, że z suchych, zwięzłych, pisanych w swoim czasie naprędce, notatek, nie zmieniając w niczem Prawdy, stworzyłem tę oto książkę. Posiałem w niej niejedno zdrowe ziarno. Obym był szczęśliwym siewcą! Reprint wydania z 1934 roku